ช่วงไม่ดีก็ไม่ดีไปหมดเลยว่ะ

คือก็อธิบายไม่ถูกนะ ปัญหาในชีวิตแต่ล่ะวันนี้มันโครตของโครตเหนื่อยเลยว่ะ โดยเฉพาะเรื่องคนที่ไม่ชอบเราเกลียดเรา เฮ้ออออ... ชีวิต!!! อยากไปให้ไกลที่สุดเลย ท้อ..นะบางที ถ้าเป็นแบบนี้ควรทำไง ถ้าจะให้นั้งสม

คุยกับคนนึงมาสักพัก แต่เขาพูดไม่เก่ง แรกๆๆก็ดีๆ พอหลังเราเหนื่อยละ เพราะไม่รูจะคุยใรละอีกฝ่ายเอาแต่ฟังใม่ดจะถามหรือเล่าใรบ้าง ฝั่งเราที่พยายามชวนคุยก็หมดไฟละ พอเราเปลี่ยนคุยน้อยนางก็ทักโกรธเหรอ มีปัญห

-ม.6 เป็นอะไรที่วายป่วงมาก เหนื่อย อ่านหนังสือ กลัวสอบไม่ติด ทำงานทำการบ้าน มีเพื่อนก็เหมือนกลัวเราจะไปแย่งความรู้ ฯลฯ -ท้อไง ท้อตรงที่ คณิต สอบไม่ผ่าน แต่:)ความฝันอยากเรียนวิศวะ(คอม) ครูคณิตก็เบะปา

อยู่ดีๆตื่นมาก็มีอาการดิ่ง หมดไฟ มันเหนื่อย มันท้อ รู้สึกมันไม่พอใจกับสิ่งที่ทำหรือสิ่งที่เป็นเลยค่ะ แล้วก็ร้องไห้ออกมาเยอะมากๆ มันเหมือนอัดอั้นอยู่ข้างในแต่ก็บอกหรืออธิบายหาเหตุผลไม่ได้ค่ะว่าที่ดิ่งอ

ทำไมตื่นมาแล้วกูจิตตกวะ อารมมันดิ่งสุดๆเลย มันน่าสมเพชตัวเองชิปหายเลยไม่รู้ว่าเราจะทนได้อีกนานแค่ไหนรู้สึกเหนื่อย กับการมีชีวิตอยู่ ที่ต้องดิ้นรนตั้งแต่เกิดจนตาย ตัวเรายังค้นหา สิ่งที่จะทำให้เรามีชีวิ

อธิบายเชิงจิตวิทยาว่าผู้ชายที่ชอบข่มเหงรังแกเพศแม่ดูตำ่กว่าเพราะการเลี้ยงดูหรือโรคทางจิต

เราห้ามปากใครไม่ให้มา บ่น ด่า ตำหนิ ดูถูก ด้อยค่า เราได้ เราก็แค่ไม่ต้องไปใส่ใจคำพูดเหล่านั้น แต่ถ้าเราไม่ใส่ใจ แต่เหตุการณ์มันเกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าล่ะครับ วนลูป ซ้ำๆ อยู่แบบเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงอะไ

เมื่อมีการคุยกันทั่วๆไป สัพเพเหระ ไม่ว่าในครอบครัว หรือกับเพื่อนๆ ซึ่งไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรนัก แล้วเกิดความคิดเห็นขัดแย้งกัน ไม่ตรงกัน จะแก้ปัญหากันอย่างไร จบเรื่อง ไม่คุยแล้ว(ไม่ได้โกรธอะไร ขี้เกียจเ