มีเรื่องราวของหัวหน้ามาเล่าสู่กันฟัง
คือเรามีพี่ชายอยู่คนหนึ่งอยู่ในบ้านเดียวกันก็เลยมีเวลาเจอกันบ่อย เขามักมาปรับทุกข์เรื่องหัวหน้าของเขาให้ฟังบ่อยๆ
ทั้งๆที่ปกติพี่ชายเป็นคนที่อะไรก็ได้ ไม่ค่อยเก็บอะไรมาคิดจุกจิกแบบผู้หญิง
พี่ชายมีหัวหน้าเป็นผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเขาประมาณ5-6ปี บริษัทที่เขาทำเป็นบริษัทเล็กๆทำงานแบบครอบครัว เจ้าของบรษัทเป็นคนน่ารักมาก ไม่ถือตัวเลยว่าตัวเองเป็นเจ้าของบริษัท ใส่ใจพนักงานทุกอย่าง เขามีลูกสาวคนเดียวเข้ามาช่วยงานที่บริษัท อายุน้อยกว่าพี่ชายประมาณ 7-8ปี ประเด็นคือลูกเจ้านายเรียกพนักงานทุกคนทุกตำแหน่งที่อายุมากกว่าว่าพี่ (แต่พนักงานเกรงใจกันทุกคนเพราะเขาวางตัวดี) ส่วนหัวหน้าของพี่ชายเรียกชื่อของพี่ชายเฉยๆ ซึ่งเคยมีหลายคนถามพี่ชายว่าทำไม พี่ชายก็ได้แต่ยิ้มๆ ในแผนกหัวหน้าจะสนิทมากๆกับลูกน้องอีกคนที่เป็นผู้หญิง จริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกผู้หญิงกับผู้หญิงสนิทกันง่ายกว่า แต่ที่ไม่ดีคือเวลาหัวหน้าไม่ถูกใจพี่ชายแทนที่จะตักเตือนในฐานะหัวหน้าลูกน้อง เขากลับเอาไปนินทากับลูกน้องคนสนิท และคนในแผนกอื่น เพราะความที่เป็นบริษัทเล็กๆเรื่องมันก็มาเข้าหูพี่ชายจนได้ แต่พี่ชายเลือกที่จะวางเฉยเพราะไม่อยากให้เสียบรรยากาศการทำงาน ทุกครั้งที่เขาเอาพี่ชายไปนินทากับคนอื่น คนที่ได้รับฟังก็จะมาเตือนพี่ชายตลอด เพราะพี่ชายเป็นคนมีน้ำใจและไม่ค่อยมีปัญหากับใคร เลยมีคนรักมากกว่าคนเกลียด
จุดพีคคือตอนนั้นแม่ของพี่สะใภ้เป็นมะเร็งซึ่งต้องใช้เงินค่อยข้างเยอะ พี่ชายจึงส่งe-mail ไปปรึกษาเจ้าของบริษัท(ช่วงนั้นเขาเดินทางไปต่างประเทศหลายวัน)เรื่องจะเอาที่ของแม่ยายมาจำนองกับเจ้าของบริษัท ซึ่งในe-mail ได้เล่าเรื่องราวส่วนตัวปัญหาต่างๆไว้ละเอียด เจ้าของบริษัทตอบmail กลับมาและcc.หัวหน้าของพี่ชายเพื่อให้รับรู้ในฐานะหัวหน้า สาเหตุที่พี่ชายไม่บอกหัวหน้าก่อนเพื่อให้หัวหน้าบอกเจ้าของตามลำดับที่น่าจะเป็น เพราะทุกครั้งที่พี่ชายขออะไรไปจะถูกดองเอาไว้เป็นอาทิตย์ ขนาดพี่ชายขอลางาน2ชั่วโมง ไปรับพ่อตาที่หัวลำโพงไปส่งที่บ้านซึ่งใช้เวลาไม่นาน หัวหน้าคิดนานมาก แล้วสุดท้ายก็อนุญาตแบบไม่เต็มใจ (การทำงานเรื่องขาดงาน มาสายไม่เคยมี พักร้อนไม่เคยใช้) กลับมาเรื่องe-mail หลังจากหัวหน้ารับe-mail แล้วก็ไม่ได้พูด ไม่ได้ถามอะไรพี่ชายเลย แต่เอา e-mail เรื่องราวส่วนตัวของพี่ชายไปให้ลูกน้องคนสนิทอ่าน และเขาก็เอาไปเล่าให้เพื่อนของพี่ชายฟัง พอเพื่อนกลับมาถามพี่ชาย(ด้วยความเป็นห่วง) พี่ชายเลยถามว่ารู้มาจากไหน ถามจนรู้ถึงที่ไปที่มา ความศรัทธามันหมดไปกับสิ่งที่เขาไม่รู้เลยว่าอะไรควร อะไรไม่ควร พี่ชายทำงานกับเขามาประมาณ 10 ปี ทุกครั้งที่เจ็บป่วย ไม่เคยถาม แต่เวลาคนอื่นแผนกอื่นถามไถ่อย่างดี ใส่ใจหาหมอเฉพาะทางให้ ไปเยี่ยม งงใจกับนางจริงๆ เราก็ไม่รู้ว่าเขาเกลียดอะไรพี่ชายเราหนักหนา ทั้งๆที่พี่ชายเรามีแต่คนรัก
ทุกครั้งที่รับฟังเรื่องราวก็ได้แต่สงสาร เคยถามว่าทำไมไม่ลาออก เปลี่ยนงาน พี่ชายบอกว่าเจ้าของเขาดีมาก ถ้ามองข้ามหัวหน้าไปอะไรมันก็ดี
แค่มาแชร์ให้ฟังว่าคนแบบนี้ก็มีด้วย
หัวหน้ายุค4.0
คือเรามีพี่ชายอยู่คนหนึ่งอยู่ในบ้านเดียวกันก็เลยมีเวลาเจอกันบ่อย เขามักมาปรับทุกข์เรื่องหัวหน้าของเขาให้ฟังบ่อยๆ
ทั้งๆที่ปกติพี่ชายเป็นคนที่อะไรก็ได้ ไม่ค่อยเก็บอะไรมาคิดจุกจิกแบบผู้หญิง
พี่ชายมีหัวหน้าเป็นผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าเขาประมาณ5-6ปี บริษัทที่เขาทำเป็นบริษัทเล็กๆทำงานแบบครอบครัว เจ้าของบรษัทเป็นคนน่ารักมาก ไม่ถือตัวเลยว่าตัวเองเป็นเจ้าของบริษัท ใส่ใจพนักงานทุกอย่าง เขามีลูกสาวคนเดียวเข้ามาช่วยงานที่บริษัท อายุน้อยกว่าพี่ชายประมาณ 7-8ปี ประเด็นคือลูกเจ้านายเรียกพนักงานทุกคนทุกตำแหน่งที่อายุมากกว่าว่าพี่ (แต่พนักงานเกรงใจกันทุกคนเพราะเขาวางตัวดี) ส่วนหัวหน้าของพี่ชายเรียกชื่อของพี่ชายเฉยๆ ซึ่งเคยมีหลายคนถามพี่ชายว่าทำไม พี่ชายก็ได้แต่ยิ้มๆ ในแผนกหัวหน้าจะสนิทมากๆกับลูกน้องอีกคนที่เป็นผู้หญิง จริงๆแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกผู้หญิงกับผู้หญิงสนิทกันง่ายกว่า แต่ที่ไม่ดีคือเวลาหัวหน้าไม่ถูกใจพี่ชายแทนที่จะตักเตือนในฐานะหัวหน้าลูกน้อง เขากลับเอาไปนินทากับลูกน้องคนสนิท และคนในแผนกอื่น เพราะความที่เป็นบริษัทเล็กๆเรื่องมันก็มาเข้าหูพี่ชายจนได้ แต่พี่ชายเลือกที่จะวางเฉยเพราะไม่อยากให้เสียบรรยากาศการทำงาน ทุกครั้งที่เขาเอาพี่ชายไปนินทากับคนอื่น คนที่ได้รับฟังก็จะมาเตือนพี่ชายตลอด เพราะพี่ชายเป็นคนมีน้ำใจและไม่ค่อยมีปัญหากับใคร เลยมีคนรักมากกว่าคนเกลียด
จุดพีคคือตอนนั้นแม่ของพี่สะใภ้เป็นมะเร็งซึ่งต้องใช้เงินค่อยข้างเยอะ พี่ชายจึงส่งe-mail ไปปรึกษาเจ้าของบริษัท(ช่วงนั้นเขาเดินทางไปต่างประเทศหลายวัน)เรื่องจะเอาที่ของแม่ยายมาจำนองกับเจ้าของบริษัท ซึ่งในe-mail ได้เล่าเรื่องราวส่วนตัวปัญหาต่างๆไว้ละเอียด เจ้าของบริษัทตอบmail กลับมาและcc.หัวหน้าของพี่ชายเพื่อให้รับรู้ในฐานะหัวหน้า สาเหตุที่พี่ชายไม่บอกหัวหน้าก่อนเพื่อให้หัวหน้าบอกเจ้าของตามลำดับที่น่าจะเป็น เพราะทุกครั้งที่พี่ชายขออะไรไปจะถูกดองเอาไว้เป็นอาทิตย์ ขนาดพี่ชายขอลางาน2ชั่วโมง ไปรับพ่อตาที่หัวลำโพงไปส่งที่บ้านซึ่งใช้เวลาไม่นาน หัวหน้าคิดนานมาก แล้วสุดท้ายก็อนุญาตแบบไม่เต็มใจ (การทำงานเรื่องขาดงาน มาสายไม่เคยมี พักร้อนไม่เคยใช้) กลับมาเรื่องe-mail หลังจากหัวหน้ารับe-mail แล้วก็ไม่ได้พูด ไม่ได้ถามอะไรพี่ชายเลย แต่เอา e-mail เรื่องราวส่วนตัวของพี่ชายไปให้ลูกน้องคนสนิทอ่าน และเขาก็เอาไปเล่าให้เพื่อนของพี่ชายฟัง พอเพื่อนกลับมาถามพี่ชาย(ด้วยความเป็นห่วง) พี่ชายเลยถามว่ารู้มาจากไหน ถามจนรู้ถึงที่ไปที่มา ความศรัทธามันหมดไปกับสิ่งที่เขาไม่รู้เลยว่าอะไรควร อะไรไม่ควร พี่ชายทำงานกับเขามาประมาณ 10 ปี ทุกครั้งที่เจ็บป่วย ไม่เคยถาม แต่เวลาคนอื่นแผนกอื่นถามไถ่อย่างดี ใส่ใจหาหมอเฉพาะทางให้ ไปเยี่ยม งงใจกับนางจริงๆ เราก็ไม่รู้ว่าเขาเกลียดอะไรพี่ชายเราหนักหนา ทั้งๆที่พี่ชายเรามีแต่คนรัก
ทุกครั้งที่รับฟังเรื่องราวก็ได้แต่สงสาร เคยถามว่าทำไมไม่ลาออก เปลี่ยนงาน พี่ชายบอกว่าเจ้าของเขาดีมาก ถ้ามองข้ามหัวหน้าไปอะไรมันก็ดี
แค่มาแชร์ให้ฟังว่าคนแบบนี้ก็มีด้วย