หลังเพิ่งมีเวลาดูย้อนหลัง 6 ตอนรวดแล้วติดหนักจนตามดูสดในตอนที่ 7 และ 8 ก็อดไม่ได้จริงๆ ที่จะต้องออกมาชื่นชมทุกภาคส่วนที่เกี่ยวข้องกับการก่อเกิดและสร้างสรรค์ละครเรื่องนี้ มันใช่ มันถูกจริตตัวอิฉันอย่างที่ไม่ยอมรับไม่ได้ อิฉันนั้นไม่ใช่นักดูละครไทยตัวยง เป็นขาจรที่เสาะหาสิ่งที่น่าสนใจ ไม่เกี่ยงสัญชาติ เช่นนั้นละครชาติไหนลองว่ามีความดึงดูดก็จะติดตามไปพิสูจน์ไม่รอช้า หนึ่งด้าวฟ้าเดียวนั้นแรกเริ่มดึงดูดอิฉันได้ด้วยพระนาง ด้วยรู้สึกว่าทั้งคู่ลงตัวด้วยความหน้าหวานแอบละม้ายคล้ายกัน ซ้ำพล็อตเกี่ยวกับขันทีที่อิฉันมักคุ้นชินกับหนังจีนมาเป็นเวลาช้านานตั้งแต่เริ่มจำความได้ มันฟังดูแปลกแลไม่จำเจ นับเป็นสิ่งน่าสนใจที่ตนเองเพียรตามหาอยู่เสมอ นิยามของสิ่งที่ว่าคือ ขอให้ดูแล้วติด อยากดูต่อ ดูแล้วฟิน ดูแล้วอิน ดูแล้วขึ้นหิ้งในใจ ก็ใช้ได้แล้ว
พร่ำมายืดยาวขอเข้าสู่จุดประสงค์หลักที่ทำให้ต้องมาเขียนถึงละครเรื่องนี้สักที ด้วยอย่างที่กล่าวว่าอิฉันเป็นเพียงคนดู มิใช่นักดู จึงขอผ่านในเรื่องการวิจารณ์โปรดักชั่น การตัดต่อ แสง สี เสียงต่างๆ ไป แลขอพูดถึงเฉพาะภาพรวมที่ทำให้ชอบและชื่นชมละครเรื่องนี้ โดยมิได้ใช้ความรู้แขนงใดๆ ในการดูทั้งนั้น (ด้วยก็ไม่มีน่ะเจ้าค่ะ) ใช้แค่ใจดูเพียวๆ เท่านั้นค่ะ เป็นละครไทยเรื่องแรกหลังจบบางระจันที่อยากดูตอนต่อเร็วๆ ในอาทิตย์หน้า และเป็นละครเรื่องแรกที่ดูจบแล้วมารีรันต่อในเว็บอีกรอบทันที เพลงหัวใจเดียวกันก็เปิดฟังวนหลายรอบเพราะพาให้ฮึกเหิมอย่างบอกไม่ถูก เป็นละครที่นอกจากจิกหมอนแล้วยังจิกนิ้วเท้าด้วยความลุ้นและตื่นเต้น อย่างตอน 8 ที่ผ่านมานี่คือทำเอาหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว
พล็อตละคร : มันน่าสนใจตั้งแต่ได้รู้ว่าละครเรื่องนี้จะเล่าเรื่องของขันทีสมัยอโยธยา ซึ่งแปลกนักในมุมมองของคนไทย และเชื่อว่าสำหรับคนที่ไม่ใช่สายหนังจีนอาจไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ แต่เกร็ดประวัติศาสตร์นี้เมื่อถูกเล่าภายใต้ฉากสงครามอันเป็นที่จดจำและฝังใจของชาวไทย มีการผูกเรื่อง ผูกตัวละครทุกตัวทั้งที่มีชีวิตอยู่จริงในประวัติศาสตร์และแต่งเติมขึ้นเพื่ออรรถรส โดยมีเรื่องราวความรักที่ค่อยๆ ก่อเกิดและผูกพันของพระนางมาคอยเบรกความตึงเครียดกับสภาวการณ์อันคับขัน หดหู่ของละคร ต้องขอชมตั้งแต่นักประพันธ์ คุณวรรณวรรธน์ที่ร้อยเรียงนิยายเรื่องนี้ออกมาได้อย่างมีมิติมากจริงๆ (สารภาพว่ายังไม่ได้อ่านนิยาย แต่รู้จักชื่อของนักเขียนท่านนี้มานาน เพียงแต่ตัวเองเป็นสายนิยายจีนค่ะเลยทำให้คลาดกันไป แต่หลังจากละครจบจะซื้อมาอ่านแน่นอนค่ะ กลัวอ่านตอนนี้รู้เรื่องก่อนแล้วไม่ลุ้นน่ะค่ะ) ตลอดจนคนเขียนบทที่เล่าเรื่องได้อย่างกระชับน่าติดตามมาก สำหรับตัวอิฉันดูมาจนถึงตอนนี้ เอาจริงๆ ยังไม่ได้รู้สึกว่าเนือยว่ายืดนะคะ เรื่องถูกเล่าอย่างที่ควรเป็น มีที่มาที่ไป ไม่หนักสารคดีหรือหนักไปทางรักเพียงอย่างเดียว จะเพราะอิฉันคุ้นชินกับการดูซีรีส์ชาติอื่นด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ เลยทำให้ชอบการเล่าที่กระจายบทบาทได้ดีทุกตัวละคร ทุกความสำคัญ แต่ก็ยังไม่ลืมจะทิ้งความฟินระหว่างพระนางให้แฟนละครเก็บเกี่ยวเป็นระยะๆ (ของมันต้องมีน่ะค่ะ) เรื่องราวสนุกมากจริงๆ ค่ะ ยิ่งถ้าไม่ได้อ่านนิยายหรือเรื่องย่อมาก่อนจะลุ้นกับสถานการณ์ที่เกิดมากๆ คือมีทุกอารมณ์ในละครเรื่องนี้ เหมือนดูหนังจีนอยู่เลยค่ะ นอกจากลุ้นพระนางแล้วก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ลุ้นให้ตามต่อ ยิ่งตอน 8 ที่ผ่านมาเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของความผาสุกที่กำลังจะมลายหายไป พาให้นึกยอกในอกกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อๆ จากนี้ไปแม้เรื่องราวในอดีตเหล่านี้ถูกถ่ายทอดออกมาเป็นภาพหลายครั้งหลายคราแล้ว แต่เมื่อนำมาฉายซ้ำอีกคราใด ความหม่นหมอง หดหู่ก็ยังไม่เคยเสื่อมคลายจากหัวใจ
***ด้วยความติดนิสัยสาธยายยืดยาวของตัวเอง ข้อความใส่ช่องกระทู้ไม่พอ ขอชื่นชมต่อข้างล่างนะคะ
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจให้นักแสดงและทีมงาน 'หนึ่งด้าวฟ้าเดียว' ละครเรื่องนี้ถูกใจอิฉันมากค่ะ
พร่ำมายืดยาวขอเข้าสู่จุดประสงค์หลักที่ทำให้ต้องมาเขียนถึงละครเรื่องนี้สักที ด้วยอย่างที่กล่าวว่าอิฉันเป็นเพียงคนดู มิใช่นักดู จึงขอผ่านในเรื่องการวิจารณ์โปรดักชั่น การตัดต่อ แสง สี เสียงต่างๆ ไป แลขอพูดถึงเฉพาะภาพรวมที่ทำให้ชอบและชื่นชมละครเรื่องนี้ โดยมิได้ใช้ความรู้แขนงใดๆ ในการดูทั้งนั้น (ด้วยก็ไม่มีน่ะเจ้าค่ะ) ใช้แค่ใจดูเพียวๆ เท่านั้นค่ะ เป็นละครไทยเรื่องแรกหลังจบบางระจันที่อยากดูตอนต่อเร็วๆ ในอาทิตย์หน้า และเป็นละครเรื่องแรกที่ดูจบแล้วมารีรันต่อในเว็บอีกรอบทันที เพลงหัวใจเดียวกันก็เปิดฟังวนหลายรอบเพราะพาให้ฮึกเหิมอย่างบอกไม่ถูก เป็นละครที่นอกจากจิกหมอนแล้วยังจิกนิ้วเท้าด้วยความลุ้นและตื่นเต้น อย่างตอน 8 ที่ผ่านมานี่คือทำเอาหายใจไม่ทั่วท้องกันเลยทีเดียว
พล็อตละคร : มันน่าสนใจตั้งแต่ได้รู้ว่าละครเรื่องนี้จะเล่าเรื่องของขันทีสมัยอโยธยา ซึ่งแปลกนักในมุมมองของคนไทย และเชื่อว่าสำหรับคนที่ไม่ใช่สายหนังจีนอาจไม่รู้จักเลยด้วยซ้ำ แต่เกร็ดประวัติศาสตร์นี้เมื่อถูกเล่าภายใต้ฉากสงครามอันเป็นที่จดจำและฝังใจของชาวไทย มีการผูกเรื่อง ผูกตัวละครทุกตัวทั้งที่มีชีวิตอยู่จริงในประวัติศาสตร์และแต่งเติมขึ้นเพื่ออรรถรส โดยมีเรื่องราวความรักที่ค่อยๆ ก่อเกิดและผูกพันของพระนางมาคอยเบรกความตึงเครียดกับสภาวการณ์อันคับขัน หดหู่ของละคร ต้องขอชมตั้งแต่นักประพันธ์ คุณวรรณวรรธน์ที่ร้อยเรียงนิยายเรื่องนี้ออกมาได้อย่างมีมิติมากจริงๆ (สารภาพว่ายังไม่ได้อ่านนิยาย แต่รู้จักชื่อของนักเขียนท่านนี้มานาน เพียงแต่ตัวเองเป็นสายนิยายจีนค่ะเลยทำให้คลาดกันไป แต่หลังจากละครจบจะซื้อมาอ่านแน่นอนค่ะ กลัวอ่านตอนนี้รู้เรื่องก่อนแล้วไม่ลุ้นน่ะค่ะ) ตลอดจนคนเขียนบทที่เล่าเรื่องได้อย่างกระชับน่าติดตามมาก สำหรับตัวอิฉันดูมาจนถึงตอนนี้ เอาจริงๆ ยังไม่ได้รู้สึกว่าเนือยว่ายืดนะคะ เรื่องถูกเล่าอย่างที่ควรเป็น มีที่มาที่ไป ไม่หนักสารคดีหรือหนักไปทางรักเพียงอย่างเดียว จะเพราะอิฉันคุ้นชินกับการดูซีรีส์ชาติอื่นด้วยหรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะ เลยทำให้ชอบการเล่าที่กระจายบทบาทได้ดีทุกตัวละคร ทุกความสำคัญ แต่ก็ยังไม่ลืมจะทิ้งความฟินระหว่างพระนางให้แฟนละครเก็บเกี่ยวเป็นระยะๆ (ของมันต้องมีน่ะค่ะ) เรื่องราวสนุกมากจริงๆ ค่ะ ยิ่งถ้าไม่ได้อ่านนิยายหรือเรื่องย่อมาก่อนจะลุ้นกับสถานการณ์ที่เกิดมากๆ คือมีทุกอารมณ์ในละครเรื่องนี้ เหมือนดูหนังจีนอยู่เลยค่ะ นอกจากลุ้นพระนางแล้วก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ลุ้นให้ตามต่อ ยิ่งตอน 8 ที่ผ่านมาเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของความผาสุกที่กำลังจะมลายหายไป พาให้นึกยอกในอกกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อๆ จากนี้ไปแม้เรื่องราวในอดีตเหล่านี้ถูกถ่ายทอดออกมาเป็นภาพหลายครั้งหลายคราแล้ว แต่เมื่อนำมาฉายซ้ำอีกคราใด ความหม่นหมอง หดหู่ก็ยังไม่เคยเสื่อมคลายจากหัวใจ
***ด้วยความติดนิสัยสาธยายยืดยาวของตัวเอง ข้อความใส่ช่องกระทู้ไม่พอ ขอชื่นชมต่อข้างล่างนะคะ