จขกท. ขณะนี้เรียนอยู่ ม.5ค่ะ กำลังคิดว่าจะเอายังไงต่อกับชีวิต จะไปคณะไหนดี
จขกท.เป็นคนเกลียดคณิตสุดขั้วหัวใจเลยค่ะ ถึงจะเรียนรู้เรื่องแต่ก็ไม่สามารถทำอาชีพที่ต้องอยู่ร่วมกับมันเป็นหลักได้แน่ๆ
เดิมทีจขกท.รู้ตัวว่าชอบดีไซน์เสื้อผ้ามาตั้งแต่ ป.4 แล้วค่ะ แพลนชีวิตไว้ว่าจะเรียนถึง ม.3 แล้วต่อ ปวช.สาขาแฟชั่นดีไซน์ แล้วต่อป.ตรี ชิงทุนไปต่างประเทศค่ะ
ตอนจบ ม.3 แล้วขอแม่มาต่อปวช.ดีไซน์ แม่(เป็นแม่เดี่ยวเลี้ยงลูกสองคนค่ะ ภาระเยอะ)ก็ไม่ได้ค้านอะไร แต่ก็เตือนหลายทีเลยค่ะว่าไปต่อสามัญดีกว่ามั้ย? ค่อยทำดีไซน์เป็นงานอดิเรกก็ได้ แต่เราดื้อค่ะ มั่นใจว่าจะเรียน เพราะเรารักทางนี้จริงๆ
ผลปรากฏว่าที่ที่เรามาเรียน...มั่นค่อนข้างแย่มากค่ะ ระดับภาษาอังกฤษต่ำมาก ครูก็เปลี่ยนเป็นว่าเล่น ไม่ค่อยได้เรียนอะไร จนเรารู้สึกว่าเรียนที่นี่ต้องไม่มีอนาคตแน่ๆ สุดท้ายก็ย้ายกลับมาเรียนสามัญค่ะ
แม่ก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรนะคะ แค่บอกว่า "บอกแล้ว" แค่นั้น แต่เรารู้สึกผิดมาก จบลงที่ซื้อพวงมาลัยมาขอขมาแม่เลย คิดผิดมากที่เรียนที่นั่น
ทีนี้รู้สึกมืดแปดด้านเลยค่ะ เพราะเราสะเพร่าเอง ไม่เคยวางแผนเผื่อไว้เลยว่าถ้ามันไม่เป็นตามที่คิดไว้จะทำยังไง
เราพยายามหาที่เรียนใหม่ค่ะ เปิดกูเกิ้ลดูอาชีพที่มีรายได้ดี ไม่ตกงาน ผลปรากฏว่า...
-แพทย์ทุกแขนง = บ้านเงินไม่พอส่ง+เรียนยากและนาน จขกท.อยากทำงานเร็วๆ แม่จะได้สบายค่ะ
-คณะการบิน = พี่เราเรียนค่ะ ไม่อยากทำงานซ้ำ ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรที่ส่งผลกระทบกับงานจะพึ่งพากันไม่ได้
-นิเทศ = ไม่มีเส้นสายในวงการค่ะ เรามันก็แค่เด็กบ้านๆ
-สถาปัตย์ = เกลียดคณิตที่สุดค่ะ
-วิศวกรรม = ไม่รู้เรื่องเครื่องกลเลย
-วิชาเกมและสื่อเชิงตอบโต้ = อยากเรียนมากแต่กลัวจบมาไม่มีงานทำ เพิ่งมาเริ่มชอบเกมตอนม.4
-นิติ = เรียนยาก + แม่ขอไว้ว่าอย่าเรียน
-ภาคInter = ไม่มีตังค์
-โรงแรม = ตกงานแน่ๆ (ทุกวันนี้เขาเอาเทคโนโลยีมาใช้ในการบริการหมดแล้วค่ะ รุ่นหลังๆอย่างเราคงได้แค่งานระดับล่างๆที่โดนหุ่นเข้ามาแทนที่ได้แน่ๆ)
เลยหาวิธีใหม่ : หาอาชีพที่มีใบประกอบอาชีพค่ะ เสี่ยงตกงานน้อยลง
- แพทย์ทุกแขนง = ไม่มีตังค์เรียน+เรียนยาก
- นิติ = แม่ขออย่าเรียน
-คุรุ = เกลียดเด็กมาก สิ่งมีชีวิตอะไรก็ไม่รู้ พูดด้วยไม่รู้เรื่องชอบสร้างแต่ปัญหาให้ครูโดนตัดเงินเดือน
แม่อยากให้เรียนรัฐศาสตร์ค่ะ เพราะสวัสดิการดี งานมั่นคง รายได้แน่นอน
เราเลยหาข้อมูลค่ะ
-เรียนจบได้ทำงานสายตรงน้อยมาก
-โอกาสได้งานน้อยเพราะเด็กเส้นเยอะ
-จบเฉพาะทางมาก็โดนเด็กนิติแย่งหมด
-จบที่ปลัด รายได้ไม่พออยู่พอกินแน่นอนค่ะ
เลยเบนเข็ม ไปคณะทูตรัฐศาสตร์
-อัตรารับน้อย ได้งานยาก จบอักษรก็แย่งงานได้สบายๆ
แล้วเวลาลองหาว่าจะทำอาชีพอะไรที่รายได้ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็เสิร์ชหาที่เรียนแฟชั่นดีไซน์ทุกทีค่ะ จนได้รับรู้ทัศนคติที่คนส่วนใหญ่มีต่อเด็กแฟชั่นคือ
-ลูกคนรวย มาเรียนเล่นๆ จบก็ได้ ไม่จบก็ช่างเพราะที่บ้านมีธุรกิจส่วนตัว
ก็เข้าใจแหละค่ะที่เขาจะมองอย่างนั้น เพราะจากที่หาข้อมูลมา ค่าใช้จ่ายยิบย่อยในการทำงานส่งแต่ละชิ้นมันค่อนข้างเยอะ (ที่รู้เพราะก็ตัดชุดพอจะเป็น ที่บ้านมีจักรค่ะ)
สุดท้ายก็เลยมานั่งคิด ชีวิตจะทำอะไร? ควรเชื่อแม่ดีมั้ย เพราะครั้งที่แล้วก็ตามใจตัวเองไปเรียนปวช.จนชีวิตพังมารอบนึงแล้ว แต่ใจเราไม่ได้รักรัฐศาสตร์เลย ยังอยากจะลองเสี่ยงเรียนป.ตรีแฟชั่นดีไซน์ดูอีกสักครั้ง แต่จะพลาดอีกไม่ได้เด็ดขาดค่ะ เราไม่อยากให้ท่านเสียใจ หรือต้องมาเหนื่อยใจอีก ไหนจะค่าเทอมไม่ใช่ถูกๆ
อยากเป็นทั้งดีไซเนอร์และสไตลิสต์ค่ะ แต่สไตลิสต์ก็แย่างว่า มันก็ยังต้องมีเส้ยสายอีก
ใครมีประสบการณ์รบกวนให้คำปรึกษาดีค่ะ จะเอายังไงดี? ควรต่อคณะไหน?
เคยเลือกเรียนผิดมาแล้วครั้งนึง จะเชื่อแม่หรือจะตามความฝันต่อดีคะ?
จขกท.เป็นคนเกลียดคณิตสุดขั้วหัวใจเลยค่ะ ถึงจะเรียนรู้เรื่องแต่ก็ไม่สามารถทำอาชีพที่ต้องอยู่ร่วมกับมันเป็นหลักได้แน่ๆ
เดิมทีจขกท.รู้ตัวว่าชอบดีไซน์เสื้อผ้ามาตั้งแต่ ป.4 แล้วค่ะ แพลนชีวิตไว้ว่าจะเรียนถึง ม.3 แล้วต่อ ปวช.สาขาแฟชั่นดีไซน์ แล้วต่อป.ตรี ชิงทุนไปต่างประเทศค่ะ
ตอนจบ ม.3 แล้วขอแม่มาต่อปวช.ดีไซน์ แม่(เป็นแม่เดี่ยวเลี้ยงลูกสองคนค่ะ ภาระเยอะ)ก็ไม่ได้ค้านอะไร แต่ก็เตือนหลายทีเลยค่ะว่าไปต่อสามัญดีกว่ามั้ย? ค่อยทำดีไซน์เป็นงานอดิเรกก็ได้ แต่เราดื้อค่ะ มั่นใจว่าจะเรียน เพราะเรารักทางนี้จริงๆ
ผลปรากฏว่าที่ที่เรามาเรียน...มั่นค่อนข้างแย่มากค่ะ ระดับภาษาอังกฤษต่ำมาก ครูก็เปลี่ยนเป็นว่าเล่น ไม่ค่อยได้เรียนอะไร จนเรารู้สึกว่าเรียนที่นี่ต้องไม่มีอนาคตแน่ๆ สุดท้ายก็ย้ายกลับมาเรียนสามัญค่ะ
แม่ก็ไม่ได้ต่อว่าอะไรนะคะ แค่บอกว่า "บอกแล้ว" แค่นั้น แต่เรารู้สึกผิดมาก จบลงที่ซื้อพวงมาลัยมาขอขมาแม่เลย คิดผิดมากที่เรียนที่นั่น
ทีนี้รู้สึกมืดแปดด้านเลยค่ะ เพราะเราสะเพร่าเอง ไม่เคยวางแผนเผื่อไว้เลยว่าถ้ามันไม่เป็นตามที่คิดไว้จะทำยังไง
เราพยายามหาที่เรียนใหม่ค่ะ เปิดกูเกิ้ลดูอาชีพที่มีรายได้ดี ไม่ตกงาน ผลปรากฏว่า...
-แพทย์ทุกแขนง = บ้านเงินไม่พอส่ง+เรียนยากและนาน จขกท.อยากทำงานเร็วๆ แม่จะได้สบายค่ะ
-คณะการบิน = พี่เราเรียนค่ะ ไม่อยากทำงานซ้ำ ถ้าเกิดเหตุการณ์อะไรที่ส่งผลกระทบกับงานจะพึ่งพากันไม่ได้
-นิเทศ = ไม่มีเส้นสายในวงการค่ะ เรามันก็แค่เด็กบ้านๆ
-สถาปัตย์ = เกลียดคณิตที่สุดค่ะ
-วิศวกรรม = ไม่รู้เรื่องเครื่องกลเลย
-วิชาเกมและสื่อเชิงตอบโต้ = อยากเรียนมากแต่กลัวจบมาไม่มีงานทำ เพิ่งมาเริ่มชอบเกมตอนม.4
-นิติ = เรียนยาก + แม่ขอไว้ว่าอย่าเรียน
-ภาคInter = ไม่มีตังค์
-โรงแรม = ตกงานแน่ๆ (ทุกวันนี้เขาเอาเทคโนโลยีมาใช้ในการบริการหมดแล้วค่ะ รุ่นหลังๆอย่างเราคงได้แค่งานระดับล่างๆที่โดนหุ่นเข้ามาแทนที่ได้แน่ๆ)
เลยหาวิธีใหม่ : หาอาชีพที่มีใบประกอบอาชีพค่ะ เสี่ยงตกงานน้อยลง
- แพทย์ทุกแขนง = ไม่มีตังค์เรียน+เรียนยาก
- นิติ = แม่ขออย่าเรียน
-คุรุ = เกลียดเด็กมาก สิ่งมีชีวิตอะไรก็ไม่รู้ พูดด้วยไม่รู้เรื่องชอบสร้างแต่ปัญหาให้ครูโดนตัดเงินเดือน
แม่อยากให้เรียนรัฐศาสตร์ค่ะ เพราะสวัสดิการดี งานมั่นคง รายได้แน่นอน
เราเลยหาข้อมูลค่ะ
-เรียนจบได้ทำงานสายตรงน้อยมาก
-โอกาสได้งานน้อยเพราะเด็กเส้นเยอะ
-จบเฉพาะทางมาก็โดนเด็กนิติแย่งหมด
-จบที่ปลัด รายได้ไม่พออยู่พอกินแน่นอนค่ะ
เลยเบนเข็ม ไปคณะทูตรัฐศาสตร์
-อัตรารับน้อย ได้งานยาก จบอักษรก็แย่งงานได้สบายๆ
แล้วเวลาลองหาว่าจะทำอาชีพอะไรที่รายได้ดีๆ รู้ตัวอีกทีก็เสิร์ชหาที่เรียนแฟชั่นดีไซน์ทุกทีค่ะ จนได้รับรู้ทัศนคติที่คนส่วนใหญ่มีต่อเด็กแฟชั่นคือ
-ลูกคนรวย มาเรียนเล่นๆ จบก็ได้ ไม่จบก็ช่างเพราะที่บ้านมีธุรกิจส่วนตัว
ก็เข้าใจแหละค่ะที่เขาจะมองอย่างนั้น เพราะจากที่หาข้อมูลมา ค่าใช้จ่ายยิบย่อยในการทำงานส่งแต่ละชิ้นมันค่อนข้างเยอะ (ที่รู้เพราะก็ตัดชุดพอจะเป็น ที่บ้านมีจักรค่ะ)
สุดท้ายก็เลยมานั่งคิด ชีวิตจะทำอะไร? ควรเชื่อแม่ดีมั้ย เพราะครั้งที่แล้วก็ตามใจตัวเองไปเรียนปวช.จนชีวิตพังมารอบนึงแล้ว แต่ใจเราไม่ได้รักรัฐศาสตร์เลย ยังอยากจะลองเสี่ยงเรียนป.ตรีแฟชั่นดีไซน์ดูอีกสักครั้ง แต่จะพลาดอีกไม่ได้เด็ดขาดค่ะ เราไม่อยากให้ท่านเสียใจ หรือต้องมาเหนื่อยใจอีก ไหนจะค่าเทอมไม่ใช่ถูกๆ
อยากเป็นทั้งดีไซเนอร์และสไตลิสต์ค่ะ แต่สไตลิสต์ก็แย่างว่า มันก็ยังต้องมีเส้ยสายอีก
ใครมีประสบการณ์รบกวนให้คำปรึกษาดีค่ะ จะเอายังไงดี? ควรต่อคณะไหน?