ขอถามคนทียังอาศัยและเคยอาศัยอยู่ในบ้านสามีทีค่ะ

เรากำลังตัดสินใจจะออกไปอยู่ข้างนอก เพราะความที่หลายๆเรื่องรู้สึกอึดอัดใจ แต่ติดตรงที่ว่าสามีเราไม่อยากออกไปอยู่ข้างนอกด้วยกันเค้าให้เหตุผลว่า ทางบ้านเค้าปลูกบ้านให้เป็นของขวัญแต่งงานแล้ว (แต่ใกล้กับบ้านใหญ่มาก เดินสองก้าวถึง) เค้าบอกอีกด้วยว่าทำไมถึงไม่อยากอยู่เป็นครอบครัวพ่อแม่ลูก และทำไมเราถึงอยู่รวมกับคนบ่านเค้าไม่ได้   บอกตรงๆ เราไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป ปรึกษาใครไม่มีใครเข้าใจแม้กระทั่งพ่อแม่ของเราเอง ก็ไม่เข้าใจ มีแต่คนพูดว่าอยู่นี่สบายใบ้านมีทุกอย่าง แต่เรากลับไม่มีความสุขเลย
เริ่มจากเรื่องแรกเลย ใต้ถุนบ้านของเรา เค้ามาเดินเข้าเดินออก มานอนเล่นมานั่งกินข้าว แล้วเรามีลูกเล็ก ซึ่งเค้าเสียงดังกันมากๆ แบบไม่คิดจะเกรงใจเลยซักครั้ง และเราต้องเลี้ยงลูกนอนกกให้นมลูกอยู่ เค้าก้พากันมาพูดมาคุยพาแขกมานั่งทั้งๆที่ไปบ้านตัวเองก็ได้ แต่เค้าบอกบ้านเราเย็นกว่า เลยมา เราเลยต้องหอบลูกขึ้นไปนอนบนบ้าน ไม่มีแอร์ค่ะ ร้อนมากๆ ก็อดทนเอา พอร้อนมาก ลูกก้ไม่นอนงอแงทั้งวัน คนที่เหนื่อยก้คือเราคนเดียวไม่ได้มีใครมาช่วยเลี้ยง บางทีคนบ้านสามีคิดจะส่งเสียงดัง ก็ส่งเสียคุยกันหัวเราะกันแต่เช้า ตรู่บางทียังไม่7โมง ก็มาสุมหัวกันแล้วทำให้ลูกเราสะดุ้งตื่นมาด้วยอารมไม่ดี เราที่ต้องตื่นมาให้นมลูกทั้งคืนก็พาไม่ได้นอนไปด้วย   แล้วเร็วๆนี้เค้ามีแผนจะมาขายของใต้ถุนบ้านเรา ตรงที่เรากับลูกใช้นอนหลบร้อนกลางวันจนรู้ชะตากรรมแล้ว ว่าคงหาความสงบสุขไม่ได้อีกต่อไป  
และพอพูดอะไรออกไป เค้าไม่พอใจ ก้พูดจากระแนะกระแหนเหน็บแนมเรา เอาเราไปนินทา (คือเราอยู่มาสองปี เราไม่เคยเห็นคนบ้านเค้ามองโลกในแง่ดีเลยซักครั้ง ไม่ว่าจะใครก็ไปเหยียดไปด่าลับหลังตลอด)   
และอีกเรื่องคือบ้านนี้เค้ามีหลานรัก ซึ่งเด็กคนนี้เป็นเด็กที่พ่อแม่ไม่สนใจค่ะ และยายเลี้ยงแบบตามใจมาก เด็กคนนี้ชอบมา เล่นของเล่นของลูกเรา จนพัง ไม่ว่าจะซื้ออะไรมาใหม่ ก็มาแย่งมากระชากลูกเราจนด่าไปหลายครั้ง แต่ก้ยังมึน บางทีมาเล่นจนของเล่นลูกเราเก่า เราจำใจต้องยกให้ แล้วซื้ออันใหม่ให้ลูกเราแทน พอของตัวเองพังก็มาแย่งลูกเราเล่นอีก ยิ่งไม่อยู่บ้านนี่แอบเข้าบ้านมารื้อของสบายใจ เรากลับมา เห็นสภาพบ้านแทบหน้ามืด และยังมีอีกหลายๆเรื่อง เช่นไม่ว่าเราจะซื้อของดีๆ เข้าบ้าน สั่งพัสดุเข้าบ้าน ของกินดีๆ ถ้าไม่แบ่งให้บ้านเค้าก็จะโดนกระแนะกระแหน ด่านินทาลับหลังว่าเป็นคนขี้งก ล่าสุดเรื่องทุเรียนสามีเราซื้อมาสามร้อยกว่ามีประมานสี่พู เรากินไปสองพู และเราเหลือมห้สามีเราสองพู สามีเรากินจนหมด เค้าก็เอาไปด่ากันว่าไม่คิดจะมีน้ำใจ  แบ่งปัน คือมันเป็นอะไรที่ทุเรศมาก เค้าไม่เคยมองว่าเราดีเลย เพราะเราไม่มีเงินมาซื้อของเส้นเค้า   เค้าคอยแต่เล่าให้เราฟังว่าแฟนเก่าสามีเราดีอย่างงันอย่างงี้ชอบซื้อของมาให้ (แฟนเก่าสามีเป็นลูกเจ้าของบ่อนมีเงิน)  แต่เราที่เป็นสะไภ้ทุกวัน คอยขับรถตากแดดไปซื่อข้าวมาให้บ้านเค้าทั้งบ้สนกินกลับไม่มีความดีเลย จนเรื่องพวกนี้มันทำให้เรา อยากออกไปอยู่กับลูกเราเอง ถึงสามีเราจะไม่ไปเราก็ทนไม่ไหวอีกแล้ว แต่เราก็สงสารสามีเพราะเค้าเป็นคนดีมาก แต่เค้ารักครอบครัวเค้าด้วย   เราควรทำยังไงดีคะ ควรอยู่ต่ออดทนไปมีบ้านให้อยู่ฟรี มีทุกอย่าง แต่ไม่เคยมีความสงบเลย มีแต่เรื่อง กับย้ายไปอยู่กับลูกสองคนแต่ต้องเช่าบ้าน และสามีบอกว่าจะไม่ตามมาด้วย เราเครียดค่ะ เพราะรอบข้างไม่มีใครสนับสนุนซักคน ขอทางออกให้หน่อยค่ะ