ค่านิยมศิลปินที่ขายภาพลักษณ์หรือที่เรียกว่าไอดอล ทำไมถึงป๊อปในเอเชียมากกว่าฝั่งตะวันตก

อันนี้เป็นข้อสรุปที่เราเดาเองมั้งนะ 55555 คือจากที่สังเกต ศิลปินตะวันตกจะเน้นเป็นสายศิลปินไปเลย ไม่ค่อยมีวงแนวๆ ที่เรียกว่าไอดอลออกมาเท่าไหร่ หรือมีแต่เราอาจไม่ทราบนะ แต่คิดว่าน่าจะน้อยกว่าฝั่งวงการ จีน ญี่ปุ่น เกาหลี ฯลฯ มากพอสมควร เพราะงั้นถ้าคนตะวันตกจะมาติ่งวงไอดอล ส่วนใหญ่เลยต้องมาติ่งวงทางเอเชียแทน อันนี้เป็นความแตกต่างทางวัฒนธรรมที่มีนัยยะสำคัญอะไรมั้ยนะ แล้วก็ศิลปินแนวไอดอลเคยฮิตอยู่ฝั่งตะวันตกมั้ย แล้วตอนนี้ยังมีอยู่รึเปล่า?
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
ก็ไม่ใช่ว่าตะวันตกจะไม่แคร์ภาพลักษณ์อะไรหรอก ใครๆ ก็อยากดูคนหน้าตาดีร้องเพลงทั้งนั้นแหละครับ

ในฐานะที่ตามทั้งเพลงเกาหลีและเพลงสากลบอกเลยว่าวัฒนธรรมแบบ Boy Band Girl Group ในฝั่ง ตวต มันมียุคของมันคือราวๆ 1990 - ต้นๆ 2000 มี BB GG อย่างพวก Spice Girls / Sugababe / Weslife / Blue / Blackstreet Boys เทือกๆ นี้ เน้นร้องเพลงป็อปนั่นแหละ หลังจากนั้นเพลงฝั่งสากลโดยเฉพาะอเมริกาก็เริ่มหันไปฟังพวก R&B Hiphop แทน

อีกอย่างก็คือตลาดเพลงของ ตวต โดยเฉพาะเมกามันใหญ่มาก ประชากรคนฟังก็เยอะเพราะเจาะตลาดโลกได้แล้ว ประเภทเพลงมันมีเยอะมากทั้ง Pop Jazz Soul R&B Rock Hiphop EDM ฯลฯ นักร้องมหาศาล มันเลยไม่ต้องทุ่มตลาดมาที่วงป็อปอย่างเดียว

ส่วนคำถามที่ว่าไอดอลที่เน้นขายภาพลักษณ์มีไหม ตอบเลยว่านักร้องในเมกาขายภาพลักษณ์ทั้งนั้นแหละ อย่าง Taylor Swift สมัยเดบิ้วใหม่ๆ ก็เป็น American Sweetheart ร้องเพลงคันทรี่ พวก Miley Cyrus / Britney ก็มีภาพลักษณ์ราวๆนี้สมัยเข้าวงการเหมือนกัน

ตอบสั้นๆ แค่นี้ก่อนครับ
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
เอาจริงๆ ฝั่งตะวันตกไม่สนใจ "ภาพลักษณ์" จริงหรือ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่