จากพระสูตรยอดนิยม ไม่แนบลิงค์ให้หรอก
[๒๕๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัมมาทิฐิที่ยังเป็นสาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ เป็นไฉน
คือ ความเห็นดังนี้ว่า ทานที่ให้แล้ว มีผล ยัญที่บูชาแล้ว มีผล สังเวยที่บวงสรวงแล้ว มีผล
ผลวิบากของกรรมที่ทำดี ทำชั่วแล้วมีอยู่ โลกนี้มี โลกหน้ามี มารดามี บิดามี สัตว์ที่เป็นอุปปาติกะมี
สมณพราหมณ์ทั้งหลาย ผู้ดำเนินชอบ ปฏิบัติชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้โลกหน้าให้แจ่มแจ้งเพราะรู้ยิ่งด้วยตนเอง ในโลก มีอยู่
นี้สัมมาทิฐิที่ยังเป็นสาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ ฯ
[๒๕๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็สัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตระ เป็นองค์มรรค เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปัญญา ปัญญินทรีย์ปัญญาพละ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ ความเห็นชอบ องค์แห่งมรรค ของภิกษุผู้มีจิตไกลข้าศึก
มีจิตหาอาสวะมิได้ พรั่งพร้อมด้วยอริยมรรค เจริญอริยมรรคอยู่นี้แล สัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะ เป็นโลกุตระ เป็นองค์มรรค ฯ
เอาล่ะๆ มาพิจารณาสัมมาทิฏฐิ ทั้งสองอย่างนี้ก่อน
อย่างแรก สัมมาทิฏฐิ แปลว่าอะไร....
ลองตอบกันดูทีว่าน่าจะแปลว่าอะไร
แต่ฉันขอแปลตามพระสูตรง่ายๆว่า ความเห็นชอบ ความเห็นดี ความเห็นตรง ไม่หลง... ไม่เห็นสิ่งที่ไม่จริงว่าจริง ไม่เห็นสิ่งที่จริงว่าไม่จริง
อย่างนั้นหรือเปล่า....?
ถ้าไปอ่านจาก
http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=12&A=1518&Z=1753 ก็จะละเอียดดีแท้
ทีนี้ เมื่อเรากล่าวว่าเห็นชอบเห็นตรงของสัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตระ
ท่านกำกับไว้ว่า... มีจิตหาอาสวะมิได้ ตรงนี้สำคัญอย่างหนึ่ง
เพราะพระอริยเจ้าขั้นเดียวที่มีจิตหาอาสวะมิได้ คือพระอรหันต์... ใช่มั้ย... หรือไม่ใช่....?
ถ้าเฉพาะพระอรหันต์ เราจะกล่าวว่าพระโสดาบันมีสัมมาทิฏฐิที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตรได้หรือไม่
ซึ่งถ้าตอบตามความรู้สึกเรา ก็ต้องตอบว่าได้สิ... แต่ก็จะไปแย้งกับ จิตหาอาสวะมิได้
(ใครจะชวนคุยเรื่อง วิญญาณหาอาสวะมิได้ด้วยก็ได้นะ วิญญาณมีอาสวะหรือ...? วิญญาณหาอาสวะมิได้เป็นยังไง)
ต่อมาคำถามที่สำคัญอีกจุดหนึ่ง...
พระอริยเจ้าขั้นไหนหรือ... จะบอกว่า
บุญไม่มีผล ยัญไม่มีผล
และที่สำคัญคือ... สมณพราหมณ์ทั้งหลาย ผู้ดำเนินชอบ ปฏิบัติชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้โลกหน้าให้แจ่มแจ้งเพราะรู้ยิ่งด้วยตนเอง ในโลก
ไม่มีอยู่
พระอริยเจ้าขั้นไหนหรือจะบอกว่าไม่มี สิ่งเหล่านี้เป็นความเห็นที่ผิด...
ฉันไม่รู้ว่าจะมีมั้ย แต่เท่าที่ฉันอ่านๆดู พระอริยเจ้าไม่ว่าจะชั้นไหน ก็ล้วนแล้วแต่รับผลแห่งกรรมทั้งนั้น ท่านไม่ปฏิเสธเลย
พระพุทธเจ้าก็ตรัสบ่อยๆว่า ใครได้ผลแห่งทานอย่างไร ได้ผลแห่งกรรมที่ผ่านมาอย่างไร
จะบอกว่าพระอริยเจ้าท่านปฏิเสธเรื่อง เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ แบบไหนกัน...?
ปล. วิญญาณหาอาสวะมิได้ เป็นยังไงหนอ
สัมมาทิฏฐิ แปลว่าอะไร และพระอริยเจ้าขั้นไหนบ้างหรือ... ที่จะกล่าวว่า ทานที่ให้แล้ว ไม่มีผล
[๒๕๗] ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัมมาทิฐิที่ยังเป็นสาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ เป็นไฉน
คือ ความเห็นดังนี้ว่า ทานที่ให้แล้ว มีผล ยัญที่บูชาแล้ว มีผล สังเวยที่บวงสรวงแล้ว มีผล
ผลวิบากของกรรมที่ทำดี ทำชั่วแล้วมีอยู่ โลกนี้มี โลกหน้ามี มารดามี บิดามี สัตว์ที่เป็นอุปปาติกะมี
สมณพราหมณ์ทั้งหลาย ผู้ดำเนินชอบ ปฏิบัติชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้โลกหน้าให้แจ่มแจ้งเพราะรู้ยิ่งด้วยตนเอง ในโลก มีอยู่
นี้สัมมาทิฐิที่ยังเป็นสาสวะ เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ ฯ
[๒๕๘] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็สัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตระ เป็นองค์มรรค เป็นไฉน
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปัญญา ปัญญินทรีย์ปัญญาพละ ธัมมวิจยสัมโพชฌงค์ ความเห็นชอบ องค์แห่งมรรค ของภิกษุผู้มีจิตไกลข้าศึก
มีจิตหาอาสวะมิได้ พรั่งพร้อมด้วยอริยมรรค เจริญอริยมรรคอยู่นี้แล สัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะ เป็นโลกุตระ เป็นองค์มรรค ฯ
เอาล่ะๆ มาพิจารณาสัมมาทิฏฐิ ทั้งสองอย่างนี้ก่อน
อย่างแรก สัมมาทิฏฐิ แปลว่าอะไร....
ลองตอบกันดูทีว่าน่าจะแปลว่าอะไร
แต่ฉันขอแปลตามพระสูตรง่ายๆว่า ความเห็นชอบ ความเห็นดี ความเห็นตรง ไม่หลง... ไม่เห็นสิ่งที่ไม่จริงว่าจริง ไม่เห็นสิ่งที่จริงว่าไม่จริง
อย่างนั้นหรือเปล่า....?
ถ้าไปอ่านจาก http://84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=12&A=1518&Z=1753 ก็จะละเอียดดีแท้
ทีนี้ เมื่อเรากล่าวว่าเห็นชอบเห็นตรงของสัมมาทิฐิของพระอริยะที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตระ
ท่านกำกับไว้ว่า... มีจิตหาอาสวะมิได้ ตรงนี้สำคัญอย่างหนึ่ง
เพราะพระอริยเจ้าขั้นเดียวที่มีจิตหาอาสวะมิได้ คือพระอรหันต์... ใช่มั้ย... หรือไม่ใช่....?
ถ้าเฉพาะพระอรหันต์ เราจะกล่าวว่าพระโสดาบันมีสัมมาทิฏฐิที่เป็นอนาสวะเป็นโลกุตรได้หรือไม่
ซึ่งถ้าตอบตามความรู้สึกเรา ก็ต้องตอบว่าได้สิ... แต่ก็จะไปแย้งกับ จิตหาอาสวะมิได้
(ใครจะชวนคุยเรื่อง วิญญาณหาอาสวะมิได้ด้วยก็ได้นะ วิญญาณมีอาสวะหรือ...? วิญญาณหาอาสวะมิได้เป็นยังไง)
ต่อมาคำถามที่สำคัญอีกจุดหนึ่ง...
พระอริยเจ้าขั้นไหนหรือ... จะบอกว่า บุญไม่มีผล ยัญไม่มีผล
และที่สำคัญคือ... สมณพราหมณ์ทั้งหลาย ผู้ดำเนินชอบ ปฏิบัติชอบ ซึ่งประกาศโลกนี้โลกหน้าให้แจ่มแจ้งเพราะรู้ยิ่งด้วยตนเอง ในโลก ไม่มีอยู่
พระอริยเจ้าขั้นไหนหรือจะบอกว่าไม่มี สิ่งเหล่านี้เป็นความเห็นที่ผิด...
ฉันไม่รู้ว่าจะมีมั้ย แต่เท่าที่ฉันอ่านๆดู พระอริยเจ้าไม่ว่าจะชั้นไหน ก็ล้วนแล้วแต่รับผลแห่งกรรมทั้งนั้น ท่านไม่ปฏิเสธเลย
พระพุทธเจ้าก็ตรัสบ่อยๆว่า ใครได้ผลแห่งทานอย่างไร ได้ผลแห่งกรรมที่ผ่านมาอย่างไร
จะบอกว่าพระอริยเจ้าท่านปฏิเสธเรื่อง เป็นส่วนแห่งบุญให้ผลแก่ขันธ์ แบบไหนกัน...?
ปล. วิญญาณหาอาสวะมิได้ เป็นยังไงหนอ