ยังปักใจรักและคิดถึงแฟนเก่าอยู่ รักแบบริสุทธิ์ใจเลย จะมีวิธียังไงให้อาการพวกนี้ลดลงบ้างครับ
ผมคงได้ทำบางสิ่งที่งี่เง่าลงไป จนทำให้เราเลิกกัน หลังจากรู้จักกันมา 3-4 ปี
ปีแรกทำความรู้จัก ปีสองก็เป็นแฟนกัน ปีที่ 3-4 ผมรอเธอออกจากคุก(สาเหตุที่เข้าไปเพราะติดร่างแหไปกับพ่อของเธอ)
ช่วงที่เธอใกล้จะออกญาติๆเขาที่เคยคุยกันสนิทสนมก็พยายามกันผมออกไป และเธอก็ไม่ส่งจดหมายหาผม
พอเธอออกคุกมา (ซึ่งไม่มีใครบอกผม) เธอโทรหาผมแต่เป็นเบอร์อื่นผมไม่ได้รับเบอร์แปลก
หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือน ผมโทรไปเบอร์แม่เขา ก็ได้คุยกับเธอ (ผมดีใจมากโคตรมีความสุข)
หลังจากนั้นเธอก็เอาเบอร์เธอให้ผม ให้เธอทำเหมือนแอบคุยไม่ให้แม่รู้คุยกันได้ประมาณเดือนนึง
แล้วเหมือนเราทะเลาะกัน เพราะความงี่เง่าของผมเองที่คิดถึงเธอมากไป จนอาจจะไปรบเร้าเธอให้คุยด้วย
จนทะเลาะกันแล้วก็เลิกกันไป
ผมนั่งรถไปหาเธอนะ แต่เธอทิ้งคำพูดไว้ว่า อย่าเข้ามาเลย ลุงอยู่
แม่เธอบอกว่า "ถ้าผมเข้ามาถึงบ้านไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ลุงเป็นคนใจร้อน" (พ่อที่ติดคุกอยู่ให้ลุงเขากันผม)
ซึ่งทั้งพ่อทั้งลุงผมก็เคยคุยกันสนิทสนม
นั่งรถจากชลบุรีไปนครสวรรค์ประมาณ 5 ชั่วโมง ออกบ้านตี 5 ถึง นครสวรรค์ 10โมงกว่า
แล้วก็ ติดอยู่ที่บขส ห่างจากบ้านเธอไม่ถึง 5 กิโลหรอก แต่ผมก็เข้าไปไม่ได้"เหมือนก่อน"
ก็นั่งซึมอยู่ บขส.ตั้งแต่10โมง จนบ่าย4โมงจึงกลับกรุงเทพแล้วนังกลับมาชลบุรี
ในใจผมก็คิดนะว่าเธอกลัวผมจะไปทำอะไรหุนหันหรือรุนแรงหรือป่าวเลยไม่อยากให้เจอ แต่วันนั้นก็ไม่ได้เจอ
ก็คุยไลน์กับเธอจนเธอพยายามบอกให้กลับไป
หลังจากเลิกกันไป ก็ 2014 ผ่านมา 4 ปีได้แล้วผม
ยังมีความรู้สึกเดิมๆ เหมือนเขายังเป็นที่ 1 อยู่ตลอดจนแบบ บางครั้งก็มีความสุขกับการได้คิดถึงเขา
มองเห็นเขาดีไปหมด บางครั้งก็ร้องไห้คนเดียวหรือเพราะผมรอเขาจนชินไปแล้วก็ไม่รู้นะ
ช่วงที่ผมรอเขาแฟนเก่ามาหาก็ไม่สนใจ ไม่อะไรด้วย พูดด้วยว่าจะรอจนกว่าเขาจะออก
คือผมสร้างกำแพงกับคนอื่นทุกคนที่เข้ามา
แล้วก็มานั่งคิดถึงเขารักเขาอยู่แบบ นี้ดูตัวเองเป็นคนเงียบๆ ซึมๆแบบนี้มาหลายปีแล้วครับ
ในใจก็คิดนะครับว่าอยากจะเห็นหน้าเธอซักครั้ง แค่นั้นแหละอยากเห็นหน้าเขาอยากเห็นเขายิ้ม
ผมไม่หวังอะไรมากเลย แล้วผมก็จะกลับบ้าน
เพราะตั้งแต่เธอออกคุกมา ผมยังไม่ได้เห็นหน้าเธอเลยครับ
เห็นกันก็ผ่านลูกกรงตอนเยี่ยมญาติ นั่งรถไปหา 5-6 ชั่วโมงเพื่อไปเยี่ยมเขา 10 นาที
พอจะมีวิธีให้ความคิดของผม หรือมุมมองอะไร ที่ทำให้อาการพวกนี้มันเบาลงบ้างครับ ?
ยังปักใจรักและคิดถึงแฟนเก่าอยู่ จะมีวิธียังไงให้อาการพวกนี้ลดลงบ้างครับ
ผมคงได้ทำบางสิ่งที่งี่เง่าลงไป จนทำให้เราเลิกกัน หลังจากรู้จักกันมา 3-4 ปี
ปีแรกทำความรู้จัก ปีสองก็เป็นแฟนกัน ปีที่ 3-4 ผมรอเธอออกจากคุก(สาเหตุที่เข้าไปเพราะติดร่างแหไปกับพ่อของเธอ)
ช่วงที่เธอใกล้จะออกญาติๆเขาที่เคยคุยกันสนิทสนมก็พยายามกันผมออกไป และเธอก็ไม่ส่งจดหมายหาผม
พอเธอออกคุกมา (ซึ่งไม่มีใครบอกผม) เธอโทรหาผมแต่เป็นเบอร์อื่นผมไม่ได้รับเบอร์แปลก
หลังจากนั้นประมาณ 1 เดือน ผมโทรไปเบอร์แม่เขา ก็ได้คุยกับเธอ (ผมดีใจมากโคตรมีความสุข)
หลังจากนั้นเธอก็เอาเบอร์เธอให้ผม ให้เธอทำเหมือนแอบคุยไม่ให้แม่รู้คุยกันได้ประมาณเดือนนึง
แล้วเหมือนเราทะเลาะกัน เพราะความงี่เง่าของผมเองที่คิดถึงเธอมากไป จนอาจจะไปรบเร้าเธอให้คุยด้วย
จนทะเลาะกันแล้วก็เลิกกันไป
ผมนั่งรถไปหาเธอนะ แต่เธอทิ้งคำพูดไว้ว่า อย่าเข้ามาเลย ลุงอยู่
แม่เธอบอกว่า "ถ้าผมเข้ามาถึงบ้านไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง ลุงเป็นคนใจร้อน" (พ่อที่ติดคุกอยู่ให้ลุงเขากันผม)
ซึ่งทั้งพ่อทั้งลุงผมก็เคยคุยกันสนิทสนม
นั่งรถจากชลบุรีไปนครสวรรค์ประมาณ 5 ชั่วโมง ออกบ้านตี 5 ถึง นครสวรรค์ 10โมงกว่า
แล้วก็ ติดอยู่ที่บขส ห่างจากบ้านเธอไม่ถึง 5 กิโลหรอก แต่ผมก็เข้าไปไม่ได้"เหมือนก่อน"
ก็นั่งซึมอยู่ บขส.ตั้งแต่10โมง จนบ่าย4โมงจึงกลับกรุงเทพแล้วนังกลับมาชลบุรี
ในใจผมก็คิดนะว่าเธอกลัวผมจะไปทำอะไรหุนหันหรือรุนแรงหรือป่าวเลยไม่อยากให้เจอ แต่วันนั้นก็ไม่ได้เจอ
ก็คุยไลน์กับเธอจนเธอพยายามบอกให้กลับไป
หลังจากเลิกกันไป ก็ 2014 ผ่านมา 4 ปีได้แล้วผม
ยังมีความรู้สึกเดิมๆ เหมือนเขายังเป็นที่ 1 อยู่ตลอดจนแบบ บางครั้งก็มีความสุขกับการได้คิดถึงเขา
มองเห็นเขาดีไปหมด บางครั้งก็ร้องไห้คนเดียวหรือเพราะผมรอเขาจนชินไปแล้วก็ไม่รู้นะ
ช่วงที่ผมรอเขาแฟนเก่ามาหาก็ไม่สนใจ ไม่อะไรด้วย พูดด้วยว่าจะรอจนกว่าเขาจะออก
คือผมสร้างกำแพงกับคนอื่นทุกคนที่เข้ามา
แล้วก็มานั่งคิดถึงเขารักเขาอยู่แบบ นี้ดูตัวเองเป็นคนเงียบๆ ซึมๆแบบนี้มาหลายปีแล้วครับ
ในใจก็คิดนะครับว่าอยากจะเห็นหน้าเธอซักครั้ง แค่นั้นแหละอยากเห็นหน้าเขาอยากเห็นเขายิ้ม
ผมไม่หวังอะไรมากเลย แล้วผมก็จะกลับบ้าน
เพราะตั้งแต่เธอออกคุกมา ผมยังไม่ได้เห็นหน้าเธอเลยครับ
เห็นกันก็ผ่านลูกกรงตอนเยี่ยมญาติ นั่งรถไปหา 5-6 ชั่วโมงเพื่อไปเยี่ยมเขา 10 นาที
พอจะมีวิธีให้ความคิดของผม หรือมุมมองอะไร ที่ทำให้อาการพวกนี้มันเบาลงบ้างครับ ?