ชีวิตไม่มีความสุขเลย...

กระทู้คำถาม
คือ เราไม่มีความสุขเลยตั้งเเต่เด็กๆ พ่อเเม่เราหย่ากันตั้งเเต่เด็กเลย ไม่เคยได้อยู่กับเเม่ ไม่ได้คุยกับเเม่เลย
ส่วนพ่อก็ไปมีครอบครัวใหม่ บางปีก็ได้อยู่กับพ่อไม่กี่วันเเต่ก้ไม่มีความสุขเลย เรารู้สึกเหมือนเเม่เลี้ยงไม่ชอบเรา
เราอยู่กับปู่ย่า ตั้งเเต่เด็กเราก็อยู่เเต่ในห้องเล่นกับตุ๊กตา นานๆทีจะได้ออกไปเที่ยว(ช่วงปิดเทอม)เพื่อนเราก็ไม่มี เงินก็ไม่พอใช้ในเเต่ละเดือน
พ่อเราคาดหวังเราเกินไปบังคับเราเเทบทุกอย่าง ของเเทบทุกอย่างที่เราใช้ ส่วนใหญ่มีเเต่คนให้มา ของเก่าๆ
พอมีเเฟนคนนึงเข้ามาในชีวิตเรา เราก็มีความสุขมาก สภาพจิตใจดีขึ้น ร่าเริงเเจ่มใส
เเต่เมื่อต้นเดือนเมษานี้เค้ามาขอเลิกกับเราทั้งๆที่เขาก้ยังรักเรามากเขาร้องไห้กับเราเลยด้วยซ้ำ บอกว่ามันจำเป้นจริงๆ เราอยู่ไกลกันเกินไป ทนรอเวลาที่เราจะเจอกันไม่ได้ เราเสียใจมาก
สภาพจิตใจตกลงมากค่ะ เราทำเเบบทดสอบโรคซึมเศร้ากับหลายๆเว็บของรพ.ปรากฏว่าเราเป็นโรคซึมเศร้า(เเต่ไม่ได้ไปพบจิตเเพทย์ เพราะไม่มีเงิน)
คิดอยากฆ่าตัวตายตลอด ร้องไห้บ่อยมาก หน้ามืดก็บ่อย เกลียดตัวเอง เหม่อลอยบ่อยๆ อะไรที่เราเคยทำเเล้วสนุกตอนนี้กลับรู้สึกเบื่อ อยากอยู่คนเดียว
มีคนทักตลอดว่าหน้าดูเศร้าๆเครียด
ทานอะไรก็ไม่มีรสชาติ เครียดมาก เรากรีดข้อมือบ้าง ต่อยหน้าอกตัวเองบ้าง
เพื่อหวังให้ไปกระทบถึงหัวใจ เมื่อหลายวันก่อนเรามักจะทักไปหาเขา เเล้วเขาก็บอกให้เลิกยุ่งกับเขา ว่าเราดูการ์ตูนมากไปป่าว(เราชอบดูอนิเมะ ในความคิดเขาคือปญอ.)
ไล่เราให้ไปจากเขา เรารู้สึกเหมือนเขาจะรำคาญเรา ทำใจให้ได้เองละกัน
ซึ่งตอนเลิกกันใหม่ๆเค้าบอกกับเราว่า จะไม่ลืมเรา จะคอยดูเเลเราจนทำใจได้ สุดท้ายเค้าก้ทำเเบบนี้กับเรา ตอนนี้เราเลิกทักเขาไปกลัวเขารังเกลียดมากกว่านี้ เเต่เราก็ยังรักยังห่วงเขาอยู่ เราเจอเเต่เรื่องจากลาตั้งเเต่เด็ก จนเราทำอะไรไม่ถูกรู้สึกเหมือนเราช็อคไปเลย ตอนนี้สมองคิดเเต่ อยากให้เค้ากลับมา เเละเราอยากตาย เราไม่ไหวจริงๆค่ะ อนาคตเราก็ยังไม่รู้เลยว่าทำอะไรถนัดอะไร
อย่าบอกให้คิดถึงหน้าพ่อเเม่เลยนะคะ คิดถึงทีไรเครียดกว่าเดิมอีกค่ะ  
อย่าบอกให้ทำใจเลยนะคะ พยายามทำใจพยายามลืมสุดท้ายมันก็ทำไม่ได้เลยค่ะ มองไปทางไหนก้ว่างเปล่า ไม่มีคนที่เข้าใจเราเลย ไม่มีใครสนใจเลย
ตอนนี้คือเครียดมากค่ะ อย่าว่าเราสิ้นคิดเลยนะคะ คือมันเครียดมากจริงๆ เราอยากมีพ่อเเม่ที่ยังรักกันเเละอยู่ด้วยกันเหมือนครอบครัวคนอื่น เรามักจะถูกคนในหมู่บ้านนินทาบ่อยๆ ว่าไม่เข้าสังคม(เราขี้อายเเล้วคนรุ่นเราในหมู่บ้านเขาไม่ชอบเรา) เเต่งตัวก็ไม่ดีเพราะเราชอบใส่กระโปรงยาวกับเสื้อสีดำไปโบสไม่เหมือนคนอื่น ผมของเราก็ฟูตั้งเเต่เกิดคนในหมู่บ้านก็นินทาเราตลอด เวลามีกิจกรรมอะไรเขามักจะไม่ชวนเราเลยขนาดหน้ายังไม่อยากมองด้วยซ้ำ
ที่อยากทราบก็
อยากให้เค้ากลับมา หรือ ไม่ก็วิธีตายเเบบไม่ทรมานง่ายๆไม่เดือดร้อนถึงคนอื่นค่ะเศร้าร้องไห้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่