เราเป็นคนที่กลัวความสูงมากแต่แบบถ้าเรามองเป็นแนวราบคือจะไม่กลัวแต่ถ้ามองลงไปแบบตรงๆนี่ขาสั่นหรือไม่ก็บางทีก็ขนลุกขนาดเดินขึ้นสะพานนี่ยังต้องทำใจหนักมากเลยเวลาไปเที่ยวก็จะอดทำอะไรที่มันน่าตื่นเต้นเราเคยขึ้นชิงช้าสวรรค์ที่ซานโตนะแบบอยู่ไม่ได้เลยปากซีดแล้วอีกอย่างเราเป็นคนที่ขี้ตกใจด้วยคนในบ้านชอบพูดว่าเราขวัญอ่อนอันนี้ก็ยอมรับมีหลายครั้งมากที่จดบันทึกที่ต้องเขียนเราชอบใช้ดินสอกดนะคือเวลามันหักเราชอบสะดุ้งเพื่อนเราก็ชอบบอกว่าสะดุ้งอะไรหนักเบอร์นั้นอันนี้ก็เข้าใจเพราะเพื่อนเราก็เป็นแต่ต่างกันที่เพื่อนจะบอกอีกอย่างว่าหน้าเราจะซีดไปเลยหรือไม่ก็แบบเวลาที่ได้ยินเสียงดังๆเช่นเสียงแตรรถอยู่ดีๆนี่ก็แบบใจไปอยู่ตาตุ่มเลยจร้าาาก็เลยไปอ่านกระทู้ที่เค้าบอกว่าให้นั่งสมาธินี่ก็นั่งแต่ทำไมยังไม่ดีขึ้นเวลาเจอเสียงดังเราก็จะพยายามคุมสติแต่มันก็เป็นเหมือนเดิม ใครพอจะมีทางแก้บ้างไหมอะคะ???
ใครมีวิธีแก้อาการกลัวความสูงกับขี้ตกใจบ้างไหม