คุณหนูตกกระป๋อง😭

ตอนนี้ชีวิตเราแย่มากเลย เรากลายเป็นคุณหนูตกกระป๋องไปในพริบตา😭 พ่อแม่เราเลิกกันค่ะ จากที่เราเคยอยู่บ้านหรูๆสวยๆ เรากลับต้องมาอยู่บ้านคนอื่น จากที่กินอาหารแพงๆ ก็ต้องมากินอาหารธรรมดาๆ จากที่มีห้องนอนส่วนตัวสบายๆตอนนี้กลับต้องมานอนรวมกันที่หน้าทีวี แถมเราต้องย้ายโรงเรียนอีก เราต้องจากเพื่อนที่เคยอยู่ด้วยกัน เพื่อนที่เคยมีความสุขด้วยกัน เราปรับตัวไม่ทันเลยค่ะ ไม่รุ้ว่าควรจะทำใจให้ชินกับสิ่งไหนก่อน เราไม่สามารถร้องไห้ได้เพราะมีคนอยู่เต็มบ้านที่ไม่ใช่บ้านของเรา เมื่อก่อนเราเที่ยวเกือบทุกวันเลยค่ะไปกับแม่ เรารักแม่มากกว่าพ่อ ถึงพ่อเราจะรวยแต่เค้าก็ไม่ค่อยสนใจเราเท่าไหร่ เรารุ้สึกเหมือนตัวเองกำลังเป้นโรคซึมเศร้า เราไม่มีความสุขเลยค่ะ อยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ได้ แม่บอกเราโตแล้วเราต้องอดทน เมื่อก่อนเราเคยคิดว่าทำไมคนที่ไม่มีเงินเขาถึงมีความสุขทั้งๆที่ชีวิตก็วนอยู่ในลูปเดิมๆ อาหารเดิมๆ เพราะพวกเรารักกันไงคะ ความรักมันทำให้มีความสุขจริงๆ อยู่กันเป็นครอบครัว อาหารหรูที่เราเคยกินทุกวัน ก็คืออาหารมื้อพิเศษของพวกเขา มันยิ่งทำให้เขามีความสุขขึ้นอีกเมื่อได้กิน และตอนนี้เราคงต้องใช้เวลาปรับตัวอีกนานกว่าจะชิน สุดท้ายเราอยากรุ้วิธีปรับตัวให้ได้เร็วๆค่ะ😭