เราไม่รู้จะไปถามใครแล้วววว ฮือออ ช้ำใจ ทางไหนก็ไม่ดี ขอปรึกษานะคะ
คือว่า แฟนเราเค้าเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ เป็นอะไรที่ตัวเค้าเองก็ไม่รู้ คือเราคบกันยังไม่ถึงปีค่ะ ช่วงแรกๆอะไรก็ดีไปหมด แฟนเราอายุ 30 ทำงานไม่อยู่กับที่ค่ะ วันๆนึงก็เจอคนมากหน้าหลายตา เวลาของเราไม่ตรงกันค่ะ เค้าหลับเราตื่น เค้าตื่นเราหลับ ช่วงแรกๆที่คุยกันเวลาเค้าไปไหนเค้าจะบอกตลอด โทรมาบ้าง คอลมาบ้าง ตื่นแล้วก็โทรมาบอก คุยกับเราก่อนถึงจะไปทำงาน ถ้าวันไหนไม่ทันจริงๆเค้าก็จะไลน์มา เราไม่ได้อยุ่ด้วยกันค่ะ บางครั้งเค้าก็มาหาเรา บางทีเราก็ไปหาเค้า สลับกันค่ะ (แต่ไม่เคยมีอะไรกันนะคะ ที่บ้านเราค่อนข้างเชื่อเรื่องผิดผี)ที่บ้านเรารู้ค่ะว่าเราคุยกับคนนี้อายุเท่านี้ ทำงานอะไร แล้วที่บ้านก็ไม่ได้ขัดอะไรด้วย เพราะคิดว่าเค้าอายุ30 แล้ว น่าจะคิดได้แล้ว
พอช่วงหลังๆมาเค้าเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ ไม่มีเวลาให้ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่มีแม้กระทั่งไลน์มาเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา จนเราน้อยใจ พอเราพูด เราถามว่า ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เค้าก็บอกเค้าเองก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นอะไร ทำไมเค้าถึงไม่สนใจเรา ถามว่ารักมั้ยก็รัก แต่ทำไมไม่ค่อยใส่ใจแฟน เค้าเองก็งงกับตัวเอง เป็นหลายครั้งค่ะ พอเราพูดก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่ดีแปปเดียวก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เราก็ดีกับเค้านะคะ ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ คือดีในที่นี้คือ เค้าอยากได้อยากกินอะไร อะไรที่เราทำให้ได้เราก็จะทำให้ดีที่สุด คือเราเป็นคนที่รักแฟนมาก เราถามบ่อยนะคะว่าทำไมไม่สนใจกันบ้าง เค้าบอกเค้าทำงานเหนื่อย อยากพัก อันนี้เราเข้าใจนะคะ เข้าใจมาตลอดที่เราคบกัน บางวันคุยกัน 2-3 ประโยคเราก็เข้าใจว่าเค้าอาจจะเหนื่อยจริงๆ โอเค ไม่เป็นไร เราเข้าใจ เค้าอาจจะกำลังทำงานเพื่ออนาคตของเรา
ทำงานจนไม่มีเวลาให้เราเข้าใจค่ะ แต่ พอถึงวันหยุดที่เวลาเราหยุดตรงกัน เค้าไม่เคยเอ่ยปากชวนเราไปเที่ยวเลย ตั้งแต่คบกันยังไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลย พอเราชวนก็อ้างว่าไม่อยากออกไปไหน ร้อน หมดวัยเที่ยวแล้ว ชวนเพื่อนไปสิ เราก็เลย โอเคงั้นไปทำบุญก็ได้แล้วก็กลับ ก็ยังไม่ไปอีก เราเองก็อยากเห็นหน้า เพราะด้วยความที่เวลาไม่ตรงกัน เดือนนึงเจอหน้ากันยังนับครั้งได้ บางเดือนก็ไม่เจอกันเลย แล้วนานๆจะหยุดตรงกัน เราก็เลยบอกว่าโอเค ไม่ไปไหนก็ได้แต่ไปหาได้มั้ย เค้าก็ไม่ให้ไป เหมือนไม่อยากเจอเรา แล้วอยู่ๆเค้าก็พูดออกมาว่า จะมาทำไม มาก็***ไม่ได้ เราก็อึ้งไป 5 วิ พูดไม่ออกเลยค่ะ แล้วเค้าก็อธิบายว่าไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่อยู่กับแฟนแล้วไม่อยาก*** พอมันอยากแล้วไม่ได้มันก็ปวด เข้าใจมั้ยมันทรมาน ลองเป็นผู้ชายแล้วจะเข้าใจ เราก็ อ้อ โอเค ไม่ไปก็ได้ แต่เราก็น้อยใจอยู่ดี ไปเที่ยวก็ไม่ไป ไปหาก็ไม่ได้
พอเราน้อยใจ ก็พิมตัดพ้อกับเขาเลยค่ะ อธิบาย บอกความรู้สึกตัวเอง แต่คำตอบที่ได้มาคือ พูดมาหมดยัง เค้าบอกเค้าไม่ได้มีใคร ไม่ได้มีผู้หญิงคนไหน แค่ทำงานแล้วเหนื่อย คือเราก็ไม่ได้ไปว่าเค้ามีคนอื่น แต่เค้าไม่มีเวลาให้เรา เค้ากลับคิดว่าเราคิดว่าเค้าไปมีคนอื่น
ทุกวันนี้เค้าทำเหมือนเราเป็นของตายเลยค่ะ ทิ้งๆขว้างๆ เราก็เลยโทรไปเลยค่ะ อยากเคลียร์ให้เข้าใจ เราถามเค้าว่าทำไมเป็นแบบนี้ จะเอายังไง จะคบต่อมั้ย ถ้าคบต่อก็สนใจ ใส่ใจกันหน่อย มีแฟนก็อยากมีให้ดีกว่าอยู่คนเดียว มีแฟนก็เหมือนไม่มี พิมอะไรไปยาวๆก็ไม่พอใจ แถมยังบอกเราว่า ถ้ามีใครเข้ามาคุยก็คุยไปเลย แบบนี้จะให้เราคิดยังไง เราก็บอกเค้าว่าเรารักเค้านะแต่ไม่รู้จะอยู่กับแฟนที่ไม่สนใจไม่สนใจได้อีกนานแค่ไหน แต่ถ้าเรายังคบกันเราจะไม่เปิดใจให้ใครทั้งนั้น มีคนเข้ามาก็หลายคนแต่เราเลือกเค้า คำตอบที่ได้มาแค่ อืม
พอลองเปิดใจคุยกัน มันก็เหมือนเดิม ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ถ้าไปต่อก็คงต้องเสียความรู้สึกๆซ้ำๆเรื่อยๆ แต่ถ้าจะหยุดกกลัวทำใจไม่ได้
เราปรึกษาเพื่อนหลายๆคน ก็ต่างคนต่างความคิด คนนึงก็บอกว่าถ้าเลิกแล้วจะทำใจได้มั้ย ถ้าได้ก็หักดิบเลิกเลย แต่ถ้าทำใจไม่ได้แล้วยังทนได้ก็คบต่อไป คนเราถ้าเสียความรู้สึกบ่อยๆเดี่ยวมันก็จะเริ่มชินชาแล้วเฉยๆไปเอง คนนึงก็บอกว่า เลิกเถอะแบบนี้ไม่ไหว เป็นเราเลิกคบนานแล้ว เสียความรู้สึก เสียสุขภาพจิต
คนนึงก็บอกว่า เค้าอาจจะกำลังตั้งตัวเองเพื่ออนาคตรึเปล่า จะไปหาเรื่องเค้าทำไม บางคนก็บอกว่าทำไมเห็นแก่ตัวจัง
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ รักก็รัก อยากเลิกแต่ก็ไม่เต็มร้อย
ทำยังไงกับแฟนแบบนี้ดี ปวดใจ
คือว่า แฟนเราเค้าเป็นอะไรก็ไม่รู้ค่ะ เป็นอะไรที่ตัวเค้าเองก็ไม่รู้ คือเราคบกันยังไม่ถึงปีค่ะ ช่วงแรกๆอะไรก็ดีไปหมด แฟนเราอายุ 30 ทำงานไม่อยู่กับที่ค่ะ วันๆนึงก็เจอคนมากหน้าหลายตา เวลาของเราไม่ตรงกันค่ะ เค้าหลับเราตื่น เค้าตื่นเราหลับ ช่วงแรกๆที่คุยกันเวลาเค้าไปไหนเค้าจะบอกตลอด โทรมาบ้าง คอลมาบ้าง ตื่นแล้วก็โทรมาบอก คุยกับเราก่อนถึงจะไปทำงาน ถ้าวันไหนไม่ทันจริงๆเค้าก็จะไลน์มา เราไม่ได้อยุ่ด้วยกันค่ะ บางครั้งเค้าก็มาหาเรา บางทีเราก็ไปหาเค้า สลับกันค่ะ (แต่ไม่เคยมีอะไรกันนะคะ ที่บ้านเราค่อนข้างเชื่อเรื่องผิดผี)ที่บ้านเรารู้ค่ะว่าเราคุยกับคนนี้อายุเท่านี้ ทำงานอะไร แล้วที่บ้านก็ไม่ได้ขัดอะไรด้วย เพราะคิดว่าเค้าอายุ30 แล้ว น่าจะคิดได้แล้ว
พอช่วงหลังๆมาเค้าเริ่มเปลี่ยนไปค่ะ ไม่มีเวลาให้ ไม่สนใจ ไม่ใส่ใจ ไม่มีแม้กระทั่งไลน์มาเหมือนทุกๆวันที่ผ่านมา จนเราน้อยใจ พอเราพูด เราถามว่า ทำไมถึงเป็นแบบนี้ เค้าก็บอกเค้าเองก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นอะไร ทำไมเค้าถึงไม่สนใจเรา ถามว่ารักมั้ยก็รัก แต่ทำไมไม่ค่อยใส่ใจแฟน เค้าเองก็งงกับตัวเอง เป็นหลายครั้งค่ะ พอเราพูดก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่ดีแปปเดียวก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม เราก็ดีกับเค้านะคะ ไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะคะ คือดีในที่นี้คือ เค้าอยากได้อยากกินอะไร อะไรที่เราทำให้ได้เราก็จะทำให้ดีที่สุด คือเราเป็นคนที่รักแฟนมาก เราถามบ่อยนะคะว่าทำไมไม่สนใจกันบ้าง เค้าบอกเค้าทำงานเหนื่อย อยากพัก อันนี้เราเข้าใจนะคะ เข้าใจมาตลอดที่เราคบกัน บางวันคุยกัน 2-3 ประโยคเราก็เข้าใจว่าเค้าอาจจะเหนื่อยจริงๆ โอเค ไม่เป็นไร เราเข้าใจ เค้าอาจจะกำลังทำงานเพื่ออนาคตของเรา
ทำงานจนไม่มีเวลาให้เราเข้าใจค่ะ แต่ พอถึงวันหยุดที่เวลาเราหยุดตรงกัน เค้าไม่เคยเอ่ยปากชวนเราไปเที่ยวเลย ตั้งแต่คบกันยังไม่เคยไปเที่ยวด้วยกันเลย พอเราชวนก็อ้างว่าไม่อยากออกไปไหน ร้อน หมดวัยเที่ยวแล้ว ชวนเพื่อนไปสิ เราก็เลย โอเคงั้นไปทำบุญก็ได้แล้วก็กลับ ก็ยังไม่ไปอีก เราเองก็อยากเห็นหน้า เพราะด้วยความที่เวลาไม่ตรงกัน เดือนนึงเจอหน้ากันยังนับครั้งได้ บางเดือนก็ไม่เจอกันเลย แล้วนานๆจะหยุดตรงกัน เราก็เลยบอกว่าโอเค ไม่ไปไหนก็ได้แต่ไปหาได้มั้ย เค้าก็ไม่ให้ไป เหมือนไม่อยากเจอเรา แล้วอยู่ๆเค้าก็พูดออกมาว่า จะมาทำไม มาก็***ไม่ได้ เราก็อึ้งไป 5 วิ พูดไม่ออกเลยค่ะ แล้วเค้าก็อธิบายว่าไม่มีผู้ชายคนไหนหรอกที่อยู่กับแฟนแล้วไม่อยาก*** พอมันอยากแล้วไม่ได้มันก็ปวด เข้าใจมั้ยมันทรมาน ลองเป็นผู้ชายแล้วจะเข้าใจ เราก็ อ้อ โอเค ไม่ไปก็ได้ แต่เราก็น้อยใจอยู่ดี ไปเที่ยวก็ไม่ไป ไปหาก็ไม่ได้
พอเราน้อยใจ ก็พิมตัดพ้อกับเขาเลยค่ะ อธิบาย บอกความรู้สึกตัวเอง แต่คำตอบที่ได้มาคือ พูดมาหมดยัง เค้าบอกเค้าไม่ได้มีใคร ไม่ได้มีผู้หญิงคนไหน แค่ทำงานแล้วเหนื่อย คือเราก็ไม่ได้ไปว่าเค้ามีคนอื่น แต่เค้าไม่มีเวลาให้เรา เค้ากลับคิดว่าเราคิดว่าเค้าไปมีคนอื่น
ทุกวันนี้เค้าทำเหมือนเราเป็นของตายเลยค่ะ ทิ้งๆขว้างๆ เราก็เลยโทรไปเลยค่ะ อยากเคลียร์ให้เข้าใจ เราถามเค้าว่าทำไมเป็นแบบนี้ จะเอายังไง จะคบต่อมั้ย ถ้าคบต่อก็สนใจ ใส่ใจกันหน่อย มีแฟนก็อยากมีให้ดีกว่าอยู่คนเดียว มีแฟนก็เหมือนไม่มี พิมอะไรไปยาวๆก็ไม่พอใจ แถมยังบอกเราว่า ถ้ามีใครเข้ามาคุยก็คุยไปเลย แบบนี้จะให้เราคิดยังไง เราก็บอกเค้าว่าเรารักเค้านะแต่ไม่รู้จะอยู่กับแฟนที่ไม่สนใจไม่สนใจได้อีกนานแค่ไหน แต่ถ้าเรายังคบกันเราจะไม่เปิดใจให้ใครทั้งนั้น มีคนเข้ามาก็หลายคนแต่เราเลือกเค้า คำตอบที่ได้มาแค่ อืม
พอลองเปิดใจคุยกัน มันก็เหมือนเดิม ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ ถ้าไปต่อก็คงต้องเสียความรู้สึกๆซ้ำๆเรื่อยๆ แต่ถ้าจะหยุดกกลัวทำใจไม่ได้
เราปรึกษาเพื่อนหลายๆคน ก็ต่างคนต่างความคิด คนนึงก็บอกว่าถ้าเลิกแล้วจะทำใจได้มั้ย ถ้าได้ก็หักดิบเลิกเลย แต่ถ้าทำใจไม่ได้แล้วยังทนได้ก็คบต่อไป คนเราถ้าเสียความรู้สึกบ่อยๆเดี่ยวมันก็จะเริ่มชินชาแล้วเฉยๆไปเอง คนนึงก็บอกว่า เลิกเถอะแบบนี้ไม่ไหว เป็นเราเลิกคบนานแล้ว เสียความรู้สึก เสียสุขภาพจิต
คนนึงก็บอกว่า เค้าอาจจะกำลังตั้งตัวเองเพื่ออนาคตรึเปล่า จะไปหาเรื่องเค้าทำไม บางคนก็บอกว่าทำไมเห็นแก่ตัวจัง
ตอนนี้ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ รักก็รัก อยากเลิกแต่ก็ไม่เต็มร้อย