พ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน

คือเรามีความรู้สึกว่าพ่อเเม่รักลูกไม่เท่ากันขอเขียนจากเริ่มต้นก่อนเลยนะค้ะ...คือตอนเด็กเราอยู่กับย่ามาถึงอายุ12ค่ะรู้สึกพ่อเเม่ไม่รักเลยค่ะบังคับให้เราไปอยู่กับย่าทั้งที่มีพี่สาวและพี่ชายและน้องชายแต่กับบังคับเราต่างๆนาๆแต่เราก็ไปอยู่กับย่าเวลาไปเรียนย่าจะให้เงินคนเดียวส่วนพ่อเเม่ไม่เคยให้พีคสุดคือตอนอายุ12ปีเพื่อนกับเราแข่งกันวิ่งไปรดน้ำผัดเกิดเหตุเท้าผลิกพอเลิกเรียนกลับบ้านมาบอกเเม่ว่าเท้าผลิกเเม่บอกว่าวิ่งตามผช.ล่ะสิคือเราเสียใจมากร้องให้คนเดียวในห้องพอย่ามาย่าก็เห็นเลยไปเก็บยามาตำมาพันไว้คือเราคิดในใจว่าเราอาจไม่ใช่ลูกเเท้ๆของเขาเเม่ชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับพี่ว่าเราไม่ประหยัดตังพี่นี่ประหยัดตังทั้งๆที่เราไปเรียนม.ต้นที่ในเมืองเสาร์อาทิตก็ไปรับจ้างปลูกข้าวปลูกกระเทียมทุกๆอาทิต  เราก็เก็บเงินส่วนนี้ไว้เพื่อจะไม่ต้องขอตังพ่อเเม่ จนเรียนจบ.ม3  เราไปทำงานกรุงเทพเเละพี่ก็ไปแต่อยู่คนล่ะที่เป็นเดือนกว่าจะโทรแม่ไม่เคยถามว่ามีเงินใช้หรือป่าวส่วนพี่สาวเเละพี่ชายเเม่ถามทุกครั้งที่โทรไป จนเราได้กลับบ้าน  เราใช้ตังของเราออกค่ารถทั้งหมดกลับและไป....เเละเราลาออกจากงานเราจะกลับมาเรียน...แต่เเม่บอกให้กลับไปทำงานเเน่นอนที่สุดเราเสียใจมากเลยหางานทำแต่หางานไม่ได้เราอายุยังไม่ถึง18เลยหางานยาก ณ บัดนี้เรายังหางานไม่ได้เลยคิดว่าถ้าจะเรียนเราก็ใช้เงินที่ทำงานที่เก็บได้มาเรียน...