คือผู้ชายปกติ อยากมีรักมีคู่ปกติตั้งแต่เริ่มหนุ่มตอนนี้จะเข้ากลางคนแล้วเด็กๆมีเรียกลุงละยังหาแฟนไม่ได้ ตอนหาเหมือนจะติด แล้วก็หลุดลอยไป เป็นมาเรื่อยๆผ่านไปร่วมโหล
ผมค่อนข้างเชยๆเฉยๆ ไม่หล่อไม่รวยไม่ได้เที่ยวได้เล่น มนุษสัมพันก็แย่ คนไม่รู้จักรับรองไม่ได้เข้าไปคุยก่อนแน่นอน ปกติเลยไม่ได้หาจีบ ถ้าสนก็จะเป็นคนใกล้ตัวเจอบ่อยๆทำงานที่เดียวกันประมาณนี้ ข้อเสียอันนึงเลยคือค่อนข้างไม่ชัดเจน ถ้ามีใครพยายามจะให้พูดขอให้เป็นแฟนเราจะทำมึนๆแก้เก้อไปเรื่องอื่น แต่การกระทำคงรู้แน่ว่าเราใส่ใจเค้า คนล่าสุด2ปีแล้วเรารู้ว่าน้องมีแฟนอยู่แต่ไม่รู้ว่ามันกำลังจะเลิกกัน ก็ชอบเขานะสวยนิสัยดี แต่นางดีจริง สูงกว่าเรามากตอนแรกคิดแค่เออชอบคนแบบนี้นะแต่เขามีแฟนแล้วนายร้อยด้วยเราจะสู้ไรเขา แต่ได้อยู่ใกล้อะนะอดไม่ได้หรอกที่จะทำดีด้วย ทุกคนรู้สึกได้แหละว่าเราคิดยังไง แล้ววันนึงนางก็มาถามว่า เอาใจเค้านี้รู้ใจเค้ามากกว่าแฟนเค้าอีกนะ แต่เราไม่ได้บอกว่าชอบนางไปยิ้มให้อย่างเดียวกัน หลังจากนั้นมานางเกลียดเราไปเลยพร้อมกับเลิกแฟนทหารด้วย ถ้ารู้ก่อนบอกชอบนางมาคงได้ทำอะไรบ้างที่ไม่ทำให้ตัวเราแห้งเหี่ยวขนาดนี้
แต่อีกด้านนึงก็ดีนะได้เห็นว่าถ้ามีแฟนเป็นคนนี้แล้วทะเลาะกันนางจะมีฤทธิ์ขนาดไหนดูแล้วเอาไม่อยู่แน่ๆ
หลังจากคนนั้น2ปีกว่าๆแล้วความอยากมีก็ยังอยู่แต่ความอยากดิ้นรนอยากหามันหายไปหมด ยิ่งมาเจอพ่อแม่ทะเลาะกัน แค่เรื่องเล็กน้อยแต่ด้วยความที่อยู่ด้วยกันไม่ยอมกันมันเลยใหญ่โต ล่าสุดคู่ญาติที่อยู่บ้านเดียวกันท้าหย่ากันตอนวันหยุดยาวนี่อีก เราก็คิดเนอะบางที่ไม่มีไม่ได้เริ่มมีอะไรเลยมันก็ไม่ได้แย่นะดีกว่าบริหารจัดการไม่ได้แล้วพัง พังแบบมีลูกอีกยิ่งแย่
แล้วเมื่อไหร่จะได้มีว้า จะซื้อกินก็ใช่ที่คนไม่รู้จักกันเปิดมาล่อเลย ปลอดภัยหรือเปล่าไม่รู้ เปลืองอีกอย่างน้อยก็เป็นพัน อีกอันดูเรื่องความรู้สึกด้วยนึกว่าเป็นเรามาเยกะใครก็เลือกไม่ได้ นี่มันแย่นะ
อยากมีคู่แต่ไม่อยากพยายาม มีใครเคยเป็นมั้ย
ผมค่อนข้างเชยๆเฉยๆ ไม่หล่อไม่รวยไม่ได้เที่ยวได้เล่น มนุษสัมพันก็แย่ คนไม่รู้จักรับรองไม่ได้เข้าไปคุยก่อนแน่นอน ปกติเลยไม่ได้หาจีบ ถ้าสนก็จะเป็นคนใกล้ตัวเจอบ่อยๆทำงานที่เดียวกันประมาณนี้ ข้อเสียอันนึงเลยคือค่อนข้างไม่ชัดเจน ถ้ามีใครพยายามจะให้พูดขอให้เป็นแฟนเราจะทำมึนๆแก้เก้อไปเรื่องอื่น แต่การกระทำคงรู้แน่ว่าเราใส่ใจเค้า คนล่าสุด2ปีแล้วเรารู้ว่าน้องมีแฟนอยู่แต่ไม่รู้ว่ามันกำลังจะเลิกกัน ก็ชอบเขานะสวยนิสัยดี แต่นางดีจริง สูงกว่าเรามากตอนแรกคิดแค่เออชอบคนแบบนี้นะแต่เขามีแฟนแล้วนายร้อยด้วยเราจะสู้ไรเขา แต่ได้อยู่ใกล้อะนะอดไม่ได้หรอกที่จะทำดีด้วย ทุกคนรู้สึกได้แหละว่าเราคิดยังไง แล้ววันนึงนางก็มาถามว่า เอาใจเค้านี้รู้ใจเค้ามากกว่าแฟนเค้าอีกนะ แต่เราไม่ได้บอกว่าชอบนางไปยิ้มให้อย่างเดียวกัน หลังจากนั้นมานางเกลียดเราไปเลยพร้อมกับเลิกแฟนทหารด้วย ถ้ารู้ก่อนบอกชอบนางมาคงได้ทำอะไรบ้างที่ไม่ทำให้ตัวเราแห้งเหี่ยวขนาดนี้
แต่อีกด้านนึงก็ดีนะได้เห็นว่าถ้ามีแฟนเป็นคนนี้แล้วทะเลาะกันนางจะมีฤทธิ์ขนาดไหนดูแล้วเอาไม่อยู่แน่ๆ
หลังจากคนนั้น2ปีกว่าๆแล้วความอยากมีก็ยังอยู่แต่ความอยากดิ้นรนอยากหามันหายไปหมด ยิ่งมาเจอพ่อแม่ทะเลาะกัน แค่เรื่องเล็กน้อยแต่ด้วยความที่อยู่ด้วยกันไม่ยอมกันมันเลยใหญ่โต ล่าสุดคู่ญาติที่อยู่บ้านเดียวกันท้าหย่ากันตอนวันหยุดยาวนี่อีก เราก็คิดเนอะบางที่ไม่มีไม่ได้เริ่มมีอะไรเลยมันก็ไม่ได้แย่นะดีกว่าบริหารจัดการไม่ได้แล้วพัง พังแบบมีลูกอีกยิ่งแย่
แล้วเมื่อไหร่จะได้มีว้า จะซื้อกินก็ใช่ที่คนไม่รู้จักกันเปิดมาล่อเลย ปลอดภัยหรือเปล่าไม่รู้ เปลืองอีกอย่างน้อยก็เป็นพัน อีกอันดูเรื่องความรู้สึกด้วยนึกว่าเป็นเรามาเยกะใครก็เลือกไม่ได้ นี่มันแย่นะ