คือเราเพิ่งเรียนจบปริญญาตรีมาปกติเราอยู่หอไม่ค่อยได้อยู่บ้านมีเพื่อนคุยเลยไม่ค่อยรู้สึกเศร้าหรืออยากร้องไห้เหมือนตอนนี้ ก่อนหน้านี้รู้มาว่าพ่อแอบคุยกับพ่อหญิงคนนึงเราเคยบอกให้พ่อเลยเลิกคุยแต่พ่อไม่ทำตามแล้วคือเรารู้เรื่องนี้คนเดียวไม่ได้บอกใครเราอึดอัดมากพอย้ายมาอยู่บ้านเราก็ไม่คุยกับใครนอกจากแม่ ปกติเราก็เป็นคนเงียบๆทุกคนเลยคิดว่าเราปกติแต่ตอนนี้เราเก็บตัวอยู่ในห้องทั้งวันจะออกมาก็แค่หาอะไรเอาไปกินในห้องเรารู้สึกไม่อยากออกไปเจอใครไม่อยากออกไปไหน สมัครงานในเน็ตก็ไม่มีที่ไหนรับพอเราได้ที่ไกลๆพ่อก็ไม่ให้ไปแต่พ่อจะไม่พูดกับเราโดยตรงพ่อจะบอกแม่ให้มาบอกเราอีกทีว่าเขาไม่ให้ไป ตอนนี้เรารู้สึกรำคาญทุกคนแม้แต่กับแฟนเราก็ไม่อยากคุยเขาทำอะไรเราก็คิดว่ามันผิดไปหมดทำอะไรเราก็รู้สึกไม่ไว้ใจเขา เวลาเราอยู่คนเดียวเราร้องไห้ตลอด เรารู้สึกว่าเราเศร้า เราอยากนอนหลับตลอดเวลา เราไม่อยากออกไปไหนทั้งสิ้น สิ่งที่เราทำทุกวันในช่วงนี้คือตื่นมาอาบน้ำกินข้าว ข้าวนี้เราจะเอาเก็บไว้ในห้องเพื่อกินตอนเย็นด้วยและเราก็นอนต่อทั้งวันตื่นอีกที่เราก็กินข้าวและอาบน้ำนอนเราจะออกจากห้องแค่วันละไม่เกิน2ครั้ง เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้เราก็อยากไปทำงานนะแต่ไม่มีที่ไหนรับที่รับก็ได้เงินเดือนไม่คุ้มค่ารถ เราจะทำยังไงดี ตอนนี้เราเก็บตัวมากเลย เรากลัวเราเป็นโรคซึมเศร้า โรคจิตต่างๆ
อยากร้องไห้ตลอดเวลา ใครเป็นบ้าง