สวัสดีค่ะ ดิฉันมีเรื่องอยากเล่าแชร์ถามความคิดเห็นค่ะ ดิฉันได้รู้จักผู้ชายคนหนึ่ง เรารู้จักกันได้ 2 อาทิตย์ เราคบกัน ก่อนที่ดิฉันจะบินไปทำงานที่ญี่ปุ่น เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 59 เราคุยกันทุกวัน เกือบทุกเวลา โทรหาวิดีโอคอลกัน แม้แต่เวลานอนก็ไม่วางสาย เขาบินไปหาดิฉันที่ญี่ปุ่น 2 ครั้ง ตอนนั้นเรารักกันมากจนหลายคนอิจฉา ต่อมาดิฉันได้ตัดสินใจกลับมาไทย เมื่อวันที่ 26 สิงหาคม 60 และแล้วเราเลิกกัน วันที่ 5 ธันวาคม 60
ได้มีเหตุการหลายอย่างเกิดขึ้นหลังจากที่ฉันกลับมาถึงไทย เราได้ดาวน์รถยนต์ป้ายแดงคันหนึ่งซึ่งเงินดาวน์เป็นของดิฉันทุกบาททุกสตางค์ ดาวน์เกือบ 160,000 ออกรถมายังไม่ถึง 3 เดือนเราเลิกกัน เพราะปัญหามาจากตัวดิฉัน ดิฉันเล่นแชร์ออนไลน์ เกิดติดขัดเรื่องเงินต้องยืมเงินพี่สาวเขามาช่วย และหมุนไม่ทัน รับปากพี่สาวเขาจะคืนหลายครั้ง แต่ก็ผิดสัญญา จนเขาคงทนไม่ไหวขอเลิก ดิฉันเป็นหนี้พี่สาวเขาคร่าวๆ 50,000 รวมดอกเบี้ยที่พี่สาวเขาคิด เขาเลิกกับดิฉันยังไม่ถึงเดือน เขามีแฟนใหม่ ใช้รถไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างมีความสุข ดิฉันต้องการเงินดาวน์คืนเพราะมันเป็นเงินก้อนเดียวที่ดิฉันมี จนถึงวันนี้ 11 เมษายน 61 เราเคลียร์กันไม่ได้ ผู้ชายไม่ยอมออกมาคุย เขาให้แต่พี่สาวคุย ฉันยื่นข้อตกลงให้ 2 ทาง คือ คืนเงินดาวน์มา และหักลบกับหนี้พี่สาวเขา หรือไม่ก็ให้รถดิฉันมา แล้วฉันก็ใช้หนี้พี่สาวเขา โดยที่รถคันนี้เป็นชื่อผู้ชาย มันเปลี่ยนสัญญาไม่ได้นอกจากหาเงินไปโปะ ถ้าเปลี่ยนสัญญามาชื่อดิฉันก็คุณสมบัติไม่ผ่าน ดังนั้นดิฉันบอกว่าให้ไปลงบันทึกประจำวัน ว่ารถจะเป็นดิฉันเอามาใช้และส่งงวดจนครบสัญญา ถ้าขาดส่งแม้แต่งวดเดียว ทุกอย่างเป็นโมฆะ ยอมคืนรถไปทุกอย่างจบ แต่พี่สาวหัวหมอมาก คิดดอกเบี้ยเงินที่ยืมมาร้อยละ 20 คิดค่าตั๋วที่น้องชายเขาบินไปหาดิฉันที่ญี่ปุ่น คิดทุกอย่าง เพื่อที่จะหักลบให้เงินที่ดาวน์เหลือน้อยลง และยังคิดค่างวดทุกงวดว่าดิฉันต้องเป็นคนจ่าย ทั้งๆ ที่รถผู้ชายเป็นคนใช้ ตอนผู้ชายคนนี้ไปหาดิฉันที่ญี่ปุ่น เขาเป็นคนออกค่าเครื่องไปกลับ แต่ค่าโรงแรม เที่ยว กิน เงินดิฉันทุกบาท ดิฉันแค่ต้องการความมีจิตสำนึก แต่นี่จะเอาๆ อย่างเดียว ลำพังให้ดาวน์เองไม่มีปัญญาแน่นอนค่ะ คือเงินทอง ที่เขาใช้จ่ายระหว่างคบกัน เอามาคิด เผื่อที่จะหักลบกับเงินดาวน์ให้เหลือน้อยลง เรื่องราวมันมากมายกว่านี้ เดี๋ยวดิฉันจะมาเพิ่มเติ่มให้ค่ะ 😔
อยากขอความคิดเห็นค่ะ
ได้มีเหตุการหลายอย่างเกิดขึ้นหลังจากที่ฉันกลับมาถึงไทย เราได้ดาวน์รถยนต์ป้ายแดงคันหนึ่งซึ่งเงินดาวน์เป็นของดิฉันทุกบาททุกสตางค์ ดาวน์เกือบ 160,000 ออกรถมายังไม่ถึง 3 เดือนเราเลิกกัน เพราะปัญหามาจากตัวดิฉัน ดิฉันเล่นแชร์ออนไลน์ เกิดติดขัดเรื่องเงินต้องยืมเงินพี่สาวเขามาช่วย และหมุนไม่ทัน รับปากพี่สาวเขาจะคืนหลายครั้ง แต่ก็ผิดสัญญา จนเขาคงทนไม่ไหวขอเลิก ดิฉันเป็นหนี้พี่สาวเขาคร่าวๆ 50,000 รวมดอกเบี้ยที่พี่สาวเขาคิด เขาเลิกกับดิฉันยังไม่ถึงเดือน เขามีแฟนใหม่ ใช้รถไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างมีความสุข ดิฉันต้องการเงินดาวน์คืนเพราะมันเป็นเงินก้อนเดียวที่ดิฉันมี จนถึงวันนี้ 11 เมษายน 61 เราเคลียร์กันไม่ได้ ผู้ชายไม่ยอมออกมาคุย เขาให้แต่พี่สาวคุย ฉันยื่นข้อตกลงให้ 2 ทาง คือ คืนเงินดาวน์มา และหักลบกับหนี้พี่สาวเขา หรือไม่ก็ให้รถดิฉันมา แล้วฉันก็ใช้หนี้พี่สาวเขา โดยที่รถคันนี้เป็นชื่อผู้ชาย มันเปลี่ยนสัญญาไม่ได้นอกจากหาเงินไปโปะ ถ้าเปลี่ยนสัญญามาชื่อดิฉันก็คุณสมบัติไม่ผ่าน ดังนั้นดิฉันบอกว่าให้ไปลงบันทึกประจำวัน ว่ารถจะเป็นดิฉันเอามาใช้และส่งงวดจนครบสัญญา ถ้าขาดส่งแม้แต่งวดเดียว ทุกอย่างเป็นโมฆะ ยอมคืนรถไปทุกอย่างจบ แต่พี่สาวหัวหมอมาก คิดดอกเบี้ยเงินที่ยืมมาร้อยละ 20 คิดค่าตั๋วที่น้องชายเขาบินไปหาดิฉันที่ญี่ปุ่น คิดทุกอย่าง เพื่อที่จะหักลบให้เงินที่ดาวน์เหลือน้อยลง และยังคิดค่างวดทุกงวดว่าดิฉันต้องเป็นคนจ่าย ทั้งๆ ที่รถผู้ชายเป็นคนใช้ ตอนผู้ชายคนนี้ไปหาดิฉันที่ญี่ปุ่น เขาเป็นคนออกค่าเครื่องไปกลับ แต่ค่าโรงแรม เที่ยว กิน เงินดิฉันทุกบาท ดิฉันแค่ต้องการความมีจิตสำนึก แต่นี่จะเอาๆ อย่างเดียว ลำพังให้ดาวน์เองไม่มีปัญญาแน่นอนค่ะ คือเงินทอง ที่เขาใช้จ่ายระหว่างคบกัน เอามาคิด เผื่อที่จะหักลบกับเงินดาวน์ให้เหลือน้อยลง เรื่องราวมันมากมายกว่านี้ เดี๋ยวดิฉันจะมาเพิ่มเติ่มให้ค่ะ 😔