เราสองคนรู้จักกันโดยการเป็นเพื่อนกัน ก่อนจะเป็นแฟนกันค่ะ คบกันตั้งแต่ปี 1 จนตอนนี้เรียนจบแล้ว เราเจอเหตุการณ์ที่ดีและเลวร้ายจากเขา และเรามาพอสมควร แต่จุดเกิดปัญหาอยู่ที่ว่า ตอนปี 2 เทอม1 แฟนเราแอบชอบพี่รหัส ไม่ดูแล เทคแคร์เราเหมือนก่อน เราเลยน้อยใจ พอปี2 เทอม 2 เรารู้จักกับพี่ต่างสาขาคนนึง เราปลื้มพี่เขา เขาอัธยาศรัยดี แต่พี่เขามีแฟนแล้ว เราก็ไม่ได้อะไรติดตามเป็น FC พี่เขาเป็นนักกีฬาด้วยแระ ด้วยความน้อยอกน้อยใจเริ่มก่อปัญหา เมื่อขึ้นปี 3 เทอม 2 พี่เขาเลิกกับแฟน เราก็เลยให้กำลังใจเขา ตัดภาพมาที่แฟนเรา มันก็เริ่มจะไม่สนใจเรา จนเราก็เป็นตัวร้ายในละครเลย คิดย้อนไปก็ไม่รู้จะทำไปทำไม ทำไมไม่ให้เขาได้คบกันไปเลย ทุกอย่างสะสมทำให้น้อยไม่ไหว เราเลยคิดที่จะเริ่มความสัมพันธ์กับพี่คนนี้ ทั้งๆที่เรากับแฟนก็ยังไม่เลิกกัน
เราผิดที่เราไม่เคลียกับแฟนก่อน ปัญหาเริ่มบานปลาย จนเริ่มกลายเป็นปัญหาเหมือนเหมือนพี่เขาเป็นมือที่สาม
ถ้ามีคนถามว่าทำไมไม่คิดถึงจิตใจแฟนเราบ้างคนที่เคยผ่านเรื่องราวมาด้วยกัน เราบอกเลยว่าเรามองข้ามความดีแฟนเราไปหมดเรย เรามองแต่ข้อเสียที่เค้าทำให้เราเสียใจ น้อยใจ และปัญหาครอบครัวที่เรารับมันไม่ไหว 3 สิ่งนี้ เลยทำให้เรา เลือกที่จะยอมทำผิดเองก่อน คือ เริ่มความสัมพันธ์จากพี่น้องจนกลายคนสนิทและคนรู้ใจของพี่เขา ก่อนที่แฟนเราจะเริ่มความสัมพันธ์จากน้องรหัสกับพี่รหัสกลายเป็นมากกว่านั้น (แต่ความจริงแล้วมันอาจจะเป็นไปได้50%ของ100 เพราะพี่รหัสมีแฟนยุแล้ว แต่เคยมีเยื่อใยมากต่อกัน #คำพูดจากปากแฟนเราเอง ) เราเริ่มจะสานสัมพันธ์แต่จุดพลีคมันยุตรงที่แฟนเราดับฝันเรา เราก็เลิกติดต่อกับพี่เขา ไม่อยากสร้างปัญหาให้ใคร อยากจบทุก ขอรับความผิดนี้ทุกอย่าง แต่ช่วงเวลานั้นสั้นๆเรารู้สึกว่าเรามีความสุขแล้ว ต่อให้เราไม่ได้เป็นแฟนของพี่เขา เราเป็นคนที่อยู่ข้างๆเงาก็ยังดี (ในใจคิดแบบนั้น) อีกอย่างพี่เขาก็ไม่รู้ว่าเรามีแฟน เราไม่เคยบอก แฟนเราทำตัวแบบนั้น คิดว่าแฟร์ๆกันทั้งคู่ ประชดด้วยแระ
จนตอนนั้นที่แฟนเราดับฝันเรา แฟนเราพยายามสานต่อความรักให้ดีขึ้น แต่ใจเราที่มันทุ่มเทให้คนอื่นไปแล้ว มันกลายเป็นว่าอยู่ด้วยกันแบบเพื่อนสนิทมากๆ เราพูดทิ่มแทงแฟนตลอดนะ มันเตือนสติเรา สติแฟนเราด้วยแระว่าเราอยู่ได้นะ เพื่อชดเชยทุกสิ่งอย่าง เรากลายเป็นคนเย็นชา เราบอกรักหรือแสดงความรักออกมาได้ไม่เต็ม100 จะบอกว่ารักติดอยู่ที่ปากพูดไม่ได้ ได้แค่เฉยๆไป
เราปล่อยทุกอย่างแล้วแต่ชีวิตจะเป็นไป เลิกติดต่อ เราใจอ่อนทุกครั้งที่แฟนเราทำตัวน่าสงสาร แต่ในใจมันไม่ได้คิดอะไรแล้ว ใจเย็นชาแต่ยังไม่พอหรอก ชีวิตเรากลับมาเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง ไม่ติดต่อ กลับมาติดต่อกันอีก
เราอยากออกไปจากตรงนี้ เราอึดอัด เราไม่อยากสร้างฝันให้แฟนเราว่าเรายังเหมือนเดิม เพราะเราเคยเจอกับตัว ว่าการที่มีใครมาดับฝันลงเพียงพริบตาเป็นยังไง เราไม่มีใคร อย่างน้อยเราคิดว่าแฟนเราคงไม่คิดว่าเลิกเพื่อมีใคร
คนที่อ่านกระทู้คิดว่าอย่างไรบ้างคะ ช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ
อยากออกไปจากชีวิตใครสักคนต้องทำไง?
เราผิดที่เราไม่เคลียกับแฟนก่อน ปัญหาเริ่มบานปลาย จนเริ่มกลายเป็นปัญหาเหมือนเหมือนพี่เขาเป็นมือที่สาม
ถ้ามีคนถามว่าทำไมไม่คิดถึงจิตใจแฟนเราบ้างคนที่เคยผ่านเรื่องราวมาด้วยกัน เราบอกเลยว่าเรามองข้ามความดีแฟนเราไปหมดเรย เรามองแต่ข้อเสียที่เค้าทำให้เราเสียใจ น้อยใจ และปัญหาครอบครัวที่เรารับมันไม่ไหว 3 สิ่งนี้ เลยทำให้เรา เลือกที่จะยอมทำผิดเองก่อน คือ เริ่มความสัมพันธ์จากพี่น้องจนกลายคนสนิทและคนรู้ใจของพี่เขา ก่อนที่แฟนเราจะเริ่มความสัมพันธ์จากน้องรหัสกับพี่รหัสกลายเป็นมากกว่านั้น (แต่ความจริงแล้วมันอาจจะเป็นไปได้50%ของ100 เพราะพี่รหัสมีแฟนยุแล้ว แต่เคยมีเยื่อใยมากต่อกัน #คำพูดจากปากแฟนเราเอง ) เราเริ่มจะสานสัมพันธ์แต่จุดพลีคมันยุตรงที่แฟนเราดับฝันเรา เราก็เลิกติดต่อกับพี่เขา ไม่อยากสร้างปัญหาให้ใคร อยากจบทุก ขอรับความผิดนี้ทุกอย่าง แต่ช่วงเวลานั้นสั้นๆเรารู้สึกว่าเรามีความสุขแล้ว ต่อให้เราไม่ได้เป็นแฟนของพี่เขา เราเป็นคนที่อยู่ข้างๆเงาก็ยังดี (ในใจคิดแบบนั้น) อีกอย่างพี่เขาก็ไม่รู้ว่าเรามีแฟน เราไม่เคยบอก แฟนเราทำตัวแบบนั้น คิดว่าแฟร์ๆกันทั้งคู่ ประชดด้วยแระ
จนตอนนั้นที่แฟนเราดับฝันเรา แฟนเราพยายามสานต่อความรักให้ดีขึ้น แต่ใจเราที่มันทุ่มเทให้คนอื่นไปแล้ว มันกลายเป็นว่าอยู่ด้วยกันแบบเพื่อนสนิทมากๆ เราพูดทิ่มแทงแฟนตลอดนะ มันเตือนสติเรา สติแฟนเราด้วยแระว่าเราอยู่ได้นะ เพื่อชดเชยทุกสิ่งอย่าง เรากลายเป็นคนเย็นชา เราบอกรักหรือแสดงความรักออกมาได้ไม่เต็ม100 จะบอกว่ารักติดอยู่ที่ปากพูดไม่ได้ ได้แค่เฉยๆไป
เราปล่อยทุกอย่างแล้วแต่ชีวิตจะเป็นไป เลิกติดต่อ เราใจอ่อนทุกครั้งที่แฟนเราทำตัวน่าสงสาร แต่ในใจมันไม่ได้คิดอะไรแล้ว ใจเย็นชาแต่ยังไม่พอหรอก ชีวิตเรากลับมาเป็นแบบนี้บ่อยครั้ง ไม่ติดต่อ กลับมาติดต่อกันอีก
เราอยากออกไปจากตรงนี้ เราอึดอัด เราไม่อยากสร้างฝันให้แฟนเราว่าเรายังเหมือนเดิม เพราะเราเคยเจอกับตัว ว่าการที่มีใครมาดับฝันลงเพียงพริบตาเป็นยังไง เราไม่มีใคร อย่างน้อยเราคิดว่าแฟนเราคงไม่คิดว่าเลิกเพื่อมีใคร
คนที่อ่านกระทู้คิดว่าอย่างไรบ้างคะ ช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ