นิทานเรื่อง น้ำตาล แม่สาย

เมื่อมีความสนิทใจ จากคำว่าคนรู้จักก็กลายเป็นเพื่อนฝูงกัน คนที่คิดดีก็ดีไป แต่ที่ชั่วมาในนามแฝงนี้สิ เมื่อมันทำให้ไว้ใจ มันก็เริ่มกระบวนการเดินแผนเอาเงินคนรอบข้าง
เรื่องมันเริ่มตรงที่ว่า สมมุติชื่อตัวออกหน้า ผมให้ชื่อว่า โจม ... โจมเป็นผู้ชาย ตัวอ้วนๆ ไม่สูงมาก ชอบทำตัวให้ดูดี ให้คนเข้าใจว่ามีฐานนะ จะหาคนเชื่อม เพื่อติดต่อหาคนมาช่วยลงทุนต่างๆนาๆที่มันจะคิด ครั้งนี้มันแน้นเรืองหลอกลวงขายน้ำตาลส่งพม่า กลโกงที่ว่า ก็จะคล้ายๆแชร์ลูกโซ่ คือให้เห็นผลกำไรนิดๆในครั้งแรก แล้วก็ถึงจุด เงินหายทั้งก้อน การทำอย่างนี้ ไม่มีวันทำได้คนเดียว
ตัวพระเอกของเรื่องนี้ ที่ชื่อ โจม มีเพื่อนหลายสาย เช่นทางอีสานก็มีนักการเมืองชุมชน คอยหาเหยื่อจากทางนั้นให้ ทางด้าน คอยช่วยหนุนหลัง คนที่ โจมเรียกว่าเป็นพี่น้อง คอยให้ความช่วยเหลือ พี่ชายที่นับถือ ให้ชื่อว่า แดง แล้วกัน ก็มีพวกอดีตนักการเมืองระดับสูงมาก และ ลูกน้องที่คิดว่าตัวเองจะได้เป็นนักการเมือง แต่งตั้งตัวเองออกหน้า ถึงขนาดออกมาค่ำประกันแทนให้ ..... เอาจรีงๆ ไม่มีอะไรหรอก ตัวเองยังจะเอาตัวไม่รอด


นิทานเรื่องที่ไม่เป็นเรื่องนี้สอนว่า :
ข้อ1 คนมันตั้งใจจะโกง ไงมันหาวิธีมาโกง
ข้อ2 อย่าไปเชื่อพวก ที่แอบอ้าง ตรวจชื่อให้ดี
ข้อ3 ที่สำคัญ เงินเรา ควรอยู่ในกระเป๋าเรา หลุดออกไปแล้ว ได้กลับมา คือเสียเวลา กับแค่คดี

นิทานเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการ เพื่อเตือนใจ หาชื่อตรงกับผู้ใด มิได้มีเจตรนา