แม่ชอบด่าเราค่ะ แค่เราทำอะไร พูดอะไรนิดหน่อยเขาก็ไม่พอใจเราแล้ว เมื่อก่อนแม่ไม่เคยเป็นแบบนี้เลย ตั้งแต่พ่อแม่เลิกกันเรารู้สึกว่าเราเหมือนกลายเป็นเด็กมีปัญหาไปแล้ว
เราทำอะไรนิดหน่อยเขาด่าลามไปเรื่องนู้นเรื่องนี้ตลอด ทั้งๆที่บางทีเรื่องที่เราโดนด่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เขาลามไปด่าเรื่องอื่นจนเป็นเรื่องใหญ่
สมมุติ เราแค่ไม่ล้างจาน เขาก็ด่าเรา หาว่าเราขี้เกียจ แล้วก็ลามไปเรื่องเรียนว่า จบม3ไม่ต้องเรียนแล้ว หางานทำเลย ไรประมาณนี้ บางทีก็ไล่เราก็มี ให้เราออกๆไปให้พ้นๆเขา ไรประมาณนี้ เหมือนเขาไม่อยากมีเราแล้วเลยอะ เราแค่ถามนู้นถามนี้เขาเรื่องทั่วๆไป เขาก็วนกลับมาหาเรื่องด่าเราจนได้
แล้วมีครั้งนึงครูมาเยี่ยมบ้าน แม่ก็บอกครูว่า กลับมาจากโรงเรียนเราก็เอาแต่หมกตัวอยู่แต่บนห้องตลอด ไม่ค่อยคุยกะแม่เลย คุณครูก็บอกเราว่าให้เราคุยกับแม่บ้าง หลังจากนั้นเราเลยพยายามคุยกับแม่ให้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ผลที่ได้คือ แม่รำคาญเราค่ะ แม่ไม่อยากคุยกะเรา บางทีก็พูดใส่อารมทั้งๆที่เราแค่ถามเขา แล้วเราก็ถมเขาดีๆด้วย ไม่ได้ก้าวร้าวอะไร ใส่อารมไม่พอด่าเราอีก
แล้วมีอยู่เรื่องนึงค่ะ แม่โมโหเรื่องๆนึง เกี่ยวกับเรื่องเรียนพิเศษเรา เขาโมโหครูสอนพิเศษเรา ซึ่งครูสอนพิเศษรู้จักกับพี่เรา เขาโมโหแต่เขามาพูดใส่อารม พูดเสียงดังใส่เราเรื่องครูสอนพิเศษ แล้วงดให้เราเรียนพิเศษทั้งหมด ทั้งๆที่เราอยากเรียนพิเศษมากๆ แล้วสักพักแม่ก็โทรไปหาพี่เรื่องนี้ แต่แม่พูดกับพี่เราดีมาก แตกต่างจากเรา ที่พูดกูใส่ด้วย
เราปรึกษาอะไรเขาก็ออกแนวเชิงด่าเราตลอด ไม่เคยให้กำลังใจเราเลยสักครั้ง เอาแต่ตอกย้ำเรา ตอนนั้นเราจะไปแข่งโครงงานแต่เราเหนื่อยมาก เหนื่อยจนร้องไห้ เหนื่อยจนไม่อยากไปแข่งแล้ว เหนื่อยจนร้องไห้จากโรงเรียน จนถึงบ้าน เข้าบ้านแม่แม่เห็นเราร้องไห้ เขาก็ถามว่าเป็นไร เเต่เราเงียบ แล้วก็หมกตัวอยู่แต่บนห้อง เช้ามาเราเลยไปบอกเขาว่า เราเหนื่อย เราไม่อยากทำโครงงานแล้ว แต่แม่ตอบเรากลับมาว่า แล้วใครสั่งให้ไปทำ เรายิ่งแย่เข้าไปอีกค่ะ
ทุกวันนี้ที่ขอตังเขาใช้เหมือนเขาไม่เต็มใจให้เราเลยสักครั้ง หนูเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง เลยมาระบายในนี้
แม่ชอบด่าเรา จนเราต้องมานั่งร้องไห้คนเดียวบ่อยๆ
เราทำอะไรนิดหน่อยเขาด่าลามไปเรื่องนู้นเรื่องนี้ตลอด ทั้งๆที่บางทีเรื่องที่เราโดนด่ามันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เขาลามไปด่าเรื่องอื่นจนเป็นเรื่องใหญ่
สมมุติ เราแค่ไม่ล้างจาน เขาก็ด่าเรา หาว่าเราขี้เกียจ แล้วก็ลามไปเรื่องเรียนว่า จบม3ไม่ต้องเรียนแล้ว หางานทำเลย ไรประมาณนี้ บางทีก็ไล่เราก็มี ให้เราออกๆไปให้พ้นๆเขา ไรประมาณนี้ เหมือนเขาไม่อยากมีเราแล้วเลยอะ เราแค่ถามนู้นถามนี้เขาเรื่องทั่วๆไป เขาก็วนกลับมาหาเรื่องด่าเราจนได้
แล้วมีครั้งนึงครูมาเยี่ยมบ้าน แม่ก็บอกครูว่า กลับมาจากโรงเรียนเราก็เอาแต่หมกตัวอยู่แต่บนห้องตลอด ไม่ค่อยคุยกะแม่เลย คุณครูก็บอกเราว่าให้เราคุยกับแม่บ้าง หลังจากนั้นเราเลยพยายามคุยกับแม่ให้มากขึ้นกว่าแต่ก่อน แต่ผลที่ได้คือ แม่รำคาญเราค่ะ แม่ไม่อยากคุยกะเรา บางทีก็พูดใส่อารมทั้งๆที่เราแค่ถามเขา แล้วเราก็ถมเขาดีๆด้วย ไม่ได้ก้าวร้าวอะไร ใส่อารมไม่พอด่าเราอีก
แล้วมีอยู่เรื่องนึงค่ะ แม่โมโหเรื่องๆนึง เกี่ยวกับเรื่องเรียนพิเศษเรา เขาโมโหครูสอนพิเศษเรา ซึ่งครูสอนพิเศษรู้จักกับพี่เรา เขาโมโหแต่เขามาพูดใส่อารม พูดเสียงดังใส่เราเรื่องครูสอนพิเศษ แล้วงดให้เราเรียนพิเศษทั้งหมด ทั้งๆที่เราอยากเรียนพิเศษมากๆ แล้วสักพักแม่ก็โทรไปหาพี่เรื่องนี้ แต่แม่พูดกับพี่เราดีมาก แตกต่างจากเรา ที่พูดกูใส่ด้วย
เราปรึกษาอะไรเขาก็ออกแนวเชิงด่าเราตลอด ไม่เคยให้กำลังใจเราเลยสักครั้ง เอาแต่ตอกย้ำเรา ตอนนั้นเราจะไปแข่งโครงงานแต่เราเหนื่อยมาก เหนื่อยจนร้องไห้ เหนื่อยจนไม่อยากไปแข่งแล้ว เหนื่อยจนร้องไห้จากโรงเรียน จนถึงบ้าน เข้าบ้านแม่แม่เห็นเราร้องไห้ เขาก็ถามว่าเป็นไร เเต่เราเงียบ แล้วก็หมกตัวอยู่แต่บนห้อง เช้ามาเราเลยไปบอกเขาว่า เราเหนื่อย เราไม่อยากทำโครงงานแล้ว แต่แม่ตอบเรากลับมาว่า แล้วใครสั่งให้ไปทำ เรายิ่งแย่เข้าไปอีกค่ะ
ทุกวันนี้ที่ขอตังเขาใช้เหมือนเขาไม่เต็มใจให้เราเลยสักครั้ง หนูเหนื่อยมากเลยค่ะ ไม่รู้จะเล่าให้ใครฟัง เลยมาระบายในนี้