เรารู้สึกเหมือนกับเรามองคนอื่นแล้วเค้าพัฒนาไปตลอดเวลา แต่รู้สึกตัวเองย่ำอยู่กับที่ มีเพื่อนที่รู้จักรู้สึกเพื่อนพัฒนาตัวเองไปได้ไวกว่า อย่างเช่น เรียนด้วยกันมาตอนแรกเราพื้นฐานดีกว่า หลังๆเพื่อนเริ่มเก่งกว่า แล้วเพื่อนมีสกิลที่เราไม่รู้จะทำยังไงถึงเป็นแบบนั้นได้บ้างก็คือ เพื่อนเป็นคนแก้ปัญหาเก่งสังเกตุได้จากหลายๆครั้ง เหมือนเวลาคิดอะไรก็คิดออกอย่างง่ายดาย ในขณะที่เราต้องใช้เวลานานมากและไม่รู้จะทำยังไงดี
ข้อเสียของเราคือเราชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนพยายามแก้หลายครั้งแต่ก็ยังเป็นอยู่บ่อยๆ เหมือนเค้าเก่งขึ้นเรื่อยๆ แต่เรายังอยู่ที่เดิม ไม่ใช่แค่เรื่องการเรียน รวมถึง การทำงานและการใช้ชีวิต มันดูโอเคกว่าทุกอย่าง การทำงานเพื่อนก็เรียนรู้งานได้ไว พูดเก่งเข้ากับคนอื่นๆได้ง่ายมากใครๆก็ชอบ ด้านการใช้ชีวิตก็ดูมีความสุขมาก เหมือนเค้ารู้ว่าเค้าควรจะทำอะไร ควรพูดแบบไหน คนนี้ทำแบบนี้มาควรตอบกลับยังไง วางตัวแบบไหนคนถึงรัก เข้าใจคนอื่น รู้จักพูด พอเพื่อนเข้ากับคนอื่นง่ายเวลามีปัญหาอะไรก็จะมีคนคอยช่วยเหลือเสมอ ทุกเรื่องดูง่ายๆไปหมด พอมาเทียบกับตัวเอง เราเองพูดไม่เก่งเลย เข้ากับคนอื่นยากแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ขนาดที่ไม่มีใครคุยดัวย แต่คุยกับทุกคนได้แค่ผิวเผินเท่านั้น อย่างเพื่อนคนนั้นกับเราก็จะคล้ายๆกันตรงที่ พอจะดูออกว่าคนไหนนิสัยน่าคบหา พอมาคุยกันก็คิดเหมือนๆกัน แต่เพื่อนคนนั้นเหมือนเค้าสามารถเลือกได้ว่าพอเค้าคิดว่าคนนี้โอเค เค้าก็สามารถไปสนิทกันได้อย่างรวดเร็ว แต่กับเราเราก็คิดแบบเดียวกันแต่ว่าทำแบบเพื่อนไม่ได้ ก็รู้จักได้แค่ผิวเผิน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนที่ผ่านมาเราไม่ค่อยจะเข้าถึงใครได้เลย แล้วอีกอย่างก็เป็นคนที่เข้าใจอะไรยากมาก ขนาดพยายามแล้วก็ยังช้ากว่าคนอื่น เรารู้สึกว่าเรานิสัยต่างกับเพื่อนมากแต่ว่าเราอยากจะเป็นแบบนั้นให้ได้บ้าง เป็นเหตุผลที่เราคอยมองเพื่อนตลอด
ถ้าจะให้บอกนิสัยของเพื่อนก้คือ
1.พูดเก่ง เข้ากับคนอื่นง่ายยิ้มง่าย ใครๆก็เอ็นดู 2. รู้จักใช้จริต พูดเล่น วางตัวเป็น และมองคนออกว่าควรทำตัวแบบไหน
3. เรื่องความรัก ก็ดูเป็นแฟนที่ดีเข้าใจแฟนตัวเอง เวลาเพื่อนคนนี้เลิกกับใครแฟนเก่าของเพื่อนก็ยังทักมาขอคำปรึกษาและเป็นเพื่อนกันได้
4. เรียนรู้ไวเหมือนจับจุดได้ไว
5. เป็นคนไม่เครียด ยืดหยุ่นมาก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นที่ปรึกษาได้ดี เหมือยเล่าอะไรไปเค้าก้เข้าใจและให้คำปรึกษาได้ คุยด้วยแล้วไม่ตัน
6. เป็นคนมั่นใจในตัวเอง และ เป็นที่รักของเพื่อนๆ
ทั้งหมดคือเราเป็นเพื่อนพัฒนามาเรื่อยๆ เรื่องการยิ้มกับการวางตัวไม่รู้ว่าทำยังไงถึงวางตัวเก่ง ที่เรากล่าวมาด้านบนอาจจะเป็นเพราะเพื่อนได้เรียนรู้จากการเจอคนมาเยอะและเจอเรื่องต่างๆเลยทำให้เพื่อนพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
พอเราคิดกลับกันถ้าเกิดเราเจอเรื่องแบบเพื่อนบ้างอย่างเช่นแฟนไม่สนใจ แฟนบอกเลิก เราอาจจะไม่เป็นแบบเพื่อนที่สามารถหาทางออกโดยการที่คุยตรงๆแล้วกลับไปคุยกันแล้วมันดีขึ้นเรื่อยๆ หรือเพื่อนอาจจะทำอะไรที่ทำให้แฟนรู้สึกผิดได้ แต่ถ้าเป็นเราก็คงจะร้องไห้และเครียด เราแค่ลองคิดก็รู้สึกเหมือนกับว่าถ้าเราเจอเรื่องแบบเดียวกันเราต้องคิดทางออกที่มันโอเคแบบที่เพื่อนคิดไม่ได้แน่เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ต้องเปลี่ยนที่ตรงไหน วิธีคิด หรือ อะไร นิสัยเราเหมือนจะตรงข้ามกับเพื่อน
1. เรายิ้มยาก แต่พอเรารู้สึกตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้เราพยายามยิ้ม พยายามพูดคุยมากขึ้น แต่มันก็คิดไม่ออกว่าจะชวนคุยอะไร
2. ชีวิตเราไม่ค่อยได้เจอใคร คือเราเรียนเสร็จกลับบ้าน ดูทีวี ถาใว่าเบื่อไหม ก็เบื่อ แต่เราไม่ได้มีเพื่อนที่แบบ พออยากออกก็ออกไปเที่ยวเล่นกินเหล้ากัน เอาง่ายๆไม่มีใครชวน บางทีขนาดเดินกลับบ้านกับเพื่อนใหม่อะไรแบบนี้ยังอึดอัดเลย การจะไปเที่ยวกับคนอื่นๆเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเรา แต่กับเพื่อนเรา เค้าถูกเพื่อนที่รู้จักกันแค่แปปเดียวชวนไปเที่ยวและสนิทกันมาเรื่อยๆ เหมือนอยู่ด้วยแล้วสนุกไม่เครียด
3. เรื่องความรัก เรามีแฟนแต่เหมือนเราไม่เคยเข้าใจแฟนตัวเองเลย เรามาสังเกตตัวเองดู เราไม่ค่อยจะเปลี่ยนความคิดตัวเอง เหมือนเวลาแฟนนอนทีหลังแต่ไม่บอกอะไรไว้เลยแบบนี้ก็จะอยากรู้ว่าแฟนนอนกี่โมง แล้วก็แอบงอนๆนิดๆเพราะบอกแฟนไว้ว่าถ้าไปนอนบอกด้วยน้า พอแฟนไม่บอกก้งอนๆก็จะพูดว่าไม่บอกเลยอะไรแบบนี้ แล้วมันก้เป็นแบบนี้มาหลายปีแต่ทำไมเราไม่เคยชิน พอเป็นแบบนี้ก้จะงอนๆนิดหน่อยตลอดเหมือนเราไม่เปลี่ยนไม่พัฒนาไม่เข้าใจในตัวเขาเลย หรือเป็นเพราะเราไม่เคยเรียนรู้และยอมรับ มันเลยไม่พัฒนาไปจากตรงนี้ แล้วเราต้องเรียนรู้ยังไง ยอมรับยังไง
4. เราเป็นคนเข้าใจอะไรยาก ขี้ลืมเหมือนไม่มีสติ แต่เราพยายามแล้ว พยายามทำตัวเองให้ทันได้เรื่องขึ้นมา ไม่อยากเป็นคนที่มึนๆ งงๆ บางทีมีคนสั่งให้ทำอะไรเราก้จะมึนๆงงช้าๆหน่อย อันนี้อาจจะเป็นที่สมองเรา ไม่ค่อยฝึกคิดรึเปล่า แต่มันเป็นแบบนี้มาจนชินเหมือนเราไม่ชอบคิดอะไรเยอะๆ เราก็พยายามคิดให้มากขึ้นตอนนี้ จะทำอะไรก็คิดๆ แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไหร่
5. เราเป็นคนเครียดง่ายมากขี้กังวล ขี้หงุดหงิด อันนี้รู้ตัวและ พยายามแก้ไขมาเป็นเวลาหลายปี 6.เราไม่มั่นใจในตัวเอง นั่งรถไปคนเดียวทั้งๆที่ไปมา1เดือน เวลาไม่มีเพื่อนไปด้วยยังต้องเปิดแมพ กลัวหลง ลักษณะภายนอกก็ต้องแสดงออกว่าตัวเองมั่นใจ
7. เรารู้สึกว่าถ้าเราเลิกกับแฟนเราคงทำแบบเพื่อนบ้างไม่ได้ เรารู้สึกว่าแฟนเราก็คงไม่ได้อยากมาปรึกษาอะไรเรา ขนาดตัวเราเองยังรู้สึกว่าเป็นที่พึ่งพาไม่ได้ ถ้าเลิกกันก็คงจบกันไปเลย ในขณะที่เราคิดว่าถ้าเราเลิกกับแฟนเราเราก็ยังอยากคุยกับเค้าอยู่ เพราะเค้าเป็นคนดี เข้าใจเพื่อนเค้าเคยบอกเราที่เราไม่มีเพื่อนสนิทอาจจะเป็นเพราะเราไม่เต็มร้อยกัยเพื่อน ไม่เสียสละให้เพื่อนบ้าง
อันนี้คือเราต้องการความช่วยเหลือจริงๆค่ะเพราะเครียดแล้วมันนอยตัวเอง อย่างอะไรที่เราพอจะรู้วิธีแก้เช่นการยิ้มการพูดคุย การสังเกตคนอื่นมากขึ้น เล่นกับเพื่อนมากขึ้นเราก็ทำแล้วแต่ยังต้องฝึกฝนอีกมาก เราต้องการคำแนะนำเรารู้สึกว่าเรามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้มานานมาก เราควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะ มันเป็นปัญหาการใช้ชีวิตจริงๆค่ะ
ชีวิตไม่พัฒนา ทำยังไงดีคะ
ข้อเสียของเราคือเราชอบเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับเพื่อนพยายามแก้หลายครั้งแต่ก็ยังเป็นอยู่บ่อยๆ เหมือนเค้าเก่งขึ้นเรื่อยๆ แต่เรายังอยู่ที่เดิม ไม่ใช่แค่เรื่องการเรียน รวมถึง การทำงานและการใช้ชีวิต มันดูโอเคกว่าทุกอย่าง การทำงานเพื่อนก็เรียนรู้งานได้ไว พูดเก่งเข้ากับคนอื่นๆได้ง่ายมากใครๆก็ชอบ ด้านการใช้ชีวิตก็ดูมีความสุขมาก เหมือนเค้ารู้ว่าเค้าควรจะทำอะไร ควรพูดแบบไหน คนนี้ทำแบบนี้มาควรตอบกลับยังไง วางตัวแบบไหนคนถึงรัก เข้าใจคนอื่น รู้จักพูด พอเพื่อนเข้ากับคนอื่นง่ายเวลามีปัญหาอะไรก็จะมีคนคอยช่วยเหลือเสมอ ทุกเรื่องดูง่ายๆไปหมด พอมาเทียบกับตัวเอง เราเองพูดไม่เก่งเลย เข้ากับคนอื่นยากแต่ก็ไม่ถึงกับแย่ขนาดที่ไม่มีใครคุยดัวย แต่คุยกับทุกคนได้แค่ผิวเผินเท่านั้น อย่างเพื่อนคนนั้นกับเราก็จะคล้ายๆกันตรงที่ พอจะดูออกว่าคนไหนนิสัยน่าคบหา พอมาคุยกันก็คิดเหมือนๆกัน แต่เพื่อนคนนั้นเหมือนเค้าสามารถเลือกได้ว่าพอเค้าคิดว่าคนนี้โอเค เค้าก็สามารถไปสนิทกันได้อย่างรวดเร็ว แต่กับเราเราก็คิดแบบเดียวกันแต่ว่าทำแบบเพื่อนไม่ได้ ก็รู้จักได้แค่ผิวเผิน เราก็ไม่รู้จะทำยังไงเหมือนที่ผ่านมาเราไม่ค่อยจะเข้าถึงใครได้เลย แล้วอีกอย่างก็เป็นคนที่เข้าใจอะไรยากมาก ขนาดพยายามแล้วก็ยังช้ากว่าคนอื่น เรารู้สึกว่าเรานิสัยต่างกับเพื่อนมากแต่ว่าเราอยากจะเป็นแบบนั้นให้ได้บ้าง เป็นเหตุผลที่เราคอยมองเพื่อนตลอด
ถ้าจะให้บอกนิสัยของเพื่อนก้คือ
1.พูดเก่ง เข้ากับคนอื่นง่ายยิ้มง่าย ใครๆก็เอ็นดู 2. รู้จักใช้จริต พูดเล่น วางตัวเป็น และมองคนออกว่าควรทำตัวแบบไหน
3. เรื่องความรัก ก็ดูเป็นแฟนที่ดีเข้าใจแฟนตัวเอง เวลาเพื่อนคนนี้เลิกกับใครแฟนเก่าของเพื่อนก็ยังทักมาขอคำปรึกษาและเป็นเพื่อนกันได้
4. เรียนรู้ไวเหมือนจับจุดได้ไว
5. เป็นคนไม่เครียด ยืดหยุ่นมาก อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เป็นที่ปรึกษาได้ดี เหมือยเล่าอะไรไปเค้าก้เข้าใจและให้คำปรึกษาได้ คุยด้วยแล้วไม่ตัน
6. เป็นคนมั่นใจในตัวเอง และ เป็นที่รักของเพื่อนๆ
ทั้งหมดคือเราเป็นเพื่อนพัฒนามาเรื่อยๆ เรื่องการยิ้มกับการวางตัวไม่รู้ว่าทำยังไงถึงวางตัวเก่ง ที่เรากล่าวมาด้านบนอาจจะเป็นเพราะเพื่อนได้เรียนรู้จากการเจอคนมาเยอะและเจอเรื่องต่างๆเลยทำให้เพื่อนพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ
พอเราคิดกลับกันถ้าเกิดเราเจอเรื่องแบบเพื่อนบ้างอย่างเช่นแฟนไม่สนใจ แฟนบอกเลิก เราอาจจะไม่เป็นแบบเพื่อนที่สามารถหาทางออกโดยการที่คุยตรงๆแล้วกลับไปคุยกันแล้วมันดีขึ้นเรื่อยๆ หรือเพื่อนอาจจะทำอะไรที่ทำให้แฟนรู้สึกผิดได้ แต่ถ้าเป็นเราก็คงจะร้องไห้และเครียด เราแค่ลองคิดก็รู้สึกเหมือนกับว่าถ้าเราเจอเรื่องแบบเดียวกันเราต้องคิดทางออกที่มันโอเคแบบที่เพื่อนคิดไม่ได้แน่เราไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ต้องเปลี่ยนที่ตรงไหน วิธีคิด หรือ อะไร นิสัยเราเหมือนจะตรงข้ามกับเพื่อน
1. เรายิ้มยาก แต่พอเรารู้สึกตัวเกี่ยวกับเรื่องนี้เราพยายามยิ้ม พยายามพูดคุยมากขึ้น แต่มันก็คิดไม่ออกว่าจะชวนคุยอะไร
2. ชีวิตเราไม่ค่อยได้เจอใคร คือเราเรียนเสร็จกลับบ้าน ดูทีวี ถาใว่าเบื่อไหม ก็เบื่อ แต่เราไม่ได้มีเพื่อนที่แบบ พออยากออกก็ออกไปเที่ยวเล่นกินเหล้ากัน เอาง่ายๆไม่มีใครชวน บางทีขนาดเดินกลับบ้านกับเพื่อนใหม่อะไรแบบนี้ยังอึดอัดเลย การจะไปเที่ยวกับคนอื่นๆเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเรา แต่กับเพื่อนเรา เค้าถูกเพื่อนที่รู้จักกันแค่แปปเดียวชวนไปเที่ยวและสนิทกันมาเรื่อยๆ เหมือนอยู่ด้วยแล้วสนุกไม่เครียด
3. เรื่องความรัก เรามีแฟนแต่เหมือนเราไม่เคยเข้าใจแฟนตัวเองเลย เรามาสังเกตตัวเองดู เราไม่ค่อยจะเปลี่ยนความคิดตัวเอง เหมือนเวลาแฟนนอนทีหลังแต่ไม่บอกอะไรไว้เลยแบบนี้ก็จะอยากรู้ว่าแฟนนอนกี่โมง แล้วก็แอบงอนๆนิดๆเพราะบอกแฟนไว้ว่าถ้าไปนอนบอกด้วยน้า พอแฟนไม่บอกก้งอนๆก็จะพูดว่าไม่บอกเลยอะไรแบบนี้ แล้วมันก้เป็นแบบนี้มาหลายปีแต่ทำไมเราไม่เคยชิน พอเป็นแบบนี้ก้จะงอนๆนิดหน่อยตลอดเหมือนเราไม่เปลี่ยนไม่พัฒนาไม่เข้าใจในตัวเขาเลย หรือเป็นเพราะเราไม่เคยเรียนรู้และยอมรับ มันเลยไม่พัฒนาไปจากตรงนี้ แล้วเราต้องเรียนรู้ยังไง ยอมรับยังไง
4. เราเป็นคนเข้าใจอะไรยาก ขี้ลืมเหมือนไม่มีสติ แต่เราพยายามแล้ว พยายามทำตัวเองให้ทันได้เรื่องขึ้นมา ไม่อยากเป็นคนที่มึนๆ งงๆ บางทีมีคนสั่งให้ทำอะไรเราก้จะมึนๆงงช้าๆหน่อย อันนี้อาจจะเป็นที่สมองเรา ไม่ค่อยฝึกคิดรึเปล่า แต่มันเป็นแบบนี้มาจนชินเหมือนเราไม่ชอบคิดอะไรเยอะๆ เราก็พยายามคิดให้มากขึ้นตอนนี้ จะทำอะไรก็คิดๆ แต่ก็ยังไม่ดีเท่าไหร่
5. เราเป็นคนเครียดง่ายมากขี้กังวล ขี้หงุดหงิด อันนี้รู้ตัวและ พยายามแก้ไขมาเป็นเวลาหลายปี 6.เราไม่มั่นใจในตัวเอง นั่งรถไปคนเดียวทั้งๆที่ไปมา1เดือน เวลาไม่มีเพื่อนไปด้วยยังต้องเปิดแมพ กลัวหลง ลักษณะภายนอกก็ต้องแสดงออกว่าตัวเองมั่นใจ
7. เรารู้สึกว่าถ้าเราเลิกกับแฟนเราคงทำแบบเพื่อนบ้างไม่ได้ เรารู้สึกว่าแฟนเราก็คงไม่ได้อยากมาปรึกษาอะไรเรา ขนาดตัวเราเองยังรู้สึกว่าเป็นที่พึ่งพาไม่ได้ ถ้าเลิกกันก็คงจบกันไปเลย ในขณะที่เราคิดว่าถ้าเราเลิกกับแฟนเราเราก็ยังอยากคุยกับเค้าอยู่ เพราะเค้าเป็นคนดี เข้าใจเพื่อนเค้าเคยบอกเราที่เราไม่มีเพื่อนสนิทอาจจะเป็นเพราะเราไม่เต็มร้อยกัยเพื่อน ไม่เสียสละให้เพื่อนบ้าง
อันนี้คือเราต้องการความช่วยเหลือจริงๆค่ะเพราะเครียดแล้วมันนอยตัวเอง อย่างอะไรที่เราพอจะรู้วิธีแก้เช่นการยิ้มการพูดคุย การสังเกตคนอื่นมากขึ้น เล่นกับเพื่อนมากขึ้นเราก็ทำแล้วแต่ยังต้องฝึกฝนอีกมาก เราต้องการคำแนะนำเรารู้สึกว่าเรามีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้มานานมาก เราควรไปพบจิตแพทย์ไหมคะ มันเป็นปัญหาการใช้ชีวิตจริงๆค่ะ