สวัสดีค่ะ เราขอเกริ่นเรื่องก่อน
เรายังเรียนมหาลัยอยู่นะคะ ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าอะไร แต่เคยคิดว่าตัวเองไร้ค่า ซึมเศร้า จนไปหาจิตแพทย์มาครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าจะต้องกินยาอะไรนะคะ อารมณ์ซึมเศร้าของเราจะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่อยากอยู่ เหนื่อย อยากนอนแล้วไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย รู้สึกผิดกับทุกคน ไม่อยากทำอะไร เอาแต่ร้องไห้ อ่อนไหวง่ายมาก ซึ่งอาการเหล่านี้จะเป็นหนักมากๆช่วงก่อนมีประจำเดือนค่ะ ซึ่งเราสังเกตอาการแบบนี้ที่เกิดขึ้นกับตัวเองได้มาประมาณ เกือบจะ2-3ปีแล้วค่ะ แต่ตั้งแต่ไปพบจิตแพทย์คราวนั้นก็ไม่ได้ไปพบอีกเลยจนถึงทุกวันนี้
และเราก็รู้จักเพื่อนคนหนึ่ง เขาคนนี้เรียนคนละมหาลัยไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ได้มาคุยเรื่องปัญหาชีวิตกันซะงั้น ซึ่งเขาเป็นคนเริ่มเล่าก่อน เพราะว่าเขาเห็นเราเม้นปลอบใจเขา เขาเลยรู้สึกวางใจที่จะเล่า เพื่อนคนนี้เล่าปัญหาและบอกว่าเขารู้สึกเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเป็นแบบนี้มา2-3ปีแล้ว เขาชอบคิดว่าตัวเองแย่ เขากลัวทำให้ครอบครัวผิดหวัง อาการเดียวเหมือนกับเราเลยค่ะ ยกเว้นแต่เขาไม่ได้เป็นช่วงก่อนมีประจำเดือน แต่เขาเป็นแบบนี้เรื่อยๆแล้วแต่ไม่เคยจะไปหาหมอเพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง ซึ่งขอไม่เล่าตรงนี้
เราสองคนระบายเรื่องแย่ให้รับรู้กันมาสักพัก จนเรารู้สึกว่า เรากลัวเขายิ่งแย่เมื่อได้รู้ปัญหาจากเรา และเราก็รู้สึกแย่ตามไปด้วยเวลาเขาเจอปัญหา
คือเราก็ไม่อยากให้เขาเศร้านะคะ เราก็ให้กำลังใจแก่เขาแต่ลึกๆแล้วกำลังใจให้ตัวเองยังมีน้อยเลยจะทำไงดีให้เขาไม่เป็นแบบเราอ่ะค่ะ
จากใจจริงเราอยากคุยกับเพื่อนคนนี้ไปเรื่อยๆอยากช่วยเขา แต่เราก็ดูไม่ไหวแล้วเหมือนกัน จะทำอย่างไรดีคะ
ปล.เราอยากไปพบจิตแพทย์มากค่ะ คือเราคิดว่าเราคงไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่อยากรู้ว่าทำไมอาการของเรามันหนักมากๆและชอบเป็นช่วงก่อนมีประจำเดือน อาการพวกนี้มันหนักขึ้นเรื่อยๆประมาณครึ่งปีที่ผ่านมาแล้วค่ะ แต่เราก็ยังไม่กล้าไปพบ เพราะไม่กล้าบอกครอบครัวและเรายังไม่ได้มีเงินเดือนพอที่จะจ่ายค่ารักษา ครั้งแรกที่เคยไปหาเราเสียเงินไปเกือบพัน แนะนำรพ.ที่เราสามารถจ่ายไหวได้ไหมคะ?
ตัวเราซึมเศร้า เพื่อนเราก็ซึมเศร้า ถ้ายิ่งระบายปัญหาให้ฟังกันมันจะยิ่งแย่ลงหรือเปล่าคะ?
เรายังเรียนมหาลัยอยู่นะคะ ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าอะไร แต่เคยคิดว่าตัวเองไร้ค่า ซึมเศร้า จนไปหาจิตแพทย์มาครั้งหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้าจะต้องกินยาอะไรนะคะ อารมณ์ซึมเศร้าของเราจะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า ไม่อยากอยู่ เหนื่อย อยากนอนแล้วไม่อยากตื่นขึ้นมาอีกเลย รู้สึกผิดกับทุกคน ไม่อยากทำอะไร เอาแต่ร้องไห้ อ่อนไหวง่ายมาก ซึ่งอาการเหล่านี้จะเป็นหนักมากๆช่วงก่อนมีประจำเดือนค่ะ ซึ่งเราสังเกตอาการแบบนี้ที่เกิดขึ้นกับตัวเองได้มาประมาณ เกือบจะ2-3ปีแล้วค่ะ แต่ตั้งแต่ไปพบจิตแพทย์คราวนั้นก็ไม่ได้ไปพบอีกเลยจนถึงทุกวันนี้
และเราก็รู้จักเพื่อนคนหนึ่ง เขาคนนี้เรียนคนละมหาลัยไปทำอีท่าไหนก็ไม่รู้ได้มาคุยเรื่องปัญหาชีวิตกันซะงั้น ซึ่งเขาเป็นคนเริ่มเล่าก่อน เพราะว่าเขาเห็นเราเม้นปลอบใจเขา เขาเลยรู้สึกวางใจที่จะเล่า เพื่อนคนนี้เล่าปัญหาและบอกว่าเขารู้สึกเหมือนเป็นโรคซึมเศร้าเป็นแบบนี้มา2-3ปีแล้ว เขาชอบคิดว่าตัวเองแย่ เขากลัวทำให้ครอบครัวผิดหวัง อาการเดียวเหมือนกับเราเลยค่ะ ยกเว้นแต่เขาไม่ได้เป็นช่วงก่อนมีประจำเดือน แต่เขาเป็นแบบนี้เรื่อยๆแล้วแต่ไม่เคยจะไปหาหมอเพราะด้วยเหตุผลบางอย่าง ซึ่งขอไม่เล่าตรงนี้
เราสองคนระบายเรื่องแย่ให้รับรู้กันมาสักพัก จนเรารู้สึกว่า เรากลัวเขายิ่งแย่เมื่อได้รู้ปัญหาจากเรา และเราก็รู้สึกแย่ตามไปด้วยเวลาเขาเจอปัญหา
คือเราก็ไม่อยากให้เขาเศร้านะคะ เราก็ให้กำลังใจแก่เขาแต่ลึกๆแล้วกำลังใจให้ตัวเองยังมีน้อยเลยจะทำไงดีให้เขาไม่เป็นแบบเราอ่ะค่ะ
จากใจจริงเราอยากคุยกับเพื่อนคนนี้ไปเรื่อยๆอยากช่วยเขา แต่เราก็ดูไม่ไหวแล้วเหมือนกัน จะทำอย่างไรดีคะ
ปล.เราอยากไปพบจิตแพทย์มากค่ะ คือเราคิดว่าเราคงไม่ได้เป็นโรคซึมเศร้า แต่อยากรู้ว่าทำไมอาการของเรามันหนักมากๆและชอบเป็นช่วงก่อนมีประจำเดือน อาการพวกนี้มันหนักขึ้นเรื่อยๆประมาณครึ่งปีที่ผ่านมาแล้วค่ะ แต่เราก็ยังไม่กล้าไปพบ เพราะไม่กล้าบอกครอบครัวและเรายังไม่ได้มีเงินเดือนพอที่จะจ่ายค่ารักษา ครั้งแรกที่เคยไปหาเราเสียเงินไปเกือบพัน แนะนำรพ.ที่เราสามารถจ่ายไหวได้ไหมคะ?