บอกก่อนครับสาวคนนี้เรารู้จักกันมานานเเล้วเป็นที่ปรึกษาที่ดีต่อมาตลอดคุยกันตรงๆได้เกือบทุกเรื่อง จนเเบบว่ารู้สึกดีๆต่อกันเลยลองคุยกันดูเเต่ยังไม่คบน่ะครับซึ่งก่อนคุยเธอก็เคยเล่าว่าเธอเป็นคนไม่ค่อยตอบเเชทหรือไม่อ่านเเล้วเเต่ขี้เกียจตอบอารมดีเล้วถึงจะมาตอบ ช่วงเดือนแรกเราก็คุยกันดีปกติดีตรงข้ามกับนิสัยที่เคยบอกครับพอมาเดือนที่สองเธอก็เปลี่ยนไปคือตอบเเชทช้า หรือไม่ก็ตอบสั่นๆห่วนๆ เหมือนนิสัยที่เคยบอกเลยครับ ผมก็เลยถามไปตรงๆว่าเปลี่ยนไปขนาดนี้ยังคิดเหมือนเดิมอยู่ไม่หรือไม่ได้คิดเเล้วซึ่งผมก็บอกต่อไปว่าถ้าไม่คิดเเล้วก็ยินดีที่จะกลับมาเป็นพี่น้องกันเหมือนเดิมเเต่ถ้ายังคิดอยู่เราก็พร้อมที่จะปรับตัวเเละเข้าใจเขา เเต่เเล้วเธอก็ไม่ตอบวนไปชวนคุยเรื่องอื่น ผมก็เลยไม่เซ้าซี้ครับเพราะเธอไม่ชอบ เเต่นานวันเข้าผมเหมือนมีเซนต์ว่าเธอคงไม่คิดอะไรเเล้ว พอผมจะตัดใจเธอก็ทักมาช่วนเราคุยเพราะเราเริ่มจะมีหวังเธอก็เป็นเเบบเดิมอีก ผมเลยไม่รู้เลยว่าใจจริงเเล้วเธอยังคิดหรือไม่คิดอยู่ เพราะถ้าเธอไม่คิดเเล้วผมก็จะพยามทำใจให้ได้เเละจะได้ไม่เสียเวลา เเต่ถ้าเธอยังคิดอยู่มีวธีไหนมั้ยที่จะทำให้เธอพูดออกมาเเล้วคิดถึงเรามากขึ้นกว่าเดิมเหมือนตอนที่ลองคุยกันใหม่ๆหรือถ้าทำไม่ได้เท่าเมื่อก่อนผมก็จะไม่ว่าเเต่จะปรับเขาหาเธอ เพราะถ้าตัดเรื่องนี้ออกไปนิสัยเธอส่วนใหญ่โดยรวมดีมากเป็นคนที่เข้าใจเราอีกคนเลยก็ว่าได้ตอนเรามีเรื่องทุกข์ใจเเล้วมาปรึกษา เพราะช่วงนี้ผมโดนย้ายที่ทำงานชั่วคราวมาอยู่เเถวเธอก่อนจะย้ายกลับอีก2เดือนจะมีวิธีไหนมั้ยให้ผมรับรู้ความรู้สึกเธอซึ่งถ้ามันเป็นไปในทางที่ดีผมก็จะย้ายมาประจำที่เธออยู่เลย เเต่ถ้าไม่ดีผมก็จะกลับไปที่เดิม(ขอวิธีคุยเเชทน่ะครับเพราะส่วนใหญ่เราจะเปิดอกคุยกันทางเเชทถ้าต่อหน้าไม่ค่อยจะมีอะไรคุยหรอกครับมีเเต่นั่งจ่องหน้ากันกับไม่ค่อยได้เจอกันช่วงพักหลังที่เธอเปลี่ยนไปส่วนมือที่3ตัดไปเลยครับ)