แม่ให้ผ่อนเงินค่าโทรศัพท์คืน

สวัสดีค่ะ หนูเป็นเด็กอายุ 14 ปีค่ะ หนูไม่รู้ว่าการที่เเม่ให้ผ่อนเงินค่าโทรศัพท์คืนสมควรเเล้วหรือไม่
พอดีว่าโทรศัพท์เครื่องเก่าของหนูพังด้วยอุบัติเหตุค่ะ ไม่ได้จงใจทำให้พัง ตอนนั้นหนูร้องไหัหนักมาก ไม่รู้จะขอเเม่ยังไงดี พอลองไปคุยกับเเม่ หนูขอเเม่ให้ซื้อโทรศัพท์ให้ เอาเเบบดีๆไปเลย กันน้ำ ใช้ได้นาน หนูเลยเลือกไอโฟน7+ค่ะ (ต้องบอก่อนนะคะว่าบ้านมีฐานะพอสมควรไม่ได้ยากจนอะไร) ที่หนูเลือกเเบบนี้เพราะเเม่บอกว่าจะซื้อให้เครื่องนี้เป็นเครื่องสุดท้าย เเม่ออกให้ก่อน เเต่หนูต้องคืนเเม่ทุกบาททุกสตางค์ รวมเป็นเงินประมาณ 35,000 บาท หนูได้เงินไปรร.วันละ140ค่ะ กินวันละ 20-40 อีก 100 บาทเก็บไว้ค่ะ ทำเเบบนี้ทุกวันที่ไปรร. บางวันก็มีค่าใช้จ่ายที่รร.บ้าง ออกเองหมดเลยค่ะ ไม่กล้าขอเเม่ กลัวเเม่ว่าค่ะ บางครั้งเลยเหลือไม่ถึง100 หรือบางวันก็หมด ตัวหนูเองเป็นติ่งเกาหลี ซึ่งเเม่ก็เข้าใจในระดับนึงค่ะ หนูเก็บตังไปคอนเสิร์ตด้วย ทำเเบบนี้ตั้งเเต่ก่อนจะซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ เลยต้องเก็บเงินวันละ100 หนูต้องผ่อนค่าโทรศัพท์เเม่ทุกเดือน เดือนละ 1000 บาท บางเดือนเเทบจะไม่มีให้กับความสุขตัวเองเลยค่ะ ถ้ากิจกรรมที่รร.เยอะ คือเงินเกือบหมดเลย ตอนนี้หนูให้เเม่ไปเกือบ10000บาทเเล้ว หนูรู้สึกท้อค่ะ อีกอย่างก็ใกล้วันคอนเสิร์ต หนูอยากไปหาความสุขของหนู หนูไม่อยากจมกับความทุกข์ที่แม่ให้มา หนูไม่มีเงินพอใช้จ่ายทั้งค่าเดินทางเเละค่าบัตร  เงินของเเม่ เมื่อไหร่เเม่ก็หาได้ ตราบใดที่ร่างกายยังทำงานได้ เเต่หนูต้องไปโรงเรียนเพื่อไขว่คว้าหาความรู้ ต่อยอดอนาคตเพื่อที่จะมีเงินเลี้ยงเเม่ให้อยู่สุขสบาย เเต่เเล้วความคิดหนูก็เริ่มเปลี่ยนไปตั้งเเต่เเม่ให้ผ่อนค่าทรศ.ค่ะ ทำไมจะต้องคืนทุกบาททุกสตางค์ขนาดนี้ ทั้งๆที่โตไปหนูก็ต้องเลี้ยงเเม่อยู่เเล้ว หนูดูเป็นลูกอกตัญญูมากเลยใช่มั๊ยคะ หนูพยายามเรียนดีให้ได้มากที่สุดเพื่อที่จะให้เเม่ยกเลิกการผ่อน เพื่อที่จะให้เเม่ ให้ไอโฟนเครื่องนี้เป็นของขวัญกับหนู เเต่เเม่ไม่ยอมเเละเอาหนูไปเปรียบเทียบกับคนอื่นที่ไม่มีจนหนูท้อมากๆ ทำไมไม่เช้าใจหนูบ้างเลย หนุไม่มีเงินใช้เเล้ว หนูไม่กล้าขอเเม่ด้วย นี่หนูคือลูกเเม่หรือลูกหนี้