ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรค่ะ

คือหนูเป็นโรคซึมเศร้าแล้วยาที่หมอให้มาหนูโดนผลข้างเคียงค่อนข้างแรงอ่ะค่ะ หมอเลยถามตลอดเลยว่านอนโรงบาลมั้ยจะได้ดูแลได้ หนูปฏิเสธตลอดหนูไม่เคยนอนที่โรงบาลแบบนั้น ละหนูกลัวมากๆเลย หนูไม่รู้มาก่อนว่ามันจะ

ตอนอยู่กับคนอื่นหนูเป็นคนตลกพูดมากเฮฮาเฟรนลี่มากทำไมพออยู่คนเดียวแล้วถึงไม่ใช่แบบนั้น หนูเป็นคนชอบคิดมากใครพูดอะไรนิดหน่อยเราก็คิดไม่ชอบเลย พอมีเรื่องเครียดก็นอนไม่หลับบางครั้งก็ร้องไห้ เหมือนตอนนี้อย

หนูเป็นซึมเศร้าแล้วบวกกับมาฝึกงานแล้วต้องห่างกัน ทะเลาะกับแฟนทุกคนๆจริงๆค่ะ พอทะเลาะกันหนักทำให้เราอยากจะทำร้ายหลายรอบมากค่ะ นางชอบพูดเเรงใส่นางใช้เหตุผลนะคะ แล้วคำพูดบางคำคือ เพื่อ ทำแล้วมีประโยชน์หร

คือช่วงนี้เราฟังเพลงรักก็ไม่อินเศร้าก็ไม่อินไม่ค่อยจดจ่อกับอะไรได้นอกจากแก้ปัญหากับสิ่งพวกนั้นด้วยการหนีนอนแต่พอตื่นก็เป็นอีกแต่รู้สึกโหวงๆในใจดิ่งๆหน่วงๆนิดๆจี๊ดๆข้างในแต่ไม่ได้เจ้บขนาดนั้นแต่ก็ไม่ได

ฃ สวัสดีค่ะหนูเป็นเด็กมัธยมต้นคนนึงที่กำลังมีความรักค่ะ หนูรักเค้ามากๆ รักจนไม่รักตัวเองหนูรักเค้าจนหนูไม่ลืมหูลืมตาเพราะเขาสัญญากับหนูว่าเขาจะไม่ทิ้งหนูไปไหนจะอยู่กับหนูตลอดไป หนูเชื่อเค้าสุดหัวใจ จน

คือหนูอะค่ะ เป็นคนที่เหนื่อยง่าย รู้สึกเพลียๆ เเต่ทุกครั้งที่ลองวัดชีพจรกลับเป็นปกติ บาง ครั้งรุ้สึกเหมือนจะวูบ เเต่ก็ไม่เคยวูบ บางครั้งรู้สึกเหมือนว่าหัวใจเต้นตุบออกมาครั้งเดียว พอเป็นเอาการเหล่านี้อ

หนูไม่รู้ว่าหนูเป็นหรือป่าว หนูเหนื่อย หนูรู้สึกเหมือนตัวคนเดียว โดเดี่ยว ไม่เก่งอะไรสักอย่าง บางครั้งก็น้อยใจตัวเองทำไมถึงเป็นเเบบนี้ เเล้วอีกอย่างหนูรู้สึกกลัวคำพูดเเรง

หนูเหนื่อยแล้ว ไม่อยากเห็นสิ่งที่สวยงามในโลกนี้แล้ว หนูไม่ได้ไปดูศิลปินที่หนูชอบ แล้วเพื่อนได้ไป ก็เอาแต่อวดว่าจะได้เจอแล้ว แล้วหนูต้องนั่งรับฟังคำพวกนี้ตลอด หนูต้องเก็บไว้ในใจแล้วกลับมาร้องไห้คนเดียว

สวัสดีค่า หนูอาจจะเขียนงงไปบ้างเพราะไม่ถนัดนะคะ เรื่องมันมีอยู่ว่าหนูหาสมัครงานแล้วได้งานแล้วเป็นงานร้านอาหารแถวระยองแต่ว่าต้องกินที่นี่อยู่ที่ หนูอยู่กับปม่มาตลอดนะ ตอนมาอยู่แรกๆมันยังตื่นเต้นยังสนุก