เราไม่แน่ใจว่ามันแปลกรึป่าว แต่เวลาที่เราโดนตะคอกใส่ เสียงดัง หรือ ตะโกนใส่ ไม่ว่าจะดีหรือร้ายมันจะชาไปทั่วร่างกายเลยค่ะ สองมันจะจี๊ดๆ ถ้าบรรยายออกมามันค่อนข้างจะอธิบายยาก แต่มันเป็นความรู้สึกที่ไม่ดีสุดๆเลย
ไม่ว่าคนที่พูดเสียงดังจะพูดกับเราหรือคนอื่นมันก็รู้สึกชาไปหมดเหมือนกัน มีถึงอาการสั่นเบาก็ตามมาแม่จะไม่ถึงขั้นช็อค
บอกก่อนเลยว่าเราไม่ได้มีปัญญากับครอบคนัวหรือมีสาเหตุที่ทำให้กลัว
แตาอาการแบบนี้มันเกิดมา1ปีได้แล้ว มันไม่ใช่แค่ชาธรรมดามันเกร็งไปหมดยันสมอง เท้าขยับไปออกเวลามีคนตะโกนเสียง ต้องคอยดึงสติตัวเองตลอดเพื่อให้ทำตัวปกติ
มันหนักขึ้นทุกวัน เมื่อก่อนต้องเป็นตะคอกด่า แล้วเป็นตะคอกเฉยๆ ตะโกนด่า ตะโกนเฉยๆ เสียงดัง..แล้วก็โดนตะโกนเรียกค่ะ แค่คุณครูคุยกันค่อนข้างเสียงดังเวลาสอบแค่นั้นก็อยากจะอ้วกแล้วค่ะ บางครั้งก็เผลอยกมือขึ้นมาปิดหูอย่างไม่รู้ตัว หรือถึงขั้นน้ำคลอยังมี แต่มันจะมีข้อยกเว้นอยู่เหมือนกันนะคะ อย่าง...เพื่อนในห้องจับกลุ่มคุยกันเสียงดัง คุยกันเป็นกลุ่มตั้งแต่วัยเดียวกันลงถึงรุ่นน้องจะไม่รู้สึกเกร็งเท่าไหร่ค่ะ อาการแบบนี้เรายังไม่เคยบอกใครเลย
เราลองมาหลายวิธีมาก ทั้งนั่งสมาธิและอีกหลายอย่าง มันไม่ได้ช่วยให้เราหยุดชาเลย..
เรารู้สึกกลัวเสียงดังมากขึ้นเรื่อยๆจนมันเริ่มที่จะเป็นปัญหากับชีวิตเราแล้ว มันทรมานมากที่ต้องทำเป็นอยู่นิ่งๆ
อยากรบกวนถามว่าควรทำยังไงดีค่ะ ไม่เอาเข้าวัดทำบุญนะคะ พอดีทำมาเยอะมากแล้ว
หรือเราควรพบแพทย์ดีคะ?แล้วเราควรบอกครอบครัวยังไง?
กลัวเสียงพูดดังๆค่ะ ทำไงดี (ด่วน)
ไม่ว่าคนที่พูดเสียงดังจะพูดกับเราหรือคนอื่นมันก็รู้สึกชาไปหมดเหมือนกัน มีถึงอาการสั่นเบาก็ตามมาแม่จะไม่ถึงขั้นช็อค
บอกก่อนเลยว่าเราไม่ได้มีปัญญากับครอบคนัวหรือมีสาเหตุที่ทำให้กลัว
แตาอาการแบบนี้มันเกิดมา1ปีได้แล้ว มันไม่ใช่แค่ชาธรรมดามันเกร็งไปหมดยันสมอง เท้าขยับไปออกเวลามีคนตะโกนเสียง ต้องคอยดึงสติตัวเองตลอดเพื่อให้ทำตัวปกติ
มันหนักขึ้นทุกวัน เมื่อก่อนต้องเป็นตะคอกด่า แล้วเป็นตะคอกเฉยๆ ตะโกนด่า ตะโกนเฉยๆ เสียงดัง..แล้วก็โดนตะโกนเรียกค่ะ แค่คุณครูคุยกันค่อนข้างเสียงดังเวลาสอบแค่นั้นก็อยากจะอ้วกแล้วค่ะ บางครั้งก็เผลอยกมือขึ้นมาปิดหูอย่างไม่รู้ตัว หรือถึงขั้นน้ำคลอยังมี แต่มันจะมีข้อยกเว้นอยู่เหมือนกันนะคะ อย่าง...เพื่อนในห้องจับกลุ่มคุยกันเสียงดัง คุยกันเป็นกลุ่มตั้งแต่วัยเดียวกันลงถึงรุ่นน้องจะไม่รู้สึกเกร็งเท่าไหร่ค่ะ อาการแบบนี้เรายังไม่เคยบอกใครเลย
เราลองมาหลายวิธีมาก ทั้งนั่งสมาธิและอีกหลายอย่าง มันไม่ได้ช่วยให้เราหยุดชาเลย..
เรารู้สึกกลัวเสียงดังมากขึ้นเรื่อยๆจนมันเริ่มที่จะเป็นปัญหากับชีวิตเราแล้ว มันทรมานมากที่ต้องทำเป็นอยู่นิ่งๆ
อยากรบกวนถามว่าควรทำยังไงดีค่ะ ไม่เอาเข้าวัดทำบุญนะคะ พอดีทำมาเยอะมากแล้ว
หรือเราควรพบแพทย์ดีคะ?แล้วเราควรบอกครอบครัวยังไง?