พ่อผมไม่ทำมาหากินตั้งแต่ผมยังเด็ก จนผมโตเห็นแม่ทำงานอยู่คนเดียวเลี้ยงผมมา ที่โตมาได้ทุกวันนี้เพราะแม่ แต่ตอนนี้แม่ผมหนีไปแล้วคนนึง วันๆพ่อผมกินแต่เหล้าหาพักพวก กลับมาบ้านก็จะมานั่งด่าอยู่คนเดียวในบ้าน ไม่คิดทำมาหากิน ไม่เอาอะไรสักอย่าง คนอื่นเขาแก่กว่านี้ยังทำมาหากิน ขับแท็กซี่ ทำอะไรก็ว่าไป แต่นี้ไม่ไม่เอาอะไรเลยเพราะว่าอายกลัวคนอื่นมองว่ากะจอก ทั้งที่ไม่คิดมองดูตัวเองเลยไม่มีความคิดที่ว่าจะเป็นห่วงลูกหลานต่อไปจะกินจะอยู่ยังไง ขนาดคนทำงานยังไม่มีค่อยจะมีตังค์ แล้วคนไม่ทำงานจะมีได้ไง ไม่ต้องพูดถึงเรื่องสมบัติอะไรทั้งนั้น ทุกวันนี้ผมมีลูกคนนึงเลี้ยงลูกคนเดียว ยังอยู่บ้านกะพ่ออยู่ ต้องผ่อนรถ ต้องผ่อนบ้านด้วยเพราะตอนนี้บ้านจะโดนยึดถ้าไม่ผ่อน เพราะผมไม่เคยรุ้เลยว่าบ้านมันติดธนาคารอยู่หรือยังไง ถ้าเมื่อไหร่ไม่ให้ตังใช้ก็จะนั่งบ่นด่า
อยู่คนเดียว ถ้าให้ตังก็จะพูดดี ทุกวันนี้อยู่บ้านไม่เคยมีความสุข บ้านที่มีบางทีก็เหมือนไม่มี มันคือนรกดีๆ ทำไมต้องเป็นผมที่เกิดมามีพ่อแบบนี้ด้วย
ทำไมต้องเป็นผมที่เกิดมามีพ่อแบบนี้