ส่วนตัว ยอมรับตามตรงเลยว่าอึดอัด 555
ปกติอยู่คอนโดคนเดียว ชีวิตเงียบสงบ อิสระเสรี แต่เวลากลับไปเยี่ยมบ้าน ถ้าไม่ได้ค้างคืนนี่ไม่เท่าไหร่
แต่ถ้าค้างคืนแล้ว จะรู้สึกอึดอัด วุ่นวายมาก คือที่บ้านอยู่กันหลายคน บางทีจะมีโมเมนต์แบบ
-ใช้ห้องน้ำร่วมกัน ถ้าปวดท้องพร้อมๆกันนี่ก็ต้องรอไป แถมต่อหลังคนอื่นก็ต้องมานั่งดมกลิ่นของคนก่อนในห้องน้ำอีก 555
-เวลากินข้าวไล่เลี่ยกันก็ต้องมารอล้างจาน แล้วบ้างคนนี่คือล้างนานเป็นสิบกว่านาที บ้วนปาก ขากเสลด ลงในอ่างล้างจานนั่นแหล่ะ ฯลฯ
-ส่วนตัวทำงานฟรีแลนซ์หน้าคอม เวลานั่งทำงานคือจะไม่มีสมาธิเลย ทั้งเสียงคุยล้งเล้ง (เพื่อนบ้านแวะมานั่งเมาท์)
คนในบ้านคุยมือถือเสียงดัง หลายครั้งที่คุยเป็นชั่วโมงๆ
-กำลังทำงานอยู่ก็โดนตะโกนเรียกให้ไปดูโน่นดูนี่ให้หน่อย เช่น ได้ยินเสียงเหมือนน้ำไหล เดินไปดูก๊อกน้ำหลังบ้านให้ที
กดรีโมทแอร์ผิด แก้ตรงไหน ,ทำไมทีวีไม่มีสัญญาณ, เข้าแอพนี้ในมือถือไม่ได้ ฯลฯ (ตอนไม่อยู่ไม่เคยเห็นมีปัญหา)
-ตู้เย็นเต็มไปด้วยอะไรก็ไม่รู้ที่ซื้อมาสุมๆไว้ จนไม่มีที่ให้แช่ของใหม่ ของกินบางอย่างอยู่มาเป็นปี พอบอกว่าจะเอาไปทิ้ง จัดตู้เย็นใหม่ให้ก็ไม่เอาอีก
-ของเกะกะเต็มบ้าน เช่น เครื่องใช้ไฟฟ้าเก่า,เฟอร์นิเจอร์เก่าที่ไม่ได้ใช้แล้ว จะเอาไปทิ้งให้ ก็มาบ่น บอกเสียดาย จะทิ้งทำไม (แต่ก็ไม่ได้ใช้แล้ว)
-เรื่องกิน คนนึงจะกินเมนูนี้ แต่อีกคนไม่อยากกิน จะไปกินอีกอย่าง เวลาหุงข้าว บางคนชอบกินข้าวแข็งๆ บางคนชอบข้าวนุ่มๆ ฯลฯ
-เวลาตัวเองอยากกินอะไรซักอย่าง จะซื้อมากินคนเดียวก็เกรงใจ
ถ้าซื้อให้ตัวเอง ก็ต้องซื้อมาเผื่อคนที่บ้านด้วย (แม้ว่าสุดท้ายแล้วคนที่บ้านเค้าจะไม่กินเลยก็ตาม)
-ฯลฯ
คือบางคนเค้าอาจจะชิน อาจจะมีกระทบกระทั่งกันบ้าง เพราะอยู่กันหลายคน แต่ก็อบอุ่น มีความสุข
แต่ตัวเองด้วยความที่ออกมาจากบ้าน และอาศัยอยู่ตัวคนเดียวมานาน ยังไงก็ไม่มีทางชิน มันเก้ๆกังๆ เป็นตัวของตัวเองได้ไม่เต็มที่
เวลาที่อยู่คอนโดคนเดียว คือเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้ว สำคัญที่สุดคือสามารถนั่งทำงานได้ยาวๆโดยไม่มีสิ่งรบกวน
อยากกินอะไรก็สั่งมากิน อยากนอนตอนไหนก็นอน เห็นอะไรที่ไม่เรียบร้อยในห้องก็จัดเก็บกวาด ปรับเปลี่ยนใหม่ได้ตามใจชอบ
จริงๆไม่ได้โกรธเกลียดกับคนที่บ้านนะครับ ยังรักกันดี แม้จะมีทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆบ้างก็ตาม 555
อีกอย่างปัจจุบันก็แทบไม่ได้กลับไปค้างที่บ้านแล้ว เพราะข้างหลังบ้านสร้างเป็นอพาร์เมนต์ ยิ่งวุ่นว่ายกว่าเดิมเข้าไปอีก
แต่ยังขับรถซื้อของกิน,ของใช้ ฯลฯ กลับไปให้คนที่บ้านเป็นประจำ + พาออกไปกินข้าวนอกบ้านแทบทุกสัปดาห์
สรุปคือการแยกออกมาอยู่คนเดียว (แต่ยังแวะกลับไปเยี่ยมครอบครัวเป็นประจำ) ทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้นยิ่งกว่าสมัยที่ยังอยู่ร่วมกันอีก
คนที่อยู่บ้าน,คอนโดตัวคนเดียวจนชิน เวลาต้องไปอยู่ร่วมกับคนอื่นชั่วคราว
เช่น กลับไปเยี่ยมบ้าน,หรือต้องอยู่ร่วมกับคนอื่นเพราะความจำเป็น เช่น เรื่องงาน ฯลฯ คุณรู้สึกอึดอัดกันบ้างมั้ยครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ
คนที่อยู่บ้าน,คอนโดตัวคนเดียวจนชิน เวลาต้องไปอยู่ร่วมกับคนอื่นชั่วคราว คุณรู้สึกอึดอัดกันบ้างมั้ยครับ
ปกติอยู่คอนโดคนเดียว ชีวิตเงียบสงบ อิสระเสรี แต่เวลากลับไปเยี่ยมบ้าน ถ้าไม่ได้ค้างคืนนี่ไม่เท่าไหร่
แต่ถ้าค้างคืนแล้ว จะรู้สึกอึดอัด วุ่นวายมาก คือที่บ้านอยู่กันหลายคน บางทีจะมีโมเมนต์แบบ
-ใช้ห้องน้ำร่วมกัน ถ้าปวดท้องพร้อมๆกันนี่ก็ต้องรอไป แถมต่อหลังคนอื่นก็ต้องมานั่งดมกลิ่นของคนก่อนในห้องน้ำอีก 555
-เวลากินข้าวไล่เลี่ยกันก็ต้องมารอล้างจาน แล้วบ้างคนนี่คือล้างนานเป็นสิบกว่านาที บ้วนปาก ขากเสลด ลงในอ่างล้างจานนั่นแหล่ะ ฯลฯ
-ส่วนตัวทำงานฟรีแลนซ์หน้าคอม เวลานั่งทำงานคือจะไม่มีสมาธิเลย ทั้งเสียงคุยล้งเล้ง (เพื่อนบ้านแวะมานั่งเมาท์)
คนในบ้านคุยมือถือเสียงดัง หลายครั้งที่คุยเป็นชั่วโมงๆ
-กำลังทำงานอยู่ก็โดนตะโกนเรียกให้ไปดูโน่นดูนี่ให้หน่อย เช่น ได้ยินเสียงเหมือนน้ำไหล เดินไปดูก๊อกน้ำหลังบ้านให้ที
กดรีโมทแอร์ผิด แก้ตรงไหน ,ทำไมทีวีไม่มีสัญญาณ, เข้าแอพนี้ในมือถือไม่ได้ ฯลฯ (ตอนไม่อยู่ไม่เคยเห็นมีปัญหา)
-ตู้เย็นเต็มไปด้วยอะไรก็ไม่รู้ที่ซื้อมาสุมๆไว้ จนไม่มีที่ให้แช่ของใหม่ ของกินบางอย่างอยู่มาเป็นปี พอบอกว่าจะเอาไปทิ้ง จัดตู้เย็นใหม่ให้ก็ไม่เอาอีก
-ของเกะกะเต็มบ้าน เช่น เครื่องใช้ไฟฟ้าเก่า,เฟอร์นิเจอร์เก่าที่ไม่ได้ใช้แล้ว จะเอาไปทิ้งให้ ก็มาบ่น บอกเสียดาย จะทิ้งทำไม (แต่ก็ไม่ได้ใช้แล้ว)
-เรื่องกิน คนนึงจะกินเมนูนี้ แต่อีกคนไม่อยากกิน จะไปกินอีกอย่าง เวลาหุงข้าว บางคนชอบกินข้าวแข็งๆ บางคนชอบข้าวนุ่มๆ ฯลฯ
-เวลาตัวเองอยากกินอะไรซักอย่าง จะซื้อมากินคนเดียวก็เกรงใจ
ถ้าซื้อให้ตัวเอง ก็ต้องซื้อมาเผื่อคนที่บ้านด้วย (แม้ว่าสุดท้ายแล้วคนที่บ้านเค้าจะไม่กินเลยก็ตาม)
-ฯลฯ
คือบางคนเค้าอาจจะชิน อาจจะมีกระทบกระทั่งกันบ้าง เพราะอยู่กันหลายคน แต่ก็อบอุ่น มีความสุข
แต่ตัวเองด้วยความที่ออกมาจากบ้าน และอาศัยอยู่ตัวคนเดียวมานาน ยังไงก็ไม่มีทางชิน มันเก้ๆกังๆ เป็นตัวของตัวเองได้ไม่เต็มที่
เวลาที่อยู่คอนโดคนเดียว คือเวลาที่มีความสุขที่สุดแล้ว สำคัญที่สุดคือสามารถนั่งทำงานได้ยาวๆโดยไม่มีสิ่งรบกวน
อยากกินอะไรก็สั่งมากิน อยากนอนตอนไหนก็นอน เห็นอะไรที่ไม่เรียบร้อยในห้องก็จัดเก็บกวาด ปรับเปลี่ยนใหม่ได้ตามใจชอบ
จริงๆไม่ได้โกรธเกลียดกับคนที่บ้านนะครับ ยังรักกันดี แม้จะมีทะเลาะกันเล็กๆน้อยๆบ้างก็ตาม 555
อีกอย่างปัจจุบันก็แทบไม่ได้กลับไปค้างที่บ้านแล้ว เพราะข้างหลังบ้านสร้างเป็นอพาร์เมนต์ ยิ่งวุ่นว่ายกว่าเดิมเข้าไปอีก
แต่ยังขับรถซื้อของกิน,ของใช้ ฯลฯ กลับไปให้คนที่บ้านเป็นประจำ + พาออกไปกินข้าวนอกบ้านแทบทุกสัปดาห์
สรุปคือการแยกออกมาอยู่คนเดียว (แต่ยังแวะกลับไปเยี่ยมครอบครัวเป็นประจำ) ทำให้ความสัมพันธ์ดีขึ้นยิ่งกว่าสมัยที่ยังอยู่ร่วมกันอีก
คนที่อยู่บ้าน,คอนโดตัวคนเดียวจนชิน เวลาต้องไปอยู่ร่วมกับคนอื่นชั่วคราว
เช่น กลับไปเยี่ยมบ้าน,หรือต้องอยู่ร่วมกับคนอื่นเพราะความจำเป็น เช่น เรื่องงาน ฯลฯ คุณรู้สึกอึดอัดกันบ้างมั้ยครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ