เราคบกับแฟนมาจะ3ปีแล้วค่ะ ตอนแรกๆทุกอย่างเพอร์เฟคค่ะ เรางอนเค้าง้อ เค้างอนเราง้อ เหมือนแฟนทั่วๆไป แต่มันติดตรงที่ว่าที่บ้านเราห้ามมีแฟนค่ะ เลยต้องแอบคบ มีแค่เพื่อนๆของเราและเขารู้ค่ะ แต่ที่บ้านเราดันเห็นเราติดโทรศัพท์ผิดสังเกตค่ะ เลยจับได้ แล้วบอกให้เลิก เพราะเค้าอยากให้เราเรียนไปก่อน ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้ยอมรับว่าตอนนั้นเราคิดถึงแต่ความรู้สึกตัวเองค่ะ และตอนนั้นก็ยังเด็กคิดอะไรตื้นๆ สนใจแต่ความรักที่เราคิดว่ามันดี ต่อไปครอบครัวคงคิดเหมือนเรา แต่เราก็ยังเลือกคบกับแฟนต่อค่ะ เป็นแฟนคนที่คบนานกว่าคนอื่นที่ผ่านมาค่ะ หลายๆเดือนผ่านไป เขาเริ่มเป็นตัวเองมั้งคะ เขาอารมณ์ร้อน ขี้หงุดหงิด ขี้งอน โวยวายเสียงดังใส่เราค่ะ และชอบบอกเลิกเพื่อเรียกร้องความสนใจอยู่บ่อยๆ  เราเป็นคนที่ใจเย็นมากๆค่ะ เขาเป็นแบบนั้นแล้วเราก็ยังง้อ แทนที่จะปรับความเข้าใจว่าทำไมต้องโวยวายเสียงดัง ไม่ได้ใช้เหตุผลเลยค่ะ มันเลยทำให้เค้าเคยตัวค่ะ มาวันนึงเราทะเลาะกับเค้าแรงมากๆ เพราะแค่มีรูปเพื่อนผช ที่ถ่ายเล่นกันค่ะ เขาโกรธเราอย่างกับเราไปนอกใจ เขาไม่ชอบอะไรที่เป็นผช ในชีวิตเราเลยค่ะ แม้แต่เพื่อนผช ก็ไม่ชอบ เลยไม่ค่อยมีผช เข้าหาเราเท่าไหร่ค่ะ จากการทะเลาะครั้งนี้ เราเลยบอกเลิกเค้าไปจริงๆจังๆ แบบที่เราไม่เคยพูดมาก่อนค่ะ เราบอกเหตุผลจากการกระทำของเค้าทุกอย่างค่ะ เหมือนเขาจะสำนึกได้ค่ะเพราะเราเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น แต่ติดตรงที่เราขี้ใจอ่อนนี่แหละค่ะ เค้าง้ออยู่ไม่กี่วัน ตามตื้อเรา พูดให้น่าเชื่อถือ ขอโทษต่างๆนาๆ เราก็ใจอ่อน เลยกลับไปคบกันค่ะ คบกันมาเรื่อยๆ ก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่จากที่เราเคยตามใจเค้า กลายเป็นเราเริ่มเอาแต่ใจ อยากทำอะไรก็จะทำ ทะเลาะกันเราก็เหนื่อยที่จะง้อค่ะ เราไม่เข้าใจความร็สึกนั้นเลยค่ะ จนถึงทุกวันนี้เราเริ่มใส่ใจเค้าน้อยลงค่ะ ก่อนหน้านี้ทะเลาะกันบ่อยมาตลอด เขาชอบพูดไม่ให้เกียติเราเรื่องผช ค่ะ ทั้งเพื่อน ทั้งดารา ในโซเชี่ยลต่างๆ เค้าลบออกหมด เราก็ไม่อะไร จนเค้ามาว่าเพื่อนเราที่เป็นทอมค่ะ เราเป็นคนแคร์เพื่อนมากๆค่ะ เพราะเวลาเราเสียใจอะไรเรื่องเค้า มีแต่เพื่อนอยู่ข้างเราตลอดเลยค่ะ แต่จากครั้งนั้นเราก็เริ่มลดทุกอย่างลงไปอีก เวลาไม่เจอกันก็ไม่ค่อยนึกถึงเค้า แต่ถ้าเค้าโทรมาแล้วได้ยินเสียงก็รู้สึกมีความสุขค่ะ ยิ่งตอนนี้ยิ่งปิดเทอม กำลังเปลี่ยนรร.อีกด้วย มันทำให้เราลังเล เพราะจะเลือกโควต้ารร.เดิม หรือจะไปสอบใหม่รร.อื่นดี เพราะเราคิดว่าอยากเจอสังคมใหม่ๆ คนใหม่ๆบ้างค่ะ ถ้าอยู่ที่เดิมก็เชื่อว่าเค้าต้องตามตื้อ ตามทะเลาะเราทำร้ายเรา (เวลาทะเลาะเค้าชอบดึงกระชากแขนเราค่ะ เพราะเราเดินหนี) มันทำให้เรานึกย้อนไปตอนคบกันแรกๆ นึกถึงคำครอบครัว คำของเพื่อนๆที่คอยเตือนตลอด แต่เราไม่ฟัง จนเราโตขึ้น มีความคิดมากขึ้น เรามองย้อนกลับไป เราก็เลยคิดว่าถ้ามันเหนื่อย ท้อ ที่ต้องอยู่หรือบางทีก็ไม่แน่ใจว่ารักหรือผูกพัน เราก็อยากออกมาจากตรงนั้นค่ะ เพราะเราก็ไม่อยากให้เค้ามาเสียเวลากับเราด้วยค่ะ แต่ถ้าบอกเลิกไปเค้าคงไม่ไปหรอกค่ะ ตลอด2ปีกว่ามานี้เขาก็ทำให้เราเยอะแยะนะคะ แต่การกระทำหรือนิสัยของเค้า เราคิดว่าในอนาคตต่อมันเป็นแบบนี้คงไม่ดีต่อตัวเราแน่ๆคะ อาจจะเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวของเรารึเปล่าก็ไม่รู้นะคะ แต่ถ้าอยู่แบบนี้เราไม่ใส่ใจเค้า ก็กลัวเค้าเสียใจเหมือนกันค่ะ ที่เค้าทำกับเรามันก็อยู่ในใจเรามาตลอด บางทีเราระบายออกไปเขาก็พูดว่าเขาไม่เป็นแล้ว อย่าทิ้งเค้า อย่าเอาอดีตมาทำลายปัจจุบัน เขาพูดแต่แบบนี้ค่ะ เราจะทำยังไงดีคะ เข้ามาตอบกันเยอะๆนะคะ มีเรื่องมากมายที่เขาทำกับเราเลยค่ะ เราคิดว่าผญ บางคนอาจจะเลิกกับเขาไปตั้งเขาพูดจาดูถูกเราแล้วล่ะค่ะ ความร็สึกกับการกระทำเราตอนนี้เราไม่แน่ใจเลยค่ะ ว่ารักเค้าอยู่มั้ย