คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 45
โดยปกติชีวิตทำงานของชนชั้นกลาง ก็มักมีเจ้านายหรือลูกค้า(หลายคน) ที่ต้องเป็นฝ่ายคอยบริการ ดูแลเอาใจใส่ และให้ความเคารพ
ด้วยความกดดันสะสม ทำให้การใช้ชีวิตหลังเลิกงาน จึงมีความคาดหวังว่าตนเองก็อยากได้รับการบริการ การเอาใจใส่ การยอมรับ ความเคารพ
ยำเกรงกลับมาบ้างจาก คนรอบข้าง หรือ สินค้าและบริการที่ตนไปเป็นลูกค้า อาจมีการแสดงพฤติกรรมเพื่อเรียกร้องการเติมเต็มบางอย่างออกมา
สำหรับคนรวยที่ชีวิตได้รับการเติมเต็มแล้วในหลายๆด้าน ก็สามารถมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้มากขึ้น จึงเรียกร้องการเติมเต็มจากคนอื่นน้อยลง
ด้วยความกดดันสะสม ทำให้การใช้ชีวิตหลังเลิกงาน จึงมีความคาดหวังว่าตนเองก็อยากได้รับการบริการ การเอาใจใส่ การยอมรับ ความเคารพ
ยำเกรงกลับมาบ้างจาก คนรอบข้าง หรือ สินค้าและบริการที่ตนไปเป็นลูกค้า อาจมีการแสดงพฤติกรรมเพื่อเรียกร้องการเติมเต็มบางอย่างออกมา
สำหรับคนรวยที่ชีวิตได้รับการเติมเต็มแล้วในหลายๆด้าน ก็สามารถมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ให้คนอื่นได้มากขึ้น จึงเรียกร้องการเติมเต็มจากคนอื่นน้อยลง
สมาชิกหมายเลข 7844907 ทึ่ง, misaka mikoto ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3088209 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4432206 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2575301 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3892279 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, poloyo ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1687777 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1167799 ถูกใจรวมถึงอีก 37 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
เคยมีคนบอกว่า
คนรวย(ไม่จริง)
ชอบใช้ของแพง กินหรู
แต่คนรวย(จริง)
จะซื้อของในกระบะลดราคา กินธรรมดา
แบรนด์เนมมีไว้ใช้ ไม่ได้มีไว้อวด
คนที่(ยัง)ไม่รวย หรือรวย(ไม่จริง)
คงกลัวโดนดูถูก กลัวโดนจับได้
เลยสร้างเปลือกครอบไว้ด้วยวัตถุ
แต่เนื้อแท้จริงแล้วไม่มีค่ะ
แต่คนรวย(จริง)ไม่ได้มีเวลาจะมา
เฉิดฉาย ทำแต่งาน หาแต่เงิน
เวลาเป็นเงินเป็นทอง เค้าเลยไม่
มาเสียเวลาประดิษฐ์ประดอยเปลือกแล้ว
เราก็ไม่เหมาว่าจะเป็นอย่างนั้นทุกคน
แต่ที่เจอมาและสังเกต .. ก็จริงตามนั้น
คนรวย(ไม่จริง)
ชอบใช้ของแพง กินหรู
แต่คนรวย(จริง)
จะซื้อของในกระบะลดราคา กินธรรมดา
แบรนด์เนมมีไว้ใช้ ไม่ได้มีไว้อวด
คนที่(ยัง)ไม่รวย หรือรวย(ไม่จริง)
คงกลัวโดนดูถูก กลัวโดนจับได้
เลยสร้างเปลือกครอบไว้ด้วยวัตถุ
แต่เนื้อแท้จริงแล้วไม่มีค่ะ
แต่คนรวย(จริง)ไม่ได้มีเวลาจะมา
เฉิดฉาย ทำแต่งาน หาแต่เงิน
เวลาเป็นเงินเป็นทอง เค้าเลยไม่
มาเสียเวลาประดิษฐ์ประดอยเปลือกแล้ว
เราก็ไม่เหมาว่าจะเป็นอย่างนั้นทุกคน
แต่ที่เจอมาและสังเกต .. ก็จริงตามนั้น
สมาชิกหมายเลข 2816761 ถูกใจ, misaka mikoto ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6299773 ถูกใจ, แมวอ้วนสีชมพู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3892279 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3784463 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2147781 ถูกใจ, dollyc ถูกใจ, DB4649T2006RS ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4380480 ถูกใจรวมถึงอีก 25 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 19
คุณคงยังเจอกับผู้คนไม่หลากหลายพอครับ
จากประสบการณ์ที่ผมเจอ ก็พบว่า คนเรานั้น ไม่ว่าจะอยากดีมีจน ก็มีคนดี คนไม่ดี ปะปนกันไป
ในต่างเหตุการณ์ คน ๆ หนึ่ง ก็อาจจะเป็นคนที่จิตใจดีงามมาก กับคนกลุ่มหนึ่ง แต่ดูเป็นคนจิตใจคับแคบกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง
มันขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้น เรายู่ฝั่งไหนของเหตุการณ์
คนที่มีทรัพย์สินมากมาย แต่เป็นคนที่จิตใจคับแคบ ดูถูกคน ไม่ให้ความสำคัญของศักศรีความเป็นมนุษย์ (อันนี้เคยโดนมากับตัว)
ในขณะเดียวกัน คนที่ขัดสน เพียงแค่หาเช้ากินค่ำ กลับมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแต่คนรอบข้าง แม่จะไม่รู้จักกันเลย ก็มีอยู่ในสังคมเราครับ
ในสังคมเราก็มีทั้งคนดี และ คนไม่ดี ปะปนไปในทุกสังคมครับ
และในขณะเดียวกัน ผมก็เชื่อว่าไม่มีใครดี 100% และ เลว 100% ครับ คนที่เรามองว่าเป็นคนดี อาจจะมีมุมที่เราไม่พอใจในบางมุมก็ได้
และในขณะเดียวกัน คนที่เราไม่พอใจ ก็อาจจะมีมุมดี ๆ ที่เราไม่เห็นก็เป็นได้ครับ
จากประสบการณ์ที่ผมเจอ ก็พบว่า คนเรานั้น ไม่ว่าจะอยากดีมีจน ก็มีคนดี คนไม่ดี ปะปนกันไป
ในต่างเหตุการณ์ คน ๆ หนึ่ง ก็อาจจะเป็นคนที่จิตใจดีงามมาก กับคนกลุ่มหนึ่ง แต่ดูเป็นคนจิตใจคับแคบกับคนอีกกลุ่มหนึ่ง
มันขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้น เรายู่ฝั่งไหนของเหตุการณ์
คนที่มีทรัพย์สินมากมาย แต่เป็นคนที่จิตใจคับแคบ ดูถูกคน ไม่ให้ความสำคัญของศักศรีความเป็นมนุษย์ (อันนี้เคยโดนมากับตัว)
ในขณะเดียวกัน คนที่ขัดสน เพียงแค่หาเช้ากินค่ำ กลับมีใจเอื้อเฟื้อเผื่อแต่คนรอบข้าง แม่จะไม่รู้จักกันเลย ก็มีอยู่ในสังคมเราครับ
ในสังคมเราก็มีทั้งคนดี และ คนไม่ดี ปะปนไปในทุกสังคมครับ
และในขณะเดียวกัน ผมก็เชื่อว่าไม่มีใครดี 100% และ เลว 100% ครับ คนที่เรามองว่าเป็นคนดี อาจจะมีมุมที่เราไม่พอใจในบางมุมก็ได้
และในขณะเดียวกัน คนที่เราไม่พอใจ ก็อาจจะมีมุมดี ๆ ที่เราไม่เห็นก็เป็นได้ครับ
สมาชิกหมายเลข 2816761 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7557068 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5247737 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3892279 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1687777 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1984421 ถูกใจ, crossculture ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2147781 ขำกลิ้ง, สมาชิกหมายเลข 3036210 ถูกใจรวมถึงอีก 15 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
ความคิดเห็นที่ 61
ก็ตามความต้องการ 5 ขั้นของมาสโลว์ละครับ คนที่รู้สึกไม่ปลอดภัยเรื่องปากท้องหรือที่อยู่อาศัย ก็ยากที่จะบรรลุขั้นต่อๆ ไปได้
ผมเคยลองถามเพื่อนและคนพอรู้จักกันว่า ถ้ามีความมั่งคั่งแบบไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว คุณจะอยากทำอะไร
ประมาณ 7 ใน 10 คนเลยครับ ที่เลือกไม่ทำอะไรเพื่อตัวเอง บางคนอยากทำงานการกุศล บางคนอยากเป็นครูสอนเด็กด้อยโอกาส บางคนอยากช่วยเหลือสัตว์จรจัด บางคนอยากทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ
ยังไม่พอกินพอใช้ ก็เลี่ยงได้ยากที่จะไม่คิดคำนึงถึงผลประโยชน์ของตัวเอง นึกถึงคนอื่นได้น้อย เห็นได้เยอะในงานที่ต้องแข่งขันกัน เช่น งานขาย
ผมเคยรับงานนอกให้กับร้านค้าแห่งนึง เลยได้คลุกคลีเดินเข้าออกร้านอยู่เป็นเดือนๆ พนักงานขายเวลาเห็นมีลูกค้าชั้นดีเดินเข้าร้าน ถ้าปิดจ็อบได้เงินหลักพัน เงินจำนวนนี้สำหรับคนที่ลำบากนี้ก็มากพอแล้ว ที่จะตัดหน้าเพื่อนร่วมงานเข้าไปประกบลูกค้าก่อน ใช้เล่ห์เหลี่ยมไหว้วานเพื่อนไปทำอย่างอื่นหลังร้านเพื่อจะได้ลูกค้าคนนี้ ส่วนคนที่เสียรู้ก็มานินทาเพื่อนให้ฟังทีหลังว่าเห็นแก่ตัว เหลี่ยมจัด
ในขณะที่ตอนนั้นมีเด็กจบใหม่บ้านรวยคนหนึ่งเข้ามาทำงานเพราะที่บ้านอยากให้เรียนรู้สังคม น้องไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ๆ ต้องแย่งกันกับเงินแค่นี้ ผลประโยชน์สำคัญกว่าความสัมพันธ์หรือ เจอเด็กพูดอย่างนี้ พี่ๆ พนักงานขายเลยจุกกันครับ ไม่ได้อายที่น้องพูดให้คิด เรื่องแค่นั้นใครก็เข้าใจ แต่อายตัวเองที่มันต้องดิ้นรนอยู่ในสภาพนี้ แต่ละคนเขาก็มีภาระของเขา มันมีความเครียด ความกดดัน การแข่งขัน ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองคิดบวกได้ทุกเรื่องอย่างน้อง แต่ยอมรับ ไอ้น้องมันนิสัยดีจริงๆ แคร์คน รักสัตว์ รักสิ่งแวดล้อม เสพงานศิลปะ เพราะมันมีเวลาให้คิดเรื่องพวกนี้ไง 5555
ส่วนตัวผมไม่ค่อยเชื่อเรื่อง คนรวยดี คนจนเลว แบบโทษที่ตัวบุคคลนะ ผมมองว่าสภาพแวดล้อม สังคม การเลี้ยงดู คุณภาพชีวิต มีส่วนปั้นให้คนโตออกมาละเอียดอ่อนหรือหยาบกระด้างได้ทั้งนั้น
ผมเคยลองถามเพื่อนและคนพอรู้จักกันว่า ถ้ามีความมั่งคั่งแบบไม่ต้องกังวลอะไรแล้ว คุณจะอยากทำอะไร
ประมาณ 7 ใน 10 คนเลยครับ ที่เลือกไม่ทำอะไรเพื่อตัวเอง บางคนอยากทำงานการกุศล บางคนอยากเป็นครูสอนเด็กด้อยโอกาส บางคนอยากช่วยเหลือสัตว์จรจัด บางคนอยากทำนุบำรุงศิลปวัฒนธรรมสร้างชื่อเสียงให้ประเทศ
ยังไม่พอกินพอใช้ ก็เลี่ยงได้ยากที่จะไม่คิดคำนึงถึงผลประโยชน์ของตัวเอง นึกถึงคนอื่นได้น้อย เห็นได้เยอะในงานที่ต้องแข่งขันกัน เช่น งานขาย
ผมเคยรับงานนอกให้กับร้านค้าแห่งนึง เลยได้คลุกคลีเดินเข้าออกร้านอยู่เป็นเดือนๆ พนักงานขายเวลาเห็นมีลูกค้าชั้นดีเดินเข้าร้าน ถ้าปิดจ็อบได้เงินหลักพัน เงินจำนวนนี้สำหรับคนที่ลำบากนี้ก็มากพอแล้ว ที่จะตัดหน้าเพื่อนร่วมงานเข้าไปประกบลูกค้าก่อน ใช้เล่ห์เหลี่ยมไหว้วานเพื่อนไปทำอย่างอื่นหลังร้านเพื่อจะได้ลูกค้าคนนี้ ส่วนคนที่เสียรู้ก็มานินทาเพื่อนให้ฟังทีหลังว่าเห็นแก่ตัว เหลี่ยมจัด
ในขณะที่ตอนนั้นมีเด็กจบใหม่บ้านรวยคนหนึ่งเข้ามาทำงานเพราะที่บ้านอยากให้เรียนรู้สังคม น้องไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ๆ ต้องแย่งกันกับเงินแค่นี้ ผลประโยชน์สำคัญกว่าความสัมพันธ์หรือ เจอเด็กพูดอย่างนี้ พี่ๆ พนักงานขายเลยจุกกันครับ ไม่ได้อายที่น้องพูดให้คิด เรื่องแค่นั้นใครก็เข้าใจ แต่อายตัวเองที่มันต้องดิ้นรนอยู่ในสภาพนี้ แต่ละคนเขาก็มีภาระของเขา มันมีความเครียด ความกดดัน การแข่งขัน ไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทองคิดบวกได้ทุกเรื่องอย่างน้อง แต่ยอมรับ ไอ้น้องมันนิสัยดีจริงๆ แคร์คน รักสัตว์ รักสิ่งแวดล้อม เสพงานศิลปะ เพราะมันมีเวลาให้คิดเรื่องพวกนี้ไง 5555
ส่วนตัวผมไม่ค่อยเชื่อเรื่อง คนรวยดี คนจนเลว แบบโทษที่ตัวบุคคลนะ ผมมองว่าสภาพแวดล้อม สังคม การเลี้ยงดู คุณภาพชีวิต มีส่วนปั้นให้คนโตออกมาละเอียดอ่อนหรือหยาบกระด้างได้ทั้งนั้น
สมาชิกหมายเลข 2816761 ถูกใจ, misaka mikoto ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4553674 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1931881 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3892279 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, bluewine ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3818754 ถูกใจ, JNCS ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 708368 ถูกใจรวมถึงอีก 7 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
คนรวยจริงทำไมนิสัยดีจังครับ แต่คนที่ทอยู่ในฐานะปลานกลางหรือไม่มีทำไมหยิ่งจังครับ