ที่นั่ง

กระทู้สนทนา

แต่งเรื่องสั้น เรื่องสั้น แอบรัก นิยายออนไลน์

โต๊ะกินข้าวของเราที่ห้องพักพนักงานหันข้างและห่างจากโต๊ะเธอประมาณห้าเมตร

เราจะนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิมเสมอ

เพราะมันเป็นมุมที่เราสามารถชำเลืองตามองเธอได้จากตรงนี้

เรามักจะแสร้งทำเป็นหันไปคุยกับโต๊ะด้านหลัง

หรือไม่ก็แกล้งทำเป็นก้มเก็บของ

เพื่อที่เราจะได้มองเห็นเธอ

แค่เพียงแว๊บนึงก็ยังดี

หรือวันไหนโชคดีหน่อย เธอเดินไปห้องน้ำ

เราจะมีโอกาสสบตาและยิ้มให้กันสามวินาที