วันนี้นั่งอ่านกระทู้นึงในบอร์ด Quora ตั้งแต่ตอนเช้าค่ะ เป็นกระทู้ที่ จขกท ให้คนอาเซียนมาวิจารณ์กันและกัน
พออ่าน ๆ ไป รู้ตัวอีกทีก็เย็นแล้ว เพลินมากกก เลยคิดว่าอยากแบ่งปันให้ได้อ่านกันบ้าง ก็แปลไทยมาส่วนนึงนี่แหละ
*Quora คือเว็บบอร์ดภาษาอังกฤษ คล้าย ๆ พันทิปนี่แหละ มีแท็กแยกเป็นหัวข้อย่อยมากมาย ส่วนตัวคิดว่าบอร์ดนี้ใช้ง่ายกว่า Reddit และมีความ geek น้อยกว่า เข้าถึงคนทั่วไปง่ายกว่า แต่เท่าที่เห็น คนไทยเล่นน้อยมาก อาจเป็นเพราะกำแพงภาษา
ใช้ระบบพิมพ์ด้วยเสียงของอากู๋มานะคะ ข้อความประโยคอาจมีแปลก ๆ บ้าง มีจุดไหนควรแก้แนะนำได้ค่ะ
จะเริ่มลงจากความเห็นที่มีคนกดบวกเยอะที่สุดก่อน ไล่ไปเรื่อย ๆ นะคะ
ขอแปลเต็ม ๆ ที่พูดถึงทุกประเทศแค่ 2 คนแรก หลังจากนั้นขอตัดมาลงแค่เฉพาะที่พูดถึงไทยอย่างเดียว
สามารถอ่านเต็ม ๆ ได้ตามลิ้งค์ต้นทางเลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.quora.com/How-do-Southeast-Asians-view-each-other
[Arie Mochamad Prasetyo - คนอินโดนีเซีย] +169 (คนนี้เป็นคนเดียวที่คอมเม้นต์มาเป็นเรื่องสั้นเลยและได้กดบวกเยอะมาก)
ลองนึกภาพว่า อินโดนีเซีย คือเด็กนักเรียนในมหาวิทยาลัยแห่ง Southeast Asia
อินโดนีเซียเห็นมาเลเซียเดินมาแถว ๆ คณะ
“เออะ หมอนี่อีกแล้ว” อินโดนีเซียบ่นอุบอิบ
มาเลเซียเห็นเขา อินโดนีเซียจึงโบกมือไปพร้อมรอยยิ้มฝืน ๆ มาเลเซียก็ทำอย่างเดียวกัน จากนั้นมาเลเซียจึงเริ่มเดินต่อ ไม่เหลียวกลับมามองอินโดนีเซียอีก
พวกเขาเคยเป็นเพื่อนรักกันมากในสมัยประถม หลังจากนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น มาเลเซียย้ายไปเรียนต่อที่อังกฤษ ในขณะที่อินโดนีเซียไปที่ดัชต์ หลังจากนั้นก็พูดได้ว่า พวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนรักกันอีกแล้ว
แต่ลึก ๆ แล้วพวกเขาก็ยังจำวันวานที่เคยสนิทกันได้อยู่นะ บางทีเพราะประวัติศาสตร์ก็ทำให้พวกเขาต้องแข่งขันกันเอง
เมื่อมองผ่านไปด้านหลังมาเลเซีย อินโดนีเซียเห็นสิงคโปร์นั่งอยู่คนเดียว กับ Macbook เวอร์ชั่นล่าสุดที่ส่องประกายวิบวับตรงหน้า
“ไอ้หมอนี่กำลังทำอะไรอีกล่ะ?” อินโดนีเซียคิดในใจ “หึ พนันได้เลยว่าเขาไม่ยอมให้ฉันรวมกลุ่ม Startup ด้วยแน่ ๆ”
สิงคโปร์เป็นเด็กบ้านรวย มี startup เป็นของตัวเอง วัน ๆ เอาแต่ทำงาน ทำงาน ทำงาน แล้วก็ทำงาน เขาเข้มงวด ขยัน และรักความสะอาดมาก
“แต่อย่างน้อย หมอนี่ก็ยอมให้พวกเราเข้าไปเล่นวิดีโอเกมในหอพักของเขาได้” Indonesia คิด เขาโบกมือให้สิงคโปร์ สิงคโปร์แค่เงยหน้าขึ้นมาดูแล้วก็ก้มกลับไปทำงานต่อ
ไม่ไกลจากสิงคโปร์ อินโดนีเซียมองเห็นบรูไน
“ดูแว่นตากรอบทองหรูหรานั่นสิ” อินโดนีเซียคิด “พ่อไอ้หมอนี่โคตรรวย”
บรูไนเห็นอินโดนีเซียเดินเข้ามาใกล้เขา
“โอ้ไม่นะ เขาเห็นฉันแล้ว พนันว่าเขาจะต้องเริ่มเทศน์อะไรอีกแน่ ๆ คราวนี้ เจ้าลูกสุลต่านนิสัยแย่ และหมอนี่จะไม่หยุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ ฉันว่าฉันซ่อนตัวดีกว่า” อินโดนีเซียกลับหลังหัน
อินโดนีเซียเดินเข้าไปที่โรงอาหาร เขาได้ยินเสียงดังมาก ฝูงชนกำลังส่งเสียงเชียร์เด็กคนหนึ่งที่กำลังเต้นเบรกแดนซ์กับเสียงเพลงจาก beatbox
“อา...นี่คือไทยแลนด์ เจ้า party animal หมอนี่มันเต้นไม่หยุดเลย อยากยืนดูจัง”
อินโดนีเซียอยากเข้าร่วมฝูงชน แต่เขาก็รู้สึกไม่สบายตัวเมื่ออยู่ใกล้ไทยแลนด์นานเกินไป อินโดนีเซียรู้สึกว่าลึก ๆ แล้ว หมอนี่ไม่ชอบขี้หน้าเขา
ถัดไปจากกลุ่มกลุ่มฝูงชน อินโดนีเซียมองเห็น เวียดนาม ที่กำลังมองดูเหตุการณ์อยู่
“เฮ่ เด็กนั่นมีวงดนตรีใหม่นี่นา ฉันไม่เข้าใจดนตรีของเขาหรอก แต่เขาก็เท่ดี” อินโดนีเซียพูดกับตัวเอง
อินโดนีเซียเองก็มีวงดนตรีนะ ลึก ๆ แล้วเขาหวังว่า เจ้าเวียดนามดาวรุ่งพุ่งแรงนี่ จะไม่โด่งดังไปกว่าเขาในมหาวิทยาลัยนี้ โดยเฉพาะในสายตาของพวกเด็กอเมริกา ญี่ปุ่น และยุโรป พวกนี้มีสายสัมพันธ์กับค่ายเพลง
ถัดจากเวียดนาม อินโดนีเซียมองเห็นเด็กหน้าตาดีคนหนึ่ง หมอนั่นคือฟิลิปปินส์ เป็นที่รู้จักกันดีในมหาวิทยาลัยว่าเขาเป็นนายแบบดัง มี followers เป็นพันบน Instagram
“แต่จากใจจริงเลยนะ ฉันไม่อยากเป็นอย่างเขาหรอก” อินโดนีเซียคิดในใจ
อินโดนีเซียได้ยินข่าวลือว่า เกรดของเจ้าฟิลิปปินส์ตกกราวรูด ทำให้เขามีปัญหากับที่บ้าน ฉันได้ยินเด็กคนอื่นบอกว่าเขาโดนครอบครัวทำร้ายร่างกายด้วย
อินโดนีเซียพยักหน้าให้ฟิลิปปินส์ เวียดนาม และไทยแลนด์ ผู้ซึ่งเพิ่งจบการเต้นไปเมื่อครู่
ที่มุมหนึ่งของโรงอาหาร อินโดนีเซียเห็นลาวและเขมรนั่งอยู่ที่โต๊ะ พวกนั้นพยายามอย่างมากที่จะได้รับการยอมรับ แต่เพื่อนรักของพวกนั้น ไทยแลนด์และเวียดนาม ก็เหมือนจะไม่ได้ชอบหน้าพวกนั้นสักเท่าไหร่ อินโดนีเซียได้ยินว่าพวกนั้นเคยสนิทกันมากตอนสมัยประถม คล้าย ๆ เขากับมาเลเซีย
“บางที พวกนั้นอาจจะมีประวัติศาสตร์ที่เหมือนกับฉันและมาเลเซียก็ได้” อินโดนีเซียคิด
ในขณะที่กำลังเดินออกจากโรงอาหารนั้นเอง อินโดนีเซียมองเห็นพม่ายืนอยู่คนเดียวที่มุมเสาอย่างน่าขนลุก
“มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเจ้าเด็กใหม่นั่น” อินโดนีเซียคิด
อินโดนีเซียเริ่มเดินต่อไป จังหวะนั้นเองก็มีคนมาชนเข้าอย่างจัง นั่นคือติมอร์ตะวันออก
“เฮ่ ระวังหน่อยสิ!” ติมอร์ตะวันออกพูด
“ระวังตัวนายเองเถอะ” อินโดนีเซียตอบ
“แกว่าฉันต้องระวังอะไรวะ” ติมอร์ตะวันออกเย้ย จากนั้นก็เดินออกไป
อินโดนีเซียเองก็เดินออกไปด้วย
นาฬิกาดังบอกเวลา ทั้งหมดเข้าห้องเรียน ยังไงซะพวกเขาก็เป็นนักเรียนภายใต้มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ทุกคนมีเอกลักษณ์แตกต่างกัน บ้างก็มีปัญหาขัดแย้งกัน แต่ตอนนี้พวกเขาก็เรียนด้วยกัน
ใครจะรู้ ว่าอนาคตนั้นจะนำพาเด็ก ๆ เหล่านี้ไปในทิศทางใด
[Quý An Nguyễn Hữu - คนเวียดนาม] +86
ผมไม่ค่อยได้ท่องเที่ยวในอาเซียนมากนัก ฉะนั้นความเห็นของผมจะมาจากพวกข่าวในเวียดนามซะส่วนใหญ่
ลาว: ดังเรื่องรีสอร์ท ลาวเคยเป็นมิตรกับเวียดนาม แต่ตอนนี้เหมือนจะกลายเป็นมิตรกับจีนแทน คนลาวเป็นที่รู้กันว่าเฟรนลี่และซื่อสัตย์มาก
เขมร: พี่น้องที่เราช่วยเหลือเอาไว้ ขอโทษถ้าทำให้ไม่พอใจ แต่นี่คือสิ่งที่คนเวียดนามคิด เราช่วยเหลือเขมรจากพลพต พวกเขาจนมาก ปกติแล้วคนเวียดนามคิดว่าพวกเขาอยู่เหนือกว่าลาวและเขมร แต่ตอนนี้ข่าวบอกว่า พวกเราต้องเริ่มระวังตัวแล้ว เพราะทั้งสองเริ่มมุ่งหน้าเข้าใกล้เราในหลาย ๆ ด้าน
ประเทศไทย: คู่แข่งในหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องนักท่องเที่ยว และการเกษตร คนเก่าคนแก่ชอบพูดกับพวกเราว่า สยามเคยรั้งทายพวกเรามากในอดีต แต่ตอนนี้กลับตรงกันข้าม ผลิตภัณฑ์จากไทยนั้นมีคุณภาพดีแถมราคายังสมเหตุสมผล แม่บ้านหลาย ๆ คนเลือกใช้ของไทยแทนที่จะเป็นของจีน ประเทศไทยรู้วิธีหาเงินจากการบริการและการท่องเที่ยวเป็นอย่างดี
พม่า: พม่าเป็นหนึ่งในสถานที่ลึกลับสำหรับพวกเรา แต่ตอนนี้ก็เหมือนจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่สำหรับคนหนุ่มสาวด้วย ผมไม่ค่อยรู้มากนักเกี่ยวกับประเทศนี้ แต่ก็รู้สึกกลัวว่าพม่าอาจจะเริ่มได้รับความนิยมและมีเงินเหมือนประเทศไทยในสักวัน
ฟิลิปปินส์: ช่วยบังพายุให้เรา (ลำบากแย่นะพี่ชาย) เรารู้ว่าฟิลิปปินส์นำหน้าเราในด้านเศรษฐกิจ แต่ผมไม่รู้สึกว่าน่าอิจฉาและเป็นคู่แข่งเท่าที่รู้สึกกับประเทศไทย บางทีอาจเป็นเพราะพวกคุณอยู่ห่างเกินไปและมีวัฒนธรรมที่ต่างจากเวียดนามเกินไป
มาเลเซีย: เรารู้แค่ว่าคุณเป็นประเทศที่พัฒนามากกว่าไทย แต่จนกว่าสิงคโปร์
สิงคโปร์: แหล่งท่องเที่ยวที่หรูหรา เป็นต้นแบบที่ดีงามของเวียดนามในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ เป็นตัวอย่างของสีเขียวและความสะอาด
บรูไน: เราไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณมากนัก เว้นแต่เป็นประเทศที่ร่ำรวยจากน้ำมัน และมีราชาปกครอง
อินโดนีเซีย: ภูเขาไฟ เกาะมากมาย มีประชากรมากกว่าเวียดนาม สวรรค์เกาะบาหลี ประเทศมุสลิม นั่นคือสิ่งที่อยู่ในความคิดของผม
ติมอร์ตะวันออก: โทษที ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกคุณเลย น่าจะเป็นประเทศเล็ก ๆ ที่เพิ่งก่อตั้งได้มากหรือน้อยกว่า 10 ปี
-----------------------------------
ขออณุญาตต่อที่ คห. 2 นะคะ
แปลความเห็นชาวอาเซียนคิดอย่างไรกับชาวอาเซียนด้วยกันเอง
พออ่าน ๆ ไป รู้ตัวอีกทีก็เย็นแล้ว เพลินมากกก เลยคิดว่าอยากแบ่งปันให้ได้อ่านกันบ้าง ก็แปลไทยมาส่วนนึงนี่แหละ
*Quora คือเว็บบอร์ดภาษาอังกฤษ คล้าย ๆ พันทิปนี่แหละ มีแท็กแยกเป็นหัวข้อย่อยมากมาย ส่วนตัวคิดว่าบอร์ดนี้ใช้ง่ายกว่า Reddit และมีความ geek น้อยกว่า เข้าถึงคนทั่วไปง่ายกว่า แต่เท่าที่เห็น คนไทยเล่นน้อยมาก อาจเป็นเพราะกำแพงภาษา
ใช้ระบบพิมพ์ด้วยเสียงของอากู๋มานะคะ ข้อความประโยคอาจมีแปลก ๆ บ้าง มีจุดไหนควรแก้แนะนำได้ค่ะ
จะเริ่มลงจากความเห็นที่มีคนกดบวกเยอะที่สุดก่อน ไล่ไปเรื่อย ๆ นะคะ
ขอแปลเต็ม ๆ ที่พูดถึงทุกประเทศแค่ 2 คนแรก หลังจากนั้นขอตัดมาลงแค่เฉพาะที่พูดถึงไทยอย่างเดียว
สามารถอ่านเต็ม ๆ ได้ตามลิ้งค์ต้นทางเลยค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Arie Mochamad Prasetyo - คนอินโดนีเซีย] +169 (คนนี้เป็นคนเดียวที่คอมเม้นต์มาเป็นเรื่องสั้นเลยและได้กดบวกเยอะมาก)
ลองนึกภาพว่า อินโดนีเซีย คือเด็กนักเรียนในมหาวิทยาลัยแห่ง Southeast Asia
อินโดนีเซียเห็นมาเลเซียเดินมาแถว ๆ คณะ
“เออะ หมอนี่อีกแล้ว” อินโดนีเซียบ่นอุบอิบ
มาเลเซียเห็นเขา อินโดนีเซียจึงโบกมือไปพร้อมรอยยิ้มฝืน ๆ มาเลเซียก็ทำอย่างเดียวกัน จากนั้นมาเลเซียจึงเริ่มเดินต่อ ไม่เหลียวกลับมามองอินโดนีเซียอีก
พวกเขาเคยเป็นเพื่อนรักกันมากในสมัยประถม หลังจากนั้นก็มีบางอย่างเกิดขึ้น มาเลเซียย้ายไปเรียนต่อที่อังกฤษ ในขณะที่อินโดนีเซียไปที่ดัชต์ หลังจากนั้นก็พูดได้ว่า พวกเขาไม่ได้เป็นเพื่อนรักกันอีกแล้ว
แต่ลึก ๆ แล้วพวกเขาก็ยังจำวันวานที่เคยสนิทกันได้อยู่นะ บางทีเพราะประวัติศาสตร์ก็ทำให้พวกเขาต้องแข่งขันกันเอง
เมื่อมองผ่านไปด้านหลังมาเลเซีย อินโดนีเซียเห็นสิงคโปร์นั่งอยู่คนเดียว กับ Macbook เวอร์ชั่นล่าสุดที่ส่องประกายวิบวับตรงหน้า
“ไอ้หมอนี่กำลังทำอะไรอีกล่ะ?” อินโดนีเซียคิดในใจ “หึ พนันได้เลยว่าเขาไม่ยอมให้ฉันรวมกลุ่ม Startup ด้วยแน่ ๆ”
สิงคโปร์เป็นเด็กบ้านรวย มี startup เป็นของตัวเอง วัน ๆ เอาแต่ทำงาน ทำงาน ทำงาน แล้วก็ทำงาน เขาเข้มงวด ขยัน และรักความสะอาดมาก
“แต่อย่างน้อย หมอนี่ก็ยอมให้พวกเราเข้าไปเล่นวิดีโอเกมในหอพักของเขาได้” Indonesia คิด เขาโบกมือให้สิงคโปร์ สิงคโปร์แค่เงยหน้าขึ้นมาดูแล้วก็ก้มกลับไปทำงานต่อ
ไม่ไกลจากสิงคโปร์ อินโดนีเซียมองเห็นบรูไน
“ดูแว่นตากรอบทองหรูหรานั่นสิ” อินโดนีเซียคิด “พ่อไอ้หมอนี่โคตรรวย”
บรูไนเห็นอินโดนีเซียเดินเข้ามาใกล้เขา
“โอ้ไม่นะ เขาเห็นฉันแล้ว พนันว่าเขาจะต้องเริ่มเทศน์อะไรอีกแน่ ๆ คราวนี้ เจ้าลูกสุลต่านนิสัยแย่ และหมอนี่จะไม่หยุดจนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ ฉันว่าฉันซ่อนตัวดีกว่า” อินโดนีเซียกลับหลังหัน
อินโดนีเซียเดินเข้าไปที่โรงอาหาร เขาได้ยินเสียงดังมาก ฝูงชนกำลังส่งเสียงเชียร์เด็กคนหนึ่งที่กำลังเต้นเบรกแดนซ์กับเสียงเพลงจาก beatbox
“อา...นี่คือไทยแลนด์ เจ้า party animal หมอนี่มันเต้นไม่หยุดเลย อยากยืนดูจัง”
อินโดนีเซียอยากเข้าร่วมฝูงชน แต่เขาก็รู้สึกไม่สบายตัวเมื่ออยู่ใกล้ไทยแลนด์นานเกินไป อินโดนีเซียรู้สึกว่าลึก ๆ แล้ว หมอนี่ไม่ชอบขี้หน้าเขา
ถัดไปจากกลุ่มกลุ่มฝูงชน อินโดนีเซียมองเห็น เวียดนาม ที่กำลังมองดูเหตุการณ์อยู่
“เฮ่ เด็กนั่นมีวงดนตรีใหม่นี่นา ฉันไม่เข้าใจดนตรีของเขาหรอก แต่เขาก็เท่ดี” อินโดนีเซียพูดกับตัวเอง
อินโดนีเซียเองก็มีวงดนตรีนะ ลึก ๆ แล้วเขาหวังว่า เจ้าเวียดนามดาวรุ่งพุ่งแรงนี่ จะไม่โด่งดังไปกว่าเขาในมหาวิทยาลัยนี้ โดยเฉพาะในสายตาของพวกเด็กอเมริกา ญี่ปุ่น และยุโรป พวกนี้มีสายสัมพันธ์กับค่ายเพลง
ถัดจากเวียดนาม อินโดนีเซียมองเห็นเด็กหน้าตาดีคนหนึ่ง หมอนั่นคือฟิลิปปินส์ เป็นที่รู้จักกันดีในมหาวิทยาลัยว่าเขาเป็นนายแบบดัง มี followers เป็นพันบน Instagram
“แต่จากใจจริงเลยนะ ฉันไม่อยากเป็นอย่างเขาหรอก” อินโดนีเซียคิดในใจ
อินโดนีเซียได้ยินข่าวลือว่า เกรดของเจ้าฟิลิปปินส์ตกกราวรูด ทำให้เขามีปัญหากับที่บ้าน ฉันได้ยินเด็กคนอื่นบอกว่าเขาโดนครอบครัวทำร้ายร่างกายด้วย
อินโดนีเซียพยักหน้าให้ฟิลิปปินส์ เวียดนาม และไทยแลนด์ ผู้ซึ่งเพิ่งจบการเต้นไปเมื่อครู่
ที่มุมหนึ่งของโรงอาหาร อินโดนีเซียเห็นลาวและเขมรนั่งอยู่ที่โต๊ะ พวกนั้นพยายามอย่างมากที่จะได้รับการยอมรับ แต่เพื่อนรักของพวกนั้น ไทยแลนด์และเวียดนาม ก็เหมือนจะไม่ได้ชอบหน้าพวกนั้นสักเท่าไหร่ อินโดนีเซียได้ยินว่าพวกนั้นเคยสนิทกันมากตอนสมัยประถม คล้าย ๆ เขากับมาเลเซีย
“บางที พวกนั้นอาจจะมีประวัติศาสตร์ที่เหมือนกับฉันและมาเลเซียก็ได้” อินโดนีเซียคิด
ในขณะที่กำลังเดินออกจากโรงอาหารนั้นเอง อินโดนีเซียมองเห็นพม่ายืนอยู่คนเดียวที่มุมเสาอย่างน่าขนลุก
“มีบางอย่างผิดปกติเกี่ยวกับเจ้าเด็กใหม่นั่น” อินโดนีเซียคิด
อินโดนีเซียเริ่มเดินต่อไป จังหวะนั้นเองก็มีคนมาชนเข้าอย่างจัง นั่นคือติมอร์ตะวันออก
“เฮ่ ระวังหน่อยสิ!” ติมอร์ตะวันออกพูด
“ระวังตัวนายเองเถอะ” อินโดนีเซียตอบ
“แกว่าฉันต้องระวังอะไรวะ” ติมอร์ตะวันออกเย้ย จากนั้นก็เดินออกไป
อินโดนีเซียเองก็เดินออกไปด้วย
นาฬิกาดังบอกเวลา ทั้งหมดเข้าห้องเรียน ยังไงซะพวกเขาก็เป็นนักเรียนภายใต้มหาวิทยาลัยแห่งนี้ ทุกคนมีเอกลักษณ์แตกต่างกัน บ้างก็มีปัญหาขัดแย้งกัน แต่ตอนนี้พวกเขาก็เรียนด้วยกัน
ใครจะรู้ ว่าอนาคตนั้นจะนำพาเด็ก ๆ เหล่านี้ไปในทิศทางใด
[Quý An Nguyễn Hữu - คนเวียดนาม] +86
ผมไม่ค่อยได้ท่องเที่ยวในอาเซียนมากนัก ฉะนั้นความเห็นของผมจะมาจากพวกข่าวในเวียดนามซะส่วนใหญ่
ลาว: ดังเรื่องรีสอร์ท ลาวเคยเป็นมิตรกับเวียดนาม แต่ตอนนี้เหมือนจะกลายเป็นมิตรกับจีนแทน คนลาวเป็นที่รู้กันว่าเฟรนลี่และซื่อสัตย์มาก
เขมร: พี่น้องที่เราช่วยเหลือเอาไว้ ขอโทษถ้าทำให้ไม่พอใจ แต่นี่คือสิ่งที่คนเวียดนามคิด เราช่วยเหลือเขมรจากพลพต พวกเขาจนมาก ปกติแล้วคนเวียดนามคิดว่าพวกเขาอยู่เหนือกว่าลาวและเขมร แต่ตอนนี้ข่าวบอกว่า พวกเราต้องเริ่มระวังตัวแล้ว เพราะทั้งสองเริ่มมุ่งหน้าเข้าใกล้เราในหลาย ๆ ด้าน
ประเทศไทย: คู่แข่งในหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องนักท่องเที่ยว และการเกษตร คนเก่าคนแก่ชอบพูดกับพวกเราว่า สยามเคยรั้งทายพวกเรามากในอดีต แต่ตอนนี้กลับตรงกันข้าม ผลิตภัณฑ์จากไทยนั้นมีคุณภาพดีแถมราคายังสมเหตุสมผล แม่บ้านหลาย ๆ คนเลือกใช้ของไทยแทนที่จะเป็นของจีน ประเทศไทยรู้วิธีหาเงินจากการบริการและการท่องเที่ยวเป็นอย่างดี
พม่า: พม่าเป็นหนึ่งในสถานที่ลึกลับสำหรับพวกเรา แต่ตอนนี้ก็เหมือนจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวแห่งใหม่สำหรับคนหนุ่มสาวด้วย ผมไม่ค่อยรู้มากนักเกี่ยวกับประเทศนี้ แต่ก็รู้สึกกลัวว่าพม่าอาจจะเริ่มได้รับความนิยมและมีเงินเหมือนประเทศไทยในสักวัน
ฟิลิปปินส์: ช่วยบังพายุให้เรา (ลำบากแย่นะพี่ชาย) เรารู้ว่าฟิลิปปินส์นำหน้าเราในด้านเศรษฐกิจ แต่ผมไม่รู้สึกว่าน่าอิจฉาและเป็นคู่แข่งเท่าที่รู้สึกกับประเทศไทย บางทีอาจเป็นเพราะพวกคุณอยู่ห่างเกินไปและมีวัฒนธรรมที่ต่างจากเวียดนามเกินไป
มาเลเซีย: เรารู้แค่ว่าคุณเป็นประเทศที่พัฒนามากกว่าไทย แต่จนกว่าสิงคโปร์
สิงคโปร์: แหล่งท่องเที่ยวที่หรูหรา เป็นต้นแบบที่ดีงามของเวียดนามในด้านการพัฒนาเศรษฐกิจ เป็นตัวอย่างของสีเขียวและความสะอาด
บรูไน: เราไม่ค่อยรู้เรื่องเกี่ยวกับคุณมากนัก เว้นแต่เป็นประเทศที่ร่ำรวยจากน้ำมัน และมีราชาปกครอง
อินโดนีเซีย: ภูเขาไฟ เกาะมากมาย มีประชากรมากกว่าเวียดนาม สวรรค์เกาะบาหลี ประเทศมุสลิม นั่นคือสิ่งที่อยู่ในความคิดของผม
ติมอร์ตะวันออก: โทษที ผมไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกคุณเลย น่าจะเป็นประเทศเล็ก ๆ ที่เพิ่งก่อตั้งได้มากหรือน้อยกว่า 10 ปี
-----------------------------------
ขออณุญาตต่อที่ คห. 2 นะคะ