กระทู้แรกนะครับ อยากเล่าชีวิตตัวเองให้ฟัง ผมอายุ 24 แล้ว แต่คืออยากรู้จริงๆว่ามีใครที่มีชีวิตสบายมากๆหรือทางครอบครัวใจดีมากๆคล้ายผมบ้าง บางทีก็รู้สึกว่าตัวเองโชคดีเกินไปมั้ยเนี่ย ดีเกินจนเหมือนไม่ดีเลยบางที ผมพยายามเขียนเนื้อๆเขียนเป็นข้อๆให้ดูนะครับ
สบายที่1
ชีวิตผมเหมือนเส้นตรงเลยครับ ตั้งแต่เกิดมาคือพ่อแม่รักกันดี ครอบครัวอบอุ่น ไม่เคยเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันรุนแรงสักครั้ง อย่างมากก็ถกกันบ้าง นิดๆหน่อยๆ ไม่เคยได้ยินคำหยาบในบ้านเลยครับ
สบายที่2
อยากได้อะไรก็ได้(เสื้อผ้า ของใช้ ของเล่น ของกิน บลาๆ) ทางบ้านมีเงินคอยซัพพอร์ต(ทางบ้านไม่ได้รวยครับ แต่ออกแนวฐานะปานกลางไปทางดี) อยากเรียนอะไรก็ส่งเรียน(ไม่มีปิดกั้นทุกศาสตร์และศิลป์) อยากทำอะไรก็ให้ทำ(ในทางที่ดี) อยากไปไหนก็ให้ไป ไม่เคยห้ามไม่เคยว่าเลยสักครั้ง(ขอแค่บอก) ***จริงๆผมไม่ค่อยเถลไถลด้วยแหละ ไปข้างนอกคือไปเจอเพื่อน ไปเดินห้าง ไปออกกำลัง ไปเรียนพิเศษ ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือต่างประเทศบ้าง กินลมชมวิวแนวๆนี้ครับ ส่วนเงินที่ใช้ก็เป็นเงินของทางบ้าน สบายจริงจัง
สบายที่3
มีช่วงหนึ่งช่วงมัธยม ผมติดเกมค่อนข้างหนัก ตื่นมาเล่นคอมทุกวันมากกว่าวันละ10ชม.หรือจนกว่าจะนอน หลายวันก็นอนเกือบเช้า พ่อแม่ก็ให้ผมเล่นนะครับ แต่ก็มีเตือนๆบ้าง คือไม่ได้มาบังคับหรือดุว่าอะไรรุนแรง ยังเคยฝากพ่อซื้อบัตรเติมเกมเลยครับแล้วพ่อก็ซื้อให้ด้วย เอาสิ สบายอะไรขนาดนี้ (ตอนนี้ก็ยังติดคอมและมือถืออยู่แต่ไม่ได้เล่นเกมแล้ว)
สบายที่4
เรื่องเรียนก็เรื่อยๆตกบ้างบางวิชา ไม่ดีแต่ก็ไม่แย่ แต่พ่อแม่ก็ไม่เคยว่าเลยครับ แค่เขาจะพูดเรื่อยๆว่าตั้งใจเรียนนะลูก พูดปกติทั่วไป แต่ก็ไม่เคยบังคับให้เครียดสักที ไม่เคยกดดันว่าต้องเก่งกว่าใคร ไม่เคยเปรียบเทียบกับใคร ไม่เคยบอกว่าสิ่งที่ผมทำคือไร้สาระ เรียนอะไรก็ได้ที่ชอบและพร้อมสนับสนุน (สุดท้ายก็เรียนมหาลัยเอกชนครับ สอบเข้าสอบอะไรต่างๆก็สอบไปงั้นๆ สบายจริงๆเรา)
สบายที่5
งานบ้านก็มีคนทำให้ตั้งแต่เด็ก ข้าวก็มีคนหามาให้กิน อยากไปไหนก็บอกเดี๋ยวพ่อแม่พาไป เงินไม่พอใช้ก็ขอเพิ่มได้ ไม่เคยต้องมาลำบากไปทำเอง เวลาว่างเยอะมากครับ แต่หมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับคอมพิวเตอร์ (แต่ตอนนี้ก็หัดทำอะไรเองเยอะแล้วครับ ผมก็ละอายตัวเองเป็นเหมือนกัน แต่ก็ยังสบายอยู่ดี)
สบายที่6
มีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ต่างๆหลายจังหวัดหลายที่มากครับตั้งแต่เด็กจนโต ทางบ้านชอบพาไป คือสบายสุดๆมีหน้าที่เที่ยวอย่างเดียวที่เหลือพ่อจัดการวางแผนจองนู่นนี่นั่นเสร็จสรรพ
สบายที่7
ไม่เคยมีปัญหาใหญ่ๆให้เครียด ทางบ้านไม่มีหนี้สินอะไรใหญ่โต ไม่มีใครในครอบครัวเคยเจ็บป่วยหนักๆให้ต้องกังวลใจ (ทั้งพ่อและแม่ดูแลสุขภาพดีมาก ทานผักผลไม้ พ่อไม่กินเหล้าหรือสูบบุหรี่ แม่ก็เฮลตี้มาก และทั้งคู่ชอบออกกำลังกาย ดีจริงๆ) ไม่เคยมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกช็อกเกิดขึ้นเลยสักครั้ง ผมรู้ว่าอนาคตก็ต้องมีแน่ๆ แต่ผมหมายถึงตั้งแต่อดีตจนถึง ณ ตอนนี้ครับ
สรุป ที่พิมพ์มาทั้งหมดคืออยากจะรู้ว่ามีใครเกิดมาสบายเหมือนผมบ้างหรือทางครอบครัวใจดีสุดๆแบบนี้บ้าง คือชีวิตมันดีแบบเส้นตรงเหลือเกิน ไม่ต้องดิ้นรนอะไรจนรู้สึกแปลกๆ เหมือนขาดสีสัน ขาดความภูมิใจอะไรบางอย่าง เหมือนเราโชคดีแต่ก็ไม่เชิง ไม่ได้ต้องการให้ใครหมั่นไส้นะครับ แค่อยากรู้
ส่วนข้อเสียจากการถูกเลี้ยงดูหรือเติบโตมาแบบนี้คือ...
บางคนอาจจะคิดว่าพ่อแม่ผมสปอยลูกจังเลย ตามใจมากไปหรือเปล่า ผมยอมรับว่าจริงครับ แล้วมันก็มีผลเสียเหมือนกัน แต่เรื่องมารยาททางสังคมต่างๆเขาไม่เคยสปอยครับและคอยสอนตลอด แต่อาจจะสปอยและตามใจในเรื่องอื่นๆ เช่น ความสบาย ทำให้ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเฉื่อยชา ขี้เกียจ เรื่อยเปื่อย ผลัดวันประกันพรุ่ง เรียนรู้หรือเริ่มทำอะไรช้ากว่าเพื่อนๆ ไม่ค่อยมีความเป็นผู้ใหญ่หรือต้องรับผิดชอบอะไรจริงจัง เข้าสังคมไม่ค่อยเป็น กลายเป็นคนจืดๆคนหนึ่ง อะไรทำนองนี้ แต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่เอาไหนนะครับ ผมก็รู้ตัวในข้อเสียนี้และกำลังแก้อยู่ ก็ดีขึ้นมาประมาณหนึ่ง แค่บางทีรู้สึกว่าเราโชคดีจริงๆหรือเปล่าที่เกิดมาสบายขนาดนี้ แต่ก็คิดว่าทุกอย่างมีทั้งข้อดีและข้อเสียของมัน เลยอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้าง
ใครเกิดมามีชีวิตที่สบายมากๆแบบผมบ้างครับ อยากรู้จริงๆ
สบายที่1
ชีวิตผมเหมือนเส้นตรงเลยครับ ตั้งแต่เกิดมาคือพ่อแม่รักกันดี ครอบครัวอบอุ่น ไม่เคยเห็นพ่อแม่ทะเลาะกันรุนแรงสักครั้ง อย่างมากก็ถกกันบ้าง นิดๆหน่อยๆ ไม่เคยได้ยินคำหยาบในบ้านเลยครับ
สบายที่2
อยากได้อะไรก็ได้(เสื้อผ้า ของใช้ ของเล่น ของกิน บลาๆ) ทางบ้านมีเงินคอยซัพพอร์ต(ทางบ้านไม่ได้รวยครับ แต่ออกแนวฐานะปานกลางไปทางดี) อยากเรียนอะไรก็ส่งเรียน(ไม่มีปิดกั้นทุกศาสตร์และศิลป์) อยากทำอะไรก็ให้ทำ(ในทางที่ดี) อยากไปไหนก็ให้ไป ไม่เคยห้ามไม่เคยว่าเลยสักครั้ง(ขอแค่บอก) ***จริงๆผมไม่ค่อยเถลไถลด้วยแหละ ไปข้างนอกคือไปเจอเพื่อน ไปเดินห้าง ไปออกกำลัง ไปเรียนพิเศษ ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือต่างประเทศบ้าง กินลมชมวิวแนวๆนี้ครับ ส่วนเงินที่ใช้ก็เป็นเงินของทางบ้าน สบายจริงจัง
สบายที่3
มีช่วงหนึ่งช่วงมัธยม ผมติดเกมค่อนข้างหนัก ตื่นมาเล่นคอมทุกวันมากกว่าวันละ10ชม.หรือจนกว่าจะนอน หลายวันก็นอนเกือบเช้า พ่อแม่ก็ให้ผมเล่นนะครับ แต่ก็มีเตือนๆบ้าง คือไม่ได้มาบังคับหรือดุว่าอะไรรุนแรง ยังเคยฝากพ่อซื้อบัตรเติมเกมเลยครับแล้วพ่อก็ซื้อให้ด้วย เอาสิ สบายอะไรขนาดนี้ (ตอนนี้ก็ยังติดคอมและมือถืออยู่แต่ไม่ได้เล่นเกมแล้ว)
สบายที่4
เรื่องเรียนก็เรื่อยๆตกบ้างบางวิชา ไม่ดีแต่ก็ไม่แย่ แต่พ่อแม่ก็ไม่เคยว่าเลยครับ แค่เขาจะพูดเรื่อยๆว่าตั้งใจเรียนนะลูก พูดปกติทั่วไป แต่ก็ไม่เคยบังคับให้เครียดสักที ไม่เคยกดดันว่าต้องเก่งกว่าใคร ไม่เคยเปรียบเทียบกับใคร ไม่เคยบอกว่าสิ่งที่ผมทำคือไร้สาระ เรียนอะไรก็ได้ที่ชอบและพร้อมสนับสนุน (สุดท้ายก็เรียนมหาลัยเอกชนครับ สอบเข้าสอบอะไรต่างๆก็สอบไปงั้นๆ สบายจริงๆเรา)
สบายที่5
งานบ้านก็มีคนทำให้ตั้งแต่เด็ก ข้าวก็มีคนหามาให้กิน อยากไปไหนก็บอกเดี๋ยวพ่อแม่พาไป เงินไม่พอใช้ก็ขอเพิ่มได้ ไม่เคยต้องมาลำบากไปทำเอง เวลาว่างเยอะมากครับ แต่หมดเวลาส่วนใหญ่ไปกับคอมพิวเตอร์ (แต่ตอนนี้ก็หัดทำอะไรเองเยอะแล้วครับ ผมก็ละอายตัวเองเป็นเหมือนกัน แต่ก็ยังสบายอยู่ดี)
สบายที่6
มีโอกาสได้ไปเที่ยวที่ต่างๆหลายจังหวัดหลายที่มากครับตั้งแต่เด็กจนโต ทางบ้านชอบพาไป คือสบายสุดๆมีหน้าที่เที่ยวอย่างเดียวที่เหลือพ่อจัดการวางแผนจองนู่นนี่นั่นเสร็จสรรพ
สบายที่7
ไม่เคยมีปัญหาใหญ่ๆให้เครียด ทางบ้านไม่มีหนี้สินอะไรใหญ่โต ไม่มีใครในครอบครัวเคยเจ็บป่วยหนักๆให้ต้องกังวลใจ (ทั้งพ่อและแม่ดูแลสุขภาพดีมาก ทานผักผลไม้ พ่อไม่กินเหล้าหรือสูบบุหรี่ แม่ก็เฮลตี้มาก และทั้งคู่ชอบออกกำลังกาย ดีจริงๆ) ไม่เคยมีเรื่องที่ทำให้รู้สึกช็อกเกิดขึ้นเลยสักครั้ง ผมรู้ว่าอนาคตก็ต้องมีแน่ๆ แต่ผมหมายถึงตั้งแต่อดีตจนถึง ณ ตอนนี้ครับ
สรุป ที่พิมพ์มาทั้งหมดคืออยากจะรู้ว่ามีใครเกิดมาสบายเหมือนผมบ้างหรือทางครอบครัวใจดีสุดๆแบบนี้บ้าง คือชีวิตมันดีแบบเส้นตรงเหลือเกิน ไม่ต้องดิ้นรนอะไรจนรู้สึกแปลกๆ เหมือนขาดสีสัน ขาดความภูมิใจอะไรบางอย่าง เหมือนเราโชคดีแต่ก็ไม่เชิง ไม่ได้ต้องการให้ใครหมั่นไส้นะครับ แค่อยากรู้
ส่วนข้อเสียจากการถูกเลี้ยงดูหรือเติบโตมาแบบนี้คือ...
บางคนอาจจะคิดว่าพ่อแม่ผมสปอยลูกจังเลย ตามใจมากไปหรือเปล่า ผมยอมรับว่าจริงครับ แล้วมันก็มีผลเสียเหมือนกัน แต่เรื่องมารยาททางสังคมต่างๆเขาไม่เคยสปอยครับและคอยสอนตลอด แต่อาจจะสปอยและตามใจในเรื่องอื่นๆ เช่น ความสบาย ทำให้ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเฉื่อยชา ขี้เกียจ เรื่อยเปื่อย ผลัดวันประกันพรุ่ง เรียนรู้หรือเริ่มทำอะไรช้ากว่าเพื่อนๆ ไม่ค่อยมีความเป็นผู้ใหญ่หรือต้องรับผิดชอบอะไรจริงจัง เข้าสังคมไม่ค่อยเป็น กลายเป็นคนจืดๆคนหนึ่ง อะไรทำนองนี้ แต่ก็ไม่ถึงขั้นไม่เอาไหนนะครับ ผมก็รู้ตัวในข้อเสียนี้และกำลังแก้อยู่ ก็ดีขึ้นมาประมาณหนึ่ง แค่บางทีรู้สึกว่าเราโชคดีจริงๆหรือเปล่าที่เกิดมาสบายขนาดนี้ แต่ก็คิดว่าทุกอย่างมีทั้งข้อดีและข้อเสียของมัน เลยอยากรู้ว่ามีใครเป็นเหมือนกันบ้าง