เริ่มจากเข้าเรียนใน ม. นี้ ต้องบอกก่อนว่าตัวเองมีประสบการณ์ทางด้านนี้อยู่พอสมควรและยิ่งมาอยู่ที่นี่ ได้เจอเพื่อนที่มีเซ้นส์แบบเรามันยิ่งทำให้เราเจอแบบหนักทวีคูณขึ้นไปอีก
เราเข้าเรียนปี1ที่นี่ ตามธรรมเนียมของปี1 ต้องอยู่หอในกันทุกคน ห้องนึงอยู่ได้ 4 คน แต่ห้องเรามีแค่ 3 เพื่อนอีก 2 คนนอนเตียงที่ติดประตูเป็นเตียง 2 ชั้น ส่วนเรานอนอีกเตียงอยู่ติดฝั่งระเบียง ซึ่งชั้นบนของเตียงเราไม่มีคนนอน ส่วนตัวเราคิดว่าหัวนอนหันไม่ถูกหลักแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเกรงใจเมท ก็อยู่ไปกันสักพักจนเริ่มสนิทกันพอสมควร แต่เราก็ไม่ค่อยจะอยู่ห้อง ชอบออกไปข้างนอกกับเพื่อนอีกกลุ่มมากกว่า จนมีครั้งหนึ่งวันนั้นเรากึ่งหลับกึ่งตื่น นอนอยู่บนเตียงคนเดียว เมทอีกคนกำลังตากผ้าอยู่ที่ระเบียง เรานอนหันหน้าเข้ากำแพง ตอนนั้นเคลิ้มๆเลย รู้สึกว่าเตียงด้านหลังที่ว่างยุบลง ในใจคิดว่าเมทอีกคนเพิ่งกลับมาและนั่งลงบนเตียงเรา แต่ก็ฉุดนึกได้ว่าเมทไม่เคยมานั่งเตียงเราเลย จังหวะนั้นตกใจมากเลยพลิกตัวไปมอง ทั้งห้องว่างเปล่า จนเรารู้สึกกลัวเพราะมันใกล้เกินไป เรียกได้ว่าแทบจะนั่งบนตัวเราแล้ว ตอนนั้นเลยลุกพรวดออกไปหาเมทที่ระเบียง เห็นมันทำหน้างงๆ ไอ่ตัวเราก็โล่งใจ นึกว่าอยู่คนเดียว เลยถามไปว่า “เมทอีกคนเข้าห้องมาหรอ” มันบอกว่า “ไม่รู้” ต่างคนต่างงง และเราก็ลืมเรื่องนี้ไป
จนเพื่อนอีกกลุ่มที่เราสนิท มานอนห้องด้วยบ่อยๆ มันก็มาเล่าให้ฟังว่า เคยฝันเห็นผู้หญิงยืนอยู่นอกห้อง ขอเข้ามาอยู่ด้วย แต่ตัวมันไม่ค่อยกลัวอะไรแบบนี้อยู่แล้ว มันจึงตะโกนตอบไปว่า “ไม่ให้อยู่” แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หายไป
สำหรับตัวเราก็เจอบ่อยจนเริ่มคุ้นชิน อยู่ไปสักพักจนเริ่มสนิทกับเมทอีกคน มันก็ค่อยๆเริ่มเล่าเรื่องราวที่ตัวเองเจอมาบ้าง ปกติเมทเป็นคนนอนดึกประมาณเกือบตี3 ในช่วงออกพรรษา มันเล่าว่า ตอนนั้นหลับไปแต่ยังไม่สนิท เหมือนฝันอยู่แต่จำฝันนี้ไม่ได้ แล้วก็มีภาพผู้หญิงแวบเข้ามา หน้าตาคล้ายๆไปทางใหม่ดาวิกาตอนแต่งผี ผู้หญิงคนนั้นมาถามว่า “จะให้เข้าห้องไหม” ถามด้วยสีหน้านิ่งๆ เหมือนกำลังสั่งให้อนุญาติ แล้วเมทก็ตื่นแต่ยังไม่ลืมตา นึกถึงคำพูดเขาเลยตอบไปว่า “ไม่” จากนั้นทั้งตัวก็แข็งจนขยับไม่ได้เลย เป็นอยู่ 3 ครั้ง รอบที่ 3 เริ่มหนักขึ้นจนหายใจไม่ออก เมทเลยด่าออกไปนิดนึงถึงหลุด และสามารถลืมตา ขยับตัวได้ปกติ ตอนลุกขึ้นมาได้ยินเสียงมาหอนและได้ยินเพื่อนอีกคนที่มาขอนอนด้วย ละเมอไล่ใครก็ไม่รู้
เราเอาเรื่องต่างๆที่ทั้งตัวเองเจอและเพื่อนกับเมทเจอมาคิด มันได้ข้อสรุปว่า ผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นคนเดียวกันและพยายามที่จะเข้ามาอยู่ในห้อง
นี่คือส่วนหนึ่งที่เราพบเจอและยังมีอีกมากมาย ไว้จะมาต่อนะคะ
ประสบการณ์หลอนของเราและเพื่อนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
เราเข้าเรียนปี1ที่นี่ ตามธรรมเนียมของปี1 ต้องอยู่หอในกันทุกคน ห้องนึงอยู่ได้ 4 คน แต่ห้องเรามีแค่ 3 เพื่อนอีก 2 คนนอนเตียงที่ติดประตูเป็นเตียง 2 ชั้น ส่วนเรานอนอีกเตียงอยู่ติดฝั่งระเบียง ซึ่งชั้นบนของเตียงเราไม่มีคนนอน ส่วนตัวเราคิดว่าหัวนอนหันไม่ถูกหลักแต่ก็ไม่ได้อะไรมากเพราะเกรงใจเมท ก็อยู่ไปกันสักพักจนเริ่มสนิทกันพอสมควร แต่เราก็ไม่ค่อยจะอยู่ห้อง ชอบออกไปข้างนอกกับเพื่อนอีกกลุ่มมากกว่า จนมีครั้งหนึ่งวันนั้นเรากึ่งหลับกึ่งตื่น นอนอยู่บนเตียงคนเดียว เมทอีกคนกำลังตากผ้าอยู่ที่ระเบียง เรานอนหันหน้าเข้ากำแพง ตอนนั้นเคลิ้มๆเลย รู้สึกว่าเตียงด้านหลังที่ว่างยุบลง ในใจคิดว่าเมทอีกคนเพิ่งกลับมาและนั่งลงบนเตียงเรา แต่ก็ฉุดนึกได้ว่าเมทไม่เคยมานั่งเตียงเราเลย จังหวะนั้นตกใจมากเลยพลิกตัวไปมอง ทั้งห้องว่างเปล่า จนเรารู้สึกกลัวเพราะมันใกล้เกินไป เรียกได้ว่าแทบจะนั่งบนตัวเราแล้ว ตอนนั้นเลยลุกพรวดออกไปหาเมทที่ระเบียง เห็นมันทำหน้างงๆ ไอ่ตัวเราก็โล่งใจ นึกว่าอยู่คนเดียว เลยถามไปว่า “เมทอีกคนเข้าห้องมาหรอ” มันบอกว่า “ไม่รู้” ต่างคนต่างงง และเราก็ลืมเรื่องนี้ไป
จนเพื่อนอีกกลุ่มที่เราสนิท มานอนห้องด้วยบ่อยๆ มันก็มาเล่าให้ฟังว่า เคยฝันเห็นผู้หญิงยืนอยู่นอกห้อง ขอเข้ามาอยู่ด้วย แต่ตัวมันไม่ค่อยกลัวอะไรแบบนี้อยู่แล้ว มันจึงตะโกนตอบไปว่า “ไม่ให้อยู่” แล้วผู้หญิงคนนั้นก็หายไป
สำหรับตัวเราก็เจอบ่อยจนเริ่มคุ้นชิน อยู่ไปสักพักจนเริ่มสนิทกับเมทอีกคน มันก็ค่อยๆเริ่มเล่าเรื่องราวที่ตัวเองเจอมาบ้าง ปกติเมทเป็นคนนอนดึกประมาณเกือบตี3 ในช่วงออกพรรษา มันเล่าว่า ตอนนั้นหลับไปแต่ยังไม่สนิท เหมือนฝันอยู่แต่จำฝันนี้ไม่ได้ แล้วก็มีภาพผู้หญิงแวบเข้ามา หน้าตาคล้ายๆไปทางใหม่ดาวิกาตอนแต่งผี ผู้หญิงคนนั้นมาถามว่า “จะให้เข้าห้องไหม” ถามด้วยสีหน้านิ่งๆ เหมือนกำลังสั่งให้อนุญาติ แล้วเมทก็ตื่นแต่ยังไม่ลืมตา นึกถึงคำพูดเขาเลยตอบไปว่า “ไม่” จากนั้นทั้งตัวก็แข็งจนขยับไม่ได้เลย เป็นอยู่ 3 ครั้ง รอบที่ 3 เริ่มหนักขึ้นจนหายใจไม่ออก เมทเลยด่าออกไปนิดนึงถึงหลุด และสามารถลืมตา ขยับตัวได้ปกติ ตอนลุกขึ้นมาได้ยินเสียงมาหอนและได้ยินเพื่อนอีกคนที่มาขอนอนด้วย ละเมอไล่ใครก็ไม่รู้
เราเอาเรื่องต่างๆที่ทั้งตัวเองเจอและเพื่อนกับเมทเจอมาคิด มันได้ข้อสรุปว่า ผู้หญิงคนนี้น่าจะเป็นคนเดียวกันและพยายามที่จะเข้ามาอยู่ในห้อง
นี่คือส่วนหนึ่งที่เราพบเจอและยังมีอีกมากมาย ไว้จะมาต่อนะคะ