รู้สึกเหมือนไม่เหลือใครเลยสักคน

เหมือนใช้ชีวิตอยู่ไปวันๆ อยู่แบบไม่มีค่า จนถึงวันนี้ก็ไม่รู้จะอยู่ไปเพื่ออะไร..เพื่อแค่ให้มีลมหายใจรอดไปวันๆนึง? ที่บ้านก็มีพ่อ แม่ พี่ แต่วันนี้ทุกคนกลับทำให้รู้สึกเหมือนว่าฉันอยู่คนเดียว ทั้งๆที่เราฝันไว้อย่างสวยงาม อยากให้อนาคตเป็นแบบนี้ๆๆนะ คือเอาจริงๆถ้าไม่กลัวบาปกรรมที่ต้องชดใช้ในนรก ป่านนี้คงกลั้นใจตายไปแล้ว คงตายไปตั้งแต่ตอนเด็กๆที่อยู่ๆเกิดความคิดแล้ว เคยคิดว่าพวกเขาใช่ครอบครัวของเราจริงๆหรอ เขาใช่แม่ของเราจริงๆใช่มั้ย คนนี้เขาอาจเป็นคนอื่นก็ได้ แต่สูติบัตรคือชื่อเขา เราอยากจะข้ามไปตอนอายุ 35 ถึงตอนนั้นจะยังมีชีวิตอยู่มั้ยก็ไม่รู้