4 เดือน แพ้ 15 วัน
เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นที่ผมไปเริ่มคุยกับเด็กคนหนึ่งเค้าอายุห่างจากผม 10 ปี เค้านั้นเป็นผู้หญิงมีตำหนิมีลูกแล้ว ผมเริ่มรู้จักเค้าจากที่เค้ามารับงานชงเหล้างาน Outing หนึ่งซึ่งครั้งนั้นแค่รู้จักกันเท่านั้นแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ จนมามีงาน Outing ครั้งที่สองซึ่งผมตัดสิ้นใจแล้วว่าจะนอนดูหนังที่บ้านเพราะผมนั้นไม่ใช่เจ้าภาพงานแต่ก็เจอทางพวกพีๆเพื่อนโทรมาขอร้องว่าให้ไปหน่อย แล้วมีธุระช่วยไปรับน้องไปทำงานชงเหล้าด้วยซึ่งพีเค้าติดต่อไว้ผมก็เลยต้องจำใจไปงานนั้น จุดเริ่มต้นจากการติดต่อคือลายทางแชทที่ผมได้มามันเป็นจุดเริ่มที่ทำให้ผมนั้นไปคุยกับน้องเค้า หลังจากนั้นผมก็คุยเรื่อยมาจุดมุ่งหวังตอนแรกคือแค่อยากจะมี Sex กับน้องเค้าแค่นั้นแล้วคิดว่าผมจะจบ จนมาวันที่ผมนั้นได้มีโอกาสมีอะไรกับน้องเค้าวันนั้นเค้านั้นเมามากอ้วกเละเต็มห้องน้ำเพราะเค้าไปทำงาน PR แล้วเจอลูกค้า ม่อมเหล้าแล้วผมก็เลยไปรับเพราะไปทำงานแถวนั้นพอดีผมก็ไปกินมาและก็เมาผมเลยขับรถพาเข้าโรงแรมจนได้เสียกันหลังจากนั้นผมคิดว่าจะห่างๆ แต่ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนผมอยากจะขอโทษเค้าด้วยการทำอะไรดีๆให้ครั้งสุดท้าย เพราะเค้าก็อยู่ในช่วงเครียดคิดมากทะเลาะกับเพื่อนสนิดเรื่องนินทากันก็เลยสงสารผมก็ยังไม่เลิกคุยจนเค้าย้ายออกจากหอพักเก่าที่เคยอยู่กะเพื่อนเค้ามาอยู่บ้านเพื่อนสาวอีกคน จากนั้นผมก็ตัดสิ้นใจว่าจะเช่าหออยู่แถวนั้นเพราะงานก็ทำแถวนี้พอดีจะได้ไม่ต้องพักโรงแรมเลยชวนน้องเค้าอยู่ด้วย น้องเค้าไม่ปฏิเสธผมมาอยู่ด้วยจากนั้นทุกอย่างก็เหมือนจะเป็นการสารต่อความสัมพันธุ์เพราะด้วยคำว่าสงสารผมไม่ได้รังเกลียจอะไรน้องเค้าหลอกครับถึงมีลูกแล้วผมก็รับได้ แรกๆมันดีมากเลยครับทุกอย่างมีความสุขมากใช้ชีวิตเหมือนคนเป็นแฟนกัน ผมโตกว่าผมก็จะช่วยเหลือน้องเค้าในเรื่องอะไรที่ผมพอช่วยได้หลายๆๆอย่างน่ะครับ น้องเค้ายังหางานประจำไม่ได้ด้วยวุศการศึกษาที่ไม่สูงมาก ม.6 ทำให้เค้านั้นต้องเลือกที่จะทำงานกลางคืนเป็น PR เพราะได้ตังเยอะและพึงจะตกงานจากบริษัทเก่าเพราะความเกเรไปเที่ยวไม่ลางานซึ่งเค้าก็เล่าให้ผมฟังหลังจากนั้นทุกคืนที่นอนด้วยกันผมจะขอมีอะไรด้วยกับน้องเค้าแต่เค้าจะปฏิเสธว่า”หนูไม่ชอบมีอะไรพวกนี้หนูผ่านอะไรร้ายกับเรื่องแบบนี้มาเยอะจนหนูท้องแล้ว” หนูขอน่ะหนูไม่อยากมีอะไรผมก็ไม่ละความพยายามเพราะผู้ชายผู้หญิงอยู่ด้วยกันมันเป็นไปได้ยากที่จะไม่มีอะไรกันจนเค้าโมโหและบอกผมว่าถ้ามีอยากมีอะไรพีไปเอากะคนอื่นหนูไม่ยอมและหนูอยากมีเวลาส่วนตัวบางอยู่กับเพื่อนหนูยังไม่อยากใช้ชีวิตคู่และบอกว่าถ้าพีขอว่าจะมีอะไรหนูจะย้ายออก ผมก็เลยพูดไปว่าถ้างั้นก็คงได้ดูแลแค่นี้ละมั่งพีคงไม่ดีพอให้หนูเชื่อใจและพีเป็นวัยที่ต้องการชีวิตคู่ น้องเค้าก็พูดมาว่าไม่ใช่พีไม่ดีแต่หนูไม่ชอบเรื่องพวกนี้ แล้วผมก็ตั้งเงื่อนไขขึ้นมาว่าให้ผมไปนอนอยู่ได้อาทิตย์ละ 2-3 วันละกันถ้าติดงานมากกว่านั้นก็อีกเรื่องจนมาวันหนึ่งผมทะเละกะน้องมันเรื่องไปส่งที่ค่ายทหารเพื่อไปวิ่งจนน้องมันเอ๋ยขึ้นมาว่า”ระวังกลับมาห้องแล้วจะไม่เจอ”ซึ่งทำผมโกธรมาแต่ผมก็เก็บไว้จนน้องออกกำลังกายเสร็จละพิมมาว่าหนูขอไปเทียวน่ะวันนี้ร้านนี้มีนักร้องมาผมก็ตอบไปว่าตามใจ จนน้องมันไปเทียวแต่ก็ไปจบที่ร้านนั้นเพื่อนชวนไปกินต่อ และผมก็เห็นภาพน้องมันนั่งกับผู้ชายตอนเมาก็ก็โมโหนอนไม่หลับคิดงุงิเลยขับรถออกจากบ้าน ตี 2 กว่าเดินทาง 100 กม.เมือไปถึงผมก็เข้าห้องปกติภาพที่เห็นคือน้องมันเมามากนอนเปิดไฟไม่มีสติด้วยความที่ผมโมโหเลยแอบลักหลับมีอะไรกับน้องเค้าไปจนเป็นเหตุผลที่ทำให้น้องตื่นมาละโมโหและหาเรื่องทะเลาะว่าไหนว่าสัญญาแล้วและก็หนีกลับบ้านไปหลังจากนั้นผมก็ต้องยอมรับเงื่อนไขที่ว่าเอาแจมาคืนน้องมันรออารมดีแล้วหนูจะคืนซึ่งห้องนั้น
มันก็ของผมชื่อผมแต่ก้ต้องยอมครับก็เราผิดและถ้าน้องมันไม่มาอยู่หอเดี่ยวจะทำไรลำบากหลังจากนั้นผมก้ตามง้อทุกอย่างก็ก้ทำได้แค่คุยกับซื้อของขอโทษแต่ไม่สามารถไปหาได้ ซึ่งผมไปหาได้แค่วันเดี่ยววันที่ 14-2-18 ที่ผ่านมาเพราะเป็นวันแห่งความรัก ผมก็ซื้อดอกไม้ช่อใหญ่ไปให้น่ะครับแต่น้องมันกลับไม่สบายซึ่งน้องมันก็ยังไม่ให้ผมเข้าห้องและผมก้ซื้อของดูแลเท่าที่จะทำได้สำหรับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก้เหมือนน้องมันยังไม่หายโกธรผมแต่วันแห่งความจริงก็มาถึง ครบสิบวันแห่งความโกธรน้องมันพอดีผมไม่พอใจคำพูดของน้องมันที่ว่าจะไปทำ PR จะหาตังไปทำฟันไม่อยากรบกวนพี ผมก็เลยขับรถไปหาที่หอแต่ก้ไม่สามารถขึ้นไปได้แค่จอดรถรอภาพที่ผมเห็นคือมันเดินลงมาจากหอกลับผู้ชายวัยละอ่อนรุ่นราวคราวเดี่ยวกัน ผมเดินตามไปแต่เหมือนจะช๊อตและกดมือถือโทรหาแต่น้องมันไม่รับน้องมันเอียงหัวหันมาแล้วขึ้นรถไปผมทำไรไม่ถูกได้แค่พิมข้อความกะโทรเรือยๆอยากได้คำตอบกับเรื่องที่ผมเจอผมเลยพิมถามเพื่อนที่สนิดของน้องมันว่าผู้ชายคนนี้ใครหรอน้องบอกหนูไม่รู้พีตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมมันเปลียนไปเหมือนกันเพื่อนที่มันพึงเลิกคบไปเพราะทำตัวแบบนี้ มันก็บอกผมน่ะว่าพี เปย์น้องมันมากไปไหมค่ะงานก็ไม่ให้ทำงานกลางคืนใช้ชีวิตสุขสบาย อยู่ในหอเล่นเกมแถมมีเงินใช้เที่ยวก็ได้พีทำให้มันสบายมากไปแล้วน้องมันก็ไม่พูดไรมันบอกหนูไม่รู้อะไรหลอกค่ะพีลองอ่านแชทที่มันพิมมาหาหนูคุยกะหนูละกันเนื้อหาหลักๆ “เพื่อนน้อง:ทำไมไม่ลงไปหาพีเค้าว่ะก็เห็น น้อง:เค้าจะเชื่อกูหรอเค้าเห็นกูลงมากับผู้ชายกูให้เค้ารอหน้าลิฟน่ะ เพื่อนน้อง:มันจะไม่แย่กว่าเดิมหรอ น้อง:เดียวคอยอธิบาย เพราะผู้ชายคนที่กูพาขึ้นไปเค้าก็ไม่ผิดอะไรเค้าดีกับกูมากด้วย แต่กูก็ส่งสารพีเค้าที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้”หลังจากนั้นน้องก็ตอบแชทผม ผมถามไปว่า ขึ้นไปเอากันหรอ พีถามตรงๆ อารมเย็นบางละ น้องตอบจะบ้าหรอใครจะไปเอากันมันขึ้นมารอไปส่งหนูเฉยๆจะไปขายของกะพีสาวมันสูบบุหรีไฟฟ้าหลังห้องน่ะ หนูรู้อยู่แล้วว่าพีจะมาหนูเลยให้มันขึ้นไปแล้วลงมาพร้อมกันให้พีเห็นพีจะได้เจ็บเหมือนที่พีทำกะหนู ผมคิดในใจว่ากูไปทำอะไรให้เจ็บขนาดนั้นหะกูเอาผ่านไปตั้งสิบวันละถึงของกูจะใหญ่แต่ก็คงหายเจ็บแล้วละฮ่าๆ ผมก็ไม่พูดไรบอกว่างั้นพรุ่งนี้คอยคุยกันกลับบ้านละหารูปที่ถ่ายที่บ้านส่งให้น้องเหมืองว่าถึงบ้านแล้วแต่ผมก็ยังเฝ้ารออยู่ผ่านไป 3 ชั่วโมงน้องกลับมาโดยพีสาวขับรถมาส่ง พีสาวพูดทิ้งท้ายว่า “ใจเย็นๆไม่ต้องคิดอะไร น้องตอบว่าจ๊ะ” แล้วก็เดินเข้าหอมาผมเลยเดินออกมาจากที่ที่นั่งรอแล้วจับไหล่ สีหน้าน้องเหมือนเห็นผีเลยครับสักพักผมชวนขึ้นไปคุยกันข้างบนแต่น้องปฏิเสธเลยไปคุยกันในรถผมผมถามคำตอบที่รู้อยู่แล้วว่า เค้าเป็นใครผู้ชายคนนั้น น้องตอบผมว่าเพื่อนไม่ได้อะไรกันแน่นอนมันแค่มาสูบบุหรีไฟฟ้ารอหนูแค่นั้นเองผมก็ถามว่าถ้าเป็นแค่เพื่อนยืมมือถือดูแชทหน่อย ขอเบอร์หน่อยพีจะคุยกะมันน้องบอกไม่ให้พีจะทำให้เพื่อนหนูมันลำบากทำไม่มันไม่เกี่ยวกัน ผมก้นั่งนิ่งอยู่พักว่าเอาไงอยากคบต่อไหมน้องมันก็บอกหนูไม่รู้ ผมก็เลยตอบให้ว่าคงไม่ไหวเลิกคุยกันละดีแล้ว น้องมันก็บอกว่าแล้วหอเดือนนี้ช่วยจ่ายให้หนูหน่อยน่ะหนูยังไม่ได้ทำงานยังไม่มีตังผมก็รับปากโอเควันนั้นไปวันที่ผมรู้สึกว่าเสียใจสุดๆเป็นการขับรถกลับบ้านทีเหนื่อยมากเลยกลับบ้านวันนั้นผมกลับไปบ้านผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟัง ทั้งที่แม่ผมเคยเตือนแล้วเพราะไปดุดวงให้ว่าจะเจอผู้หญิงหลอกแต่ผมไม่ฟังคิดว่าเราคงเล่นๆไม่น่ามีอะไรสุดท้ายคำพูดของแม่ผมนั้นเป็นจริงทุกอย่างหลังจากผมเล่าให้แม่ฟังผมก็สบายใจขึ้นและขึ้นนอนตื่นมาตอนเช้าแชทแรกที่ผมเห็นคือ พียืมตัง 5000 หนูจะเอาไปทำฟันเดียวหนูใช้คืน จากที่ผมไม่ได้คิดไรละกลับกลายเป็นแค้นไปเลยยังสบายใจทำฟันอารมดีได้ ผมเลยตอบกลับไปว่าพีของมีอะไรด้วยสิครั้งสุดท้ายเดียวพีให้ 5000 ด้วยแต่น้องก็ตอบมาว่าไม่ให้ยังไงก็ไม่ให้ ผมคุยอยู่นานครับจนน้องมันท้อหนุไม่เอาก็ได้หนูไม่ได้ขายตัวนะถ้าพีจะหวังแค่นี้ คิดแบบ
นี้ไงก็เลยไม่เจอรักแท้ผมนี้หัวร้องอีกละไม้ตายของผมคือเรื่องหอผมถามน้องมันว่างไหมเดียวไปเอาโน๊ตบุค น้องมันบอกว่าหนูไม่ว่างเดี่ยวหนูไปทำงานร้านซูชิ ผมก็เลยบอกว่างั้นวันพรุ่งนี้เช้าๆเดียวให้เพื่อนพีไปเอาของละกัน จบประโยคนี้เจ้าของหอที่ผมคุยเรื่องอนาคตของหอไว้ว่าโทรมาบอกเรื่องสัญญาหอพอดีว่าเปลียนชื่อสัญญาเลยได้ไหมให้เป็นน้องมันคนเดี่ยวเค้าบอกทำไม่ได้ต้องหมดสัญญานี้ก่อนผมเลยบอกไปว่างั้นเดียวผมออกสิ้นเดือนมีนาคมละกันเพื่อนมาพักหรืออะไรแต่เค้าก็แนะนำว่าถ้าเลิกกันไม่ควรให้หนู นะค่ะเพราะคนรับผิดชอบคือเจ้าของชื่อ ผมก็บอกไปว่าครับขอบคุณมากครับ จากนั้นผมก็พิมบอกน้องมันไปว่าหอพักสัญญาต้องทำใหม่ นะครับพีแจ้งแกสิ้นเดือนนี้ซึ่งผมโกหก ผมบอกว่าไม่ได้พีไม่ได้อยู่หอแล้วครับน้องมันขอร้องว่าหนุจะหาตังจากไหนพีหนูยังไม่ได้ทำงาน ผมก็บอกว่าพีก็ไม่รู้อ่าผมก็อ้างไปว่าผมจะไปทำงานไกล และก็ทิ้งท้ายว่าสนใจข้อเสนอที่คุยกันยังละ มีอะไรกับพี ได้ 5000 ไปทำฟันด้วย สุดท้ายน้องมันก็ไม่ยอมครับ ซึ่งในใจผมคิดไว้ อยู่แล้วว่าไม่ได้อยากมีอะไรหลอกครับถ้าน้องมันตอบรับผมก็จะบอกว่าแพงจังลดราคาได้อีกไหมซึ่งไม่เป็นไปตามที่คิด ผมก็เลยบอกไปว่าแค่แกล้งลองดุนึกว่าจะยอมเซ็งจังไม่สนุกเลย หลังจากนั้นน้องมันก็โพสต์เฟสบุคเรียกคะแนนส่งสารครับ ว่าไม่สู้แล้ว นอนหลับไปเลยได้ไหมไม่ตื่นมาเลยได้ไหม ผมก็สงสารนะแต่ยังหัวร้อนอยู่แล้วรู้สึกสนุกมากครับหลังจากวันนั้นก็จบไป ผมเห็นน้องมัน เช็คอินร้านเหล้าแห่งหนึ่งคิดในใจยังมีอารมไปกินเนอ หลังจากนั้นผมก็พิมขอให้โชคดีมีความสุขมากๆแล้วก็กดยกเลิกเพื่อนในเฟสเพราะไม่ต้องการเห็นอีกหลังจากวันนั้นหลังจากนั้นคิดว่าจบและเฟสบุคของเพื่อนน้องเค้าที่เคยเล่าให้ผมฟังบ่อยว่าเค้าเป็นมะเร็งผมเลยคิดว่าเออน่าสงสารแล้วบังเอิญไปเห็นเบอร์ผมเลยลองโทรไปคุยครับคิดว่าถ้าเค้าไม่อยากคุยก็คงคุยแปบเดียว ช่วงที่ผมขับรถเดินทางผมใช้เวลานั้นในการโทรคุยกับเค้าครับผมถามชื่อเค้าและแนะนำตัวผมครับ ผมถามเค้าว่าอยากฟังเรื่องน้องสาวตัวเองไหมสถานะใช่แบบนี้เปล่าเค้าตอบว่าใช่น่ะครับผมก็เลยบอกเค้าว่าผมเป็นคนที่ดูแลน้องเค้าครับให้เค้ามีที่พักหางานดีๆทำที่ไม่ต้องเป็นงานกลางคืน ส่งเสริมเรื่องเรียนอยากให้เรียนต่อแล้วก็เล่าทุกอย่างที่เจอให้เค้าฟังครับเค้าก็เลยเล่าต่อให้ผมฟังว่าเท่าที่ผมรู้จักน้องมันมันไม่ง่ายเลยน่ะครับคุณลองดูดีๆน่ะผมก็บอกผมเห็นกะตาทำใจไม่ได้ครับผมเลยถามต่อรู้จักผุ้ชายคนนี้ไหมคนที่ขึ้นห้องไปกับน้องเค้าแล้วลงมาพร้อมกันเค้าก็เลยบอกว่าเดียวผมช่วยดูให้ผมคนพื้นที่แต่แลกเปลียนว่าผมสงสารน้องมันไม่อยากให้มันลำบากคุณช่วยเปลียนใจได้ไหมครับเรื่องหอให้น้องอยู่อีกสักเดือนเดียวผมจะหาเบอร์ให้ได้แน่นอนครับผมก็บอกได้ครับแล้วก็วางสายแล้วผมก็ทำงานต่อ จนสักพักผมได้เบอร์มาตามที่ตกลงผมไม่รีรอโทรหาเลยครับแล้วก้ถามว่าใช่เบอร์น้อง....หรือเปล่าครับน้องบอกใช่ครับ น้องมีแฟนชื่อนี้เปล่าครับ ใช่ครับ คบกันนานยังครับ 15 วันครับ ครึ่งเดือนได้ ผมบอกขอคำถามสุดท้ายได้กันยังครับ น้องบอกได้ละครับ เป็นไปตามที่เห็นแล้วผมก็บอกว่าอ่อพีไม่มีไรหลอกแค่สนใจน้องคิดจะจีบเลยสืบมาว่าคุยกะน้องเลยโทรมาถามว่าความสัมพันธุ์ถึงไหนกันงี้ พีจะได้ไม่ยุ่งครับ โชคดีครับผมก็วางสาย พอผมรู้คำตอบผมก็ลายหาน้องว่าวันนี้อยู่กะใคร มันตอบว่าเพื่อน พีอยากไปหาไปได้มะน้องมันตอบว่าได้ ซึ่งผมก็คิดว่าตัวผมเองเหมือนดูหนังผีฝรั่งที่ว่า
ข้างในมันน่ากลัวน่ะ จะเข้าไปทำ
ไร ที่นั้นมันมีสิ่งที่เราไม่ชอบอยู่จะกลับไปทำไม พอผมถึงก็โทรบอกน้องให้ลงมารับผมก็เข้าไปนั่งข้างเตียงละก็ทำงานในมือถือคืนนั้นผมก็ถามว่าได้อะไรกับเค้ายังซึ่งน้องมันก็ตอบความจริงได้แล้วแล้วผมก็ถามต่อว่าทำไมไม่ยอมรับตั้งแต่แรกก็หนูคุยกับพีสาวว่ารู้สึกผิดและไม่อยากให้พีรู้สึกแย่เลยคิดจะห่างๆกับอีกคนแล้วเลือกพี ในใจผมคิดว่าตกลงกูเป็นของตายให้เลือกละหรอ แล้วผมก็นอนกอดนางเหมือนเดิมทั้งคืนแต่ผมนั้นนอนไม่หลับเลยทั้งคืน
4 เดือน แพ้ 15 วัน
เรื่องราวทั้งหมดมันเกิดขึ้นที่ผมไปเริ่มคุยกับเด็กคนหนึ่งเค้าอายุห่างจากผม 10 ปี เค้านั้นเป็นผู้หญิงมีตำหนิมีลูกแล้ว ผมเริ่มรู้จักเค้าจากที่เค้ามารับงานชงเหล้างาน Outing หนึ่งซึ่งครั้งนั้นแค่รู้จักกันเท่านั้นแต่ผมก็ไม่ได้สนใจ จนมามีงาน Outing ครั้งที่สองซึ่งผมตัดสิ้นใจแล้วว่าจะนอนดูหนังที่บ้านเพราะผมนั้นไม่ใช่เจ้าภาพงานแต่ก็เจอทางพวกพีๆเพื่อนโทรมาขอร้องว่าให้ไปหน่อย แล้วมีธุระช่วยไปรับน้องไปทำงานชงเหล้าด้วยซึ่งพีเค้าติดต่อไว้ผมก็เลยต้องจำใจไปงานนั้น จุดเริ่มต้นจากการติดต่อคือลายทางแชทที่ผมได้มามันเป็นจุดเริ่มที่ทำให้ผมนั้นไปคุยกับน้องเค้า หลังจากนั้นผมก็คุยเรื่อยมาจุดมุ่งหวังตอนแรกคือแค่อยากจะมี Sex กับน้องเค้าแค่นั้นแล้วคิดว่าผมจะจบ จนมาวันที่ผมนั้นได้มีโอกาสมีอะไรกับน้องเค้าวันนั้นเค้านั้นเมามากอ้วกเละเต็มห้องน้ำเพราะเค้าไปทำงาน PR แล้วเจอลูกค้า ม่อมเหล้าแล้วผมก็เลยไปรับเพราะไปทำงานแถวนั้นพอดีผมก็ไปกินมาและก็เมาผมเลยขับรถพาเข้าโรงแรมจนได้เสียกันหลังจากนั้นผมคิดว่าจะห่างๆ แต่ไม่รู้เพราะอะไรเหมือนผมอยากจะขอโทษเค้าด้วยการทำอะไรดีๆให้ครั้งสุดท้าย เพราะเค้าก็อยู่ในช่วงเครียดคิดมากทะเลาะกับเพื่อนสนิดเรื่องนินทากันก็เลยสงสารผมก็ยังไม่เลิกคุยจนเค้าย้ายออกจากหอพักเก่าที่เคยอยู่กะเพื่อนเค้ามาอยู่บ้านเพื่อนสาวอีกคน จากนั้นผมก็ตัดสิ้นใจว่าจะเช่าหออยู่แถวนั้นเพราะงานก็ทำแถวนี้พอดีจะได้ไม่ต้องพักโรงแรมเลยชวนน้องเค้าอยู่ด้วย น้องเค้าไม่ปฏิเสธผมมาอยู่ด้วยจากนั้นทุกอย่างก็เหมือนจะเป็นการสารต่อความสัมพันธุ์เพราะด้วยคำว่าสงสารผมไม่ได้รังเกลียจอะไรน้องเค้าหลอกครับถึงมีลูกแล้วผมก็รับได้ แรกๆมันดีมากเลยครับทุกอย่างมีความสุขมากใช้ชีวิตเหมือนคนเป็นแฟนกัน ผมโตกว่าผมก็จะช่วยเหลือน้องเค้าในเรื่องอะไรที่ผมพอช่วยได้หลายๆๆอย่างน่ะครับ น้องเค้ายังหางานประจำไม่ได้ด้วยวุศการศึกษาที่ไม่สูงมาก ม.6 ทำให้เค้านั้นต้องเลือกที่จะทำงานกลางคืนเป็น PR เพราะได้ตังเยอะและพึงจะตกงานจากบริษัทเก่าเพราะความเกเรไปเที่ยวไม่ลางานซึ่งเค้าก็เล่าให้ผมฟังหลังจากนั้นทุกคืนที่นอนด้วยกันผมจะขอมีอะไรด้วยกับน้องเค้าแต่เค้าจะปฏิเสธว่า”หนูไม่ชอบมีอะไรพวกนี้หนูผ่านอะไรร้ายกับเรื่องแบบนี้มาเยอะจนหนูท้องแล้ว” หนูขอน่ะหนูไม่อยากมีอะไรผมก็ไม่ละความพยายามเพราะผู้ชายผู้หญิงอยู่ด้วยกันมันเป็นไปได้ยากที่จะไม่มีอะไรกันจนเค้าโมโหและบอกผมว่าถ้ามีอยากมีอะไรพีไปเอากะคนอื่นหนูไม่ยอมและหนูอยากมีเวลาส่วนตัวบางอยู่กับเพื่อนหนูยังไม่อยากใช้ชีวิตคู่และบอกว่าถ้าพีขอว่าจะมีอะไรหนูจะย้ายออก ผมก็เลยพูดไปว่าถ้างั้นก็คงได้ดูแลแค่นี้ละมั่งพีคงไม่ดีพอให้หนูเชื่อใจและพีเป็นวัยที่ต้องการชีวิตคู่ น้องเค้าก็พูดมาว่าไม่ใช่พีไม่ดีแต่หนูไม่ชอบเรื่องพวกนี้ แล้วผมก็ตั้งเงื่อนไขขึ้นมาว่าให้ผมไปนอนอยู่ได้อาทิตย์ละ 2-3 วันละกันถ้าติดงานมากกว่านั้นก็อีกเรื่องจนมาวันหนึ่งผมทะเละกะน้องมันเรื่องไปส่งที่ค่ายทหารเพื่อไปวิ่งจนน้องมันเอ๋ยขึ้นมาว่า”ระวังกลับมาห้องแล้วจะไม่เจอ”ซึ่งทำผมโกธรมาแต่ผมก็เก็บไว้จนน้องออกกำลังกายเสร็จละพิมมาว่าหนูขอไปเทียวน่ะวันนี้ร้านนี้มีนักร้องมาผมก็ตอบไปว่าตามใจ จนน้องมันไปเทียวแต่ก็ไปจบที่ร้านนั้นเพื่อนชวนไปกินต่อ และผมก็เห็นภาพน้องมันนั่งกับผู้ชายตอนเมาก็ก็โมโหนอนไม่หลับคิดงุงิเลยขับรถออกจากบ้าน ตี 2 กว่าเดินทาง 100 กม.เมือไปถึงผมก็เข้าห้องปกติภาพที่เห็นคือน้องมันเมามากนอนเปิดไฟไม่มีสติด้วยความที่ผมโมโหเลยแอบลักหลับมีอะไรกับน้องเค้าไปจนเป็นเหตุผลที่ทำให้น้องตื่นมาละโมโหและหาเรื่องทะเลาะว่าไหนว่าสัญญาแล้วและก็หนีกลับบ้านไปหลังจากนั้นผมก็ต้องยอมรับเงื่อนไขที่ว่าเอาแจมาคืนน้องมันรออารมดีแล้วหนูจะคืนซึ่งห้องนั้น
มันก็ของผมชื่อผมแต่ก้ต้องยอมครับก็เราผิดและถ้าน้องมันไม่มาอยู่หอเดี่ยวจะทำไรลำบากหลังจากนั้นผมก้ตามง้อทุกอย่างก็ก้ทำได้แค่คุยกับซื้อของขอโทษแต่ไม่สามารถไปหาได้ ซึ่งผมไปหาได้แค่วันเดี่ยววันที่ 14-2-18 ที่ผ่านมาเพราะเป็นวันแห่งความรัก ผมก็ซื้อดอกไม้ช่อใหญ่ไปให้น่ะครับแต่น้องมันกลับไม่สบายซึ่งน้องมันก็ยังไม่ให้ผมเข้าห้องและผมก้ซื้อของดูแลเท่าที่จะทำได้สำหรับผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก้เหมือนน้องมันยังไม่หายโกธรผมแต่วันแห่งความจริงก็มาถึง ครบสิบวันแห่งความโกธรน้องมันพอดีผมไม่พอใจคำพูดของน้องมันที่ว่าจะไปทำ PR จะหาตังไปทำฟันไม่อยากรบกวนพี ผมก็เลยขับรถไปหาที่หอแต่ก้ไม่สามารถขึ้นไปได้แค่จอดรถรอภาพที่ผมเห็นคือมันเดินลงมาจากหอกลับผู้ชายวัยละอ่อนรุ่นราวคราวเดี่ยวกัน ผมเดินตามไปแต่เหมือนจะช๊อตและกดมือถือโทรหาแต่น้องมันไม่รับน้องมันเอียงหัวหันมาแล้วขึ้นรถไปผมทำไรไม่ถูกได้แค่พิมข้อความกะโทรเรือยๆอยากได้คำตอบกับเรื่องที่ผมเจอผมเลยพิมถามเพื่อนที่สนิดของน้องมันว่าผู้ชายคนนี้ใครหรอน้องบอกหนูไม่รู้พีตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมมันเปลียนไปเหมือนกันเพื่อนที่มันพึงเลิกคบไปเพราะทำตัวแบบนี้ มันก็บอกผมน่ะว่าพี เปย์น้องมันมากไปไหมค่ะงานก็ไม่ให้ทำงานกลางคืนใช้ชีวิตสุขสบาย อยู่ในหอเล่นเกมแถมมีเงินใช้เที่ยวก็ได้พีทำให้มันสบายมากไปแล้วน้องมันก็ไม่พูดไรมันบอกหนูไม่รู้อะไรหลอกค่ะพีลองอ่านแชทที่มันพิมมาหาหนูคุยกะหนูละกันเนื้อหาหลักๆ “เพื่อนน้อง:ทำไมไม่ลงไปหาพีเค้าว่ะก็เห็น น้อง:เค้าจะเชื่อกูหรอเค้าเห็นกูลงมากับผู้ชายกูให้เค้ารอหน้าลิฟน่ะ เพื่อนน้อง:มันจะไม่แย่กว่าเดิมหรอ น้อง:เดียวคอยอธิบาย เพราะผู้ชายคนที่กูพาขึ้นไปเค้าก็ไม่ผิดอะไรเค้าดีกับกูมากด้วย แต่กูก็ส่งสารพีเค้าที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้”หลังจากนั้นน้องก็ตอบแชทผม ผมถามไปว่า ขึ้นไปเอากันหรอ พีถามตรงๆ อารมเย็นบางละ น้องตอบจะบ้าหรอใครจะไปเอากันมันขึ้นมารอไปส่งหนูเฉยๆจะไปขายของกะพีสาวมันสูบบุหรีไฟฟ้าหลังห้องน่ะ หนูรู้อยู่แล้วว่าพีจะมาหนูเลยให้มันขึ้นไปแล้วลงมาพร้อมกันให้พีเห็นพีจะได้เจ็บเหมือนที่พีทำกะหนู ผมคิดในใจว่ากูไปทำอะไรให้เจ็บขนาดนั้นหะกูเอาผ่านไปตั้งสิบวันละถึงของกูจะใหญ่แต่ก็คงหายเจ็บแล้วละฮ่าๆ ผมก็ไม่พูดไรบอกว่างั้นพรุ่งนี้คอยคุยกันกลับบ้านละหารูปที่ถ่ายที่บ้านส่งให้น้องเหมืองว่าถึงบ้านแล้วแต่ผมก็ยังเฝ้ารออยู่ผ่านไป 3 ชั่วโมงน้องกลับมาโดยพีสาวขับรถมาส่ง พีสาวพูดทิ้งท้ายว่า “ใจเย็นๆไม่ต้องคิดอะไร น้องตอบว่าจ๊ะ” แล้วก็เดินเข้าหอมาผมเลยเดินออกมาจากที่ที่นั่งรอแล้วจับไหล่ สีหน้าน้องเหมือนเห็นผีเลยครับสักพักผมชวนขึ้นไปคุยกันข้างบนแต่น้องปฏิเสธเลยไปคุยกันในรถผมผมถามคำตอบที่รู้อยู่แล้วว่า เค้าเป็นใครผู้ชายคนนั้น น้องตอบผมว่าเพื่อนไม่ได้อะไรกันแน่นอนมันแค่มาสูบบุหรีไฟฟ้ารอหนูแค่นั้นเองผมก็ถามว่าถ้าเป็นแค่เพื่อนยืมมือถือดูแชทหน่อย ขอเบอร์หน่อยพีจะคุยกะมันน้องบอกไม่ให้พีจะทำให้เพื่อนหนูมันลำบากทำไม่มันไม่เกี่ยวกัน ผมก้นั่งนิ่งอยู่พักว่าเอาไงอยากคบต่อไหมน้องมันก็บอกหนูไม่รู้ ผมก็เลยตอบให้ว่าคงไม่ไหวเลิกคุยกันละดีแล้ว น้องมันก็บอกว่าแล้วหอเดือนนี้ช่วยจ่ายให้หนูหน่อยน่ะหนูยังไม่ได้ทำงานยังไม่มีตังผมก็รับปากโอเควันนั้นไปวันที่ผมรู้สึกว่าเสียใจสุดๆเป็นการขับรถกลับบ้านทีเหนื่อยมากเลยกลับบ้านวันนั้นผมกลับไปบ้านผมเล่าเรื่องทุกอย่างให้แม่ฟัง ทั้งที่แม่ผมเคยเตือนแล้วเพราะไปดุดวงให้ว่าจะเจอผู้หญิงหลอกแต่ผมไม่ฟังคิดว่าเราคงเล่นๆไม่น่ามีอะไรสุดท้ายคำพูดของแม่ผมนั้นเป็นจริงทุกอย่างหลังจากผมเล่าให้แม่ฟังผมก็สบายใจขึ้นและขึ้นนอนตื่นมาตอนเช้าแชทแรกที่ผมเห็นคือ พียืมตัง 5000 หนูจะเอาไปทำฟันเดียวหนูใช้คืน จากที่ผมไม่ได้คิดไรละกลับกลายเป็นแค้นไปเลยยังสบายใจทำฟันอารมดีได้ ผมเลยตอบกลับไปว่าพีของมีอะไรด้วยสิครั้งสุดท้ายเดียวพีให้ 5000 ด้วยแต่น้องก็ตอบมาว่าไม่ให้ยังไงก็ไม่ให้ ผมคุยอยู่นานครับจนน้องมันท้อหนุไม่เอาก็ได้หนูไม่ได้ขายตัวนะถ้าพีจะหวังแค่นี้ คิดแบบ
นี้ไงก็เลยไม่เจอรักแท้ผมนี้หัวร้องอีกละไม้ตายของผมคือเรื่องหอผมถามน้องมันว่างไหมเดียวไปเอาโน๊ตบุค น้องมันบอกว่าหนูไม่ว่างเดี่ยวหนูไปทำงานร้านซูชิ ผมก็เลยบอกว่างั้นวันพรุ่งนี้เช้าๆเดียวให้เพื่อนพีไปเอาของละกัน จบประโยคนี้เจ้าของหอที่ผมคุยเรื่องอนาคตของหอไว้ว่าโทรมาบอกเรื่องสัญญาหอพอดีว่าเปลียนชื่อสัญญาเลยได้ไหมให้เป็นน้องมันคนเดี่ยวเค้าบอกทำไม่ได้ต้องหมดสัญญานี้ก่อนผมเลยบอกไปว่างั้นเดียวผมออกสิ้นเดือนมีนาคมละกันเพื่อนมาพักหรืออะไรแต่เค้าก็แนะนำว่าถ้าเลิกกันไม่ควรให้หนู นะค่ะเพราะคนรับผิดชอบคือเจ้าของชื่อ ผมก็บอกไปว่าครับขอบคุณมากครับ จากนั้นผมก็พิมบอกน้องมันไปว่าหอพักสัญญาต้องทำใหม่ นะครับพีแจ้งแกสิ้นเดือนนี้ซึ่งผมโกหก ผมบอกว่าไม่ได้พีไม่ได้อยู่หอแล้วครับน้องมันขอร้องว่าหนุจะหาตังจากไหนพีหนูยังไม่ได้ทำงาน ผมก็บอกว่าพีก็ไม่รู้อ่าผมก็อ้างไปว่าผมจะไปทำงานไกล และก็ทิ้งท้ายว่าสนใจข้อเสนอที่คุยกันยังละ มีอะไรกับพี ได้ 5000 ไปทำฟันด้วย สุดท้ายน้องมันก็ไม่ยอมครับ ซึ่งในใจผมคิดไว้ อยู่แล้วว่าไม่ได้อยากมีอะไรหลอกครับถ้าน้องมันตอบรับผมก็จะบอกว่าแพงจังลดราคาได้อีกไหมซึ่งไม่เป็นไปตามที่คิด ผมก็เลยบอกไปว่าแค่แกล้งลองดุนึกว่าจะยอมเซ็งจังไม่สนุกเลย หลังจากนั้นน้องมันก็โพสต์เฟสบุคเรียกคะแนนส่งสารครับ ว่าไม่สู้แล้ว นอนหลับไปเลยได้ไหมไม่ตื่นมาเลยได้ไหม ผมก็สงสารนะแต่ยังหัวร้อนอยู่แล้วรู้สึกสนุกมากครับหลังจากวันนั้นก็จบไป ผมเห็นน้องมัน เช็คอินร้านเหล้าแห่งหนึ่งคิดในใจยังมีอารมไปกินเนอ หลังจากนั้นผมก็พิมขอให้โชคดีมีความสุขมากๆแล้วก็กดยกเลิกเพื่อนในเฟสเพราะไม่ต้องการเห็นอีกหลังจากวันนั้นหลังจากนั้นคิดว่าจบและเฟสบุคของเพื่อนน้องเค้าที่เคยเล่าให้ผมฟังบ่อยว่าเค้าเป็นมะเร็งผมเลยคิดว่าเออน่าสงสารแล้วบังเอิญไปเห็นเบอร์ผมเลยลองโทรไปคุยครับคิดว่าถ้าเค้าไม่อยากคุยก็คงคุยแปบเดียว ช่วงที่ผมขับรถเดินทางผมใช้เวลานั้นในการโทรคุยกับเค้าครับผมถามชื่อเค้าและแนะนำตัวผมครับ ผมถามเค้าว่าอยากฟังเรื่องน้องสาวตัวเองไหมสถานะใช่แบบนี้เปล่าเค้าตอบว่าใช่น่ะครับผมก็เลยบอกเค้าว่าผมเป็นคนที่ดูแลน้องเค้าครับให้เค้ามีที่พักหางานดีๆทำที่ไม่ต้องเป็นงานกลางคืน ส่งเสริมเรื่องเรียนอยากให้เรียนต่อแล้วก็เล่าทุกอย่างที่เจอให้เค้าฟังครับเค้าก็เลยเล่าต่อให้ผมฟังว่าเท่าที่ผมรู้จักน้องมันมันไม่ง่ายเลยน่ะครับคุณลองดูดีๆน่ะผมก็บอกผมเห็นกะตาทำใจไม่ได้ครับผมเลยถามต่อรู้จักผุ้ชายคนนี้ไหมคนที่ขึ้นห้องไปกับน้องเค้าแล้วลงมาพร้อมกันเค้าก็เลยบอกว่าเดียวผมช่วยดูให้ผมคนพื้นที่แต่แลกเปลียนว่าผมสงสารน้องมันไม่อยากให้มันลำบากคุณช่วยเปลียนใจได้ไหมครับเรื่องหอให้น้องอยู่อีกสักเดือนเดียวผมจะหาเบอร์ให้ได้แน่นอนครับผมก็บอกได้ครับแล้วก็วางสายแล้วผมก็ทำงานต่อ จนสักพักผมได้เบอร์มาตามที่ตกลงผมไม่รีรอโทรหาเลยครับแล้วก้ถามว่าใช่เบอร์น้อง....หรือเปล่าครับน้องบอกใช่ครับ น้องมีแฟนชื่อนี้เปล่าครับ ใช่ครับ คบกันนานยังครับ 15 วันครับ ครึ่งเดือนได้ ผมบอกขอคำถามสุดท้ายได้กันยังครับ น้องบอกได้ละครับ เป็นไปตามที่เห็นแล้วผมก็บอกว่าอ่อพีไม่มีไรหลอกแค่สนใจน้องคิดจะจีบเลยสืบมาว่าคุยกะน้องเลยโทรมาถามว่าความสัมพันธุ์ถึงไหนกันงี้ พีจะได้ไม่ยุ่งครับ โชคดีครับผมก็วางสาย พอผมรู้คำตอบผมก็ลายหาน้องว่าวันนี้อยู่กะใคร มันตอบว่าเพื่อน พีอยากไปหาไปได้มะน้องมันตอบว่าได้ ซึ่งผมก็คิดว่าตัวผมเองเหมือนดูหนังผีฝรั่งที่ว่า