คิ ด ถึ ง บ้ า น ห ลั ง เ ก่ า ((( ไม่แปลกใช่ไหมคะ)))

,,,, บ้านหลังเก่าของเรา เป็นบ้านที่ตา ยาย อยู่กันมาค่ะ เช่าที่วัดอยู่

สมัยก่อน ((สมัยตา ยาย แม่ )) สิ่งแวดล้อมตรงนั้นดีค่ะ เงียบ สงบ

พอมาระยะหลัง ๆ ความเจริญเข้ามา บ้านพักอาศัย ปลูกกันหนาแน่นมากขึ้น

สังคมเริ่มเปลี่ยนไป รอบบ้าน มีแต่คนติดยา หน้าบ้านเป็นบ่อน ((เรารับราชการ))

บ่อยครั้งที่เกิดปัญหา การจอดรถเต็มถนนในซอย จนเข้าออกลำบากมาก

แต่ก็ยังไม่เท่าการถูกคุกคามด้วยคนติดยา หลายครั้งหลายหน ที่ตำรวจ ช่วยอะไรไม่ได้

จนเซ้งสิทธิ์ เช่าช่วงต่อไป และมาซื้อบ้านใหม่ที่มีสิ่งแวดล้อมโดยรอบที่เงียบกว่า

มันอาจจะไกลกว่าบ้านหลังเก่าที่อยู่มาร่วม 30 ปี ตอนนี้มาอยู่บ้านใหม่ได้ 4 เดือนแล้ว

แต่ ก็ยังคงรู้สึกคิดถึง บ้านหลังเก่าที่เคยอยู่แต่เด็ก ถึงแม้สิ่งแวดล้อมมันจะไม่ดีเลย

ก็ยังคงคิดถึงอยู่เสมอ ๆ อาจจะเป็นเพราะผูกพันมานาน ไม่แปลก และไม่ผิดใช่ไหมคะ

บางคนเค้าบอกว่า จะคิดถึงทำไม ในเมื่อที่ใหม่มันก็ดูดีกว่า

มาเล่าสู่กันฟัง สนทนากัน เพื่อให้คลายความคิดถึงลงน่ะค่ะ

ขอบพระคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ