ไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย มันแย่มากจริงๆ

หนูไม่รู้จะอธิบายยังไง ให้รู้ถึงความรู้สึกหนูแต่สำหรับหนูมันแย่มากจริงๆ วันนี้ หนูแค่อยากมีที่ระบาย ระบายกับเพื่อน เพื่อนก็บอกปล่อยผ่านๆมันไป หนูก็ทำ แต่ความรู้สึกไม่ไปกับมัน และอีกอย่างหนูไม่ได้บอกเพื่อนด้วยเรื่องนี้. น้อยคนในกลุ่มที่รู้. แต่ก็ไม่ได้บอกละเอียดอะไรมาก แค่ยกตัวอย่าง.. แต่วันนี้ความรู้สึกมันสุดๆแล้ว มันชัดเจนเกินไปจริงๆ บางคนก็มองว่าซีเรียสทำไมเรื่องแค่นี้.. แต่หนูไม่ได้รู้สึกอย่างนั้น เพราะอาจด้วยความมโนของหนูด้วยมั้ง.. เรื่องมันก็เกิดตั้งแต่ปีที่แล้วเทอม1 โรงเรียนมีกิจกรรมเดินรณรงค์แล้วเดินเป็นคู่.. แต่หนูไม่มี แต่เขามี ตอนแรกก็ไม่ได้รู้จักเขาหรอก แต่เพราะว่า เขาโดยจับแยกกับคู่แล้วก็ให้หนูไปเป็นคู่กับเขา ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร จนกิจกรรมเสร็จ มันก็ปกติทุกอย่างแหละคะ แต่ที่ไม่ปกติคือ ตอนขึ้นเทอม2 ทำให้หนูได้รู้ว่าตัวเองเนี่ยมองเขาทุกครั้งที่มาโรงเรียน. เอาจริงก็พึ่งรู้ได้ไม่นานนี้คะ ปลายๆเดือนธันวาที่ผ่านมา หนูมองเขาตั้งแต่เทอม1 ปลายๆ เอาจริงๆหนูไม่รู้ว่าชอบเขาจริงๆหรือป่าว เป็นช่วงที่สับสนสุดๆ มองทุกวี่ทุกวัน รู้ว่าตอนเช้าเขานั่งอยู่ตรงไหน กลางวันนั่งอยู่ตรงไหน ตอนเย็นกลับบ้านทางไหน บางคาบก็รู้ว่าเรียนอะไร อาจจะดูโรคจิตไปหน่อย.. แต่หนูก็มองเหมือนเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้ว แต่บางที.. หนูก็รุ้สึกเหมือนเขาก็มองเรา.. (หรือหนูแค่มโน) แต่บางครั้งที่มองมันก็เหมือนเรื่องบังเอิญที่เห็นเขามองบ้าง.. แต่เอาจริงๆ มันเป็นเป็นระดับสายตาที่เขามองปกติหรือป่าว.? เขาอาจจะไม่ได้มองเรา.. จริงๆ เฮ้อ แต่มันก็ยังไม่ใช่ประเด็นของเรื่องวันนี้.. แต่ถ้าให้หนูพูดจริงๆมันก็เหมือนความรู้สึกที่ว่า หนูรู้ตัวเองว่าชอบเขาตอนจะจบ มันก็ยังไม่ถึงเศษเสี้ยวของเรื่องวันนี้.. ตอนนี้สังคมมันเปลี่ยนไปมาก เพื่อนชอบใครเพื่อนคนนี้คนนั้นรู้หมด.. ตอนแรกหนูก็พอรู้ๆมาบ้าง แต่ไม่คิดว่าคนเดียวกัน 😂 วันนี้ตอนเรียนคาบ7 เสร็จ.. ก็มีเล่นกันบนห้องก่อนลงไปเรียนวิชาอื่น เพื่อนกลุ่มนึงก็ล้อ N (นามสมมุติทั้งหมด) ว่า N รัก B . N ก็ทำเหมือนจะมาลบ(มีคนเขียนที่กระดาน) แต่ก้มีเพื่อนคนอื่นรั้งไว้.. แล้วก็มีคนเขียนไปอีกว่า N รัก BและM  . N ก็เลยค้านขึ้นมาว่า ตูรักB คนเดียว
อย่าๆ  หนูก็วูบไปนิดๆ. พอเก็บของลงมาข้างล่างไม่พ้นจริงๆ ห้องของB เรียนข้างล่าง.. แต่ไม่เห็นหน้า หนูก็ไม่กล้ามอง.. หนูว่าบางทีมันก็ชัดเจนเกินไป.. และทำไมหนูต้องคิดมาก . หนูไม่เข้าใจตัวเอง . มันจุกและเจ็บยังไงแปลกๆไม่รู้.. มันเป็นแบบนี้มากได้สักพักแล้ว

และต่อจากนี้ มันก็ก็แค่การมาระบายของหนู.. นิดๆหน่อยๆ บางทีก็มันก็อาจเป็นเรื่องที่ปัญญาอ่อน แต่หนูอึดอัดจริงๆ เลยมาตั้งกระทู้. หนูขอโทษด้วยนะคะถ้าทำให้เสียเวลา และหนูมีเรื่องอยากจะปรึกษา.. อีก1 สัปดาห์ก็จะจบแล้ว สัปดาห์หน้าก็ปัจฉิม จะบอกเขาดีไหมคะ.?