เพราะ​ความ​ไม่รู้​ เลย​มอง​ไม่​ออก​

ในยามตกทุกข์ได้ยาก  หลายท่านอาจจะมีข้อธรรมสำหรับปฏิบัติเพื่อให้ความทุกข์ร้อนในใจเบาบางลงไป จะได้กินนอนได้อย่างปกติ  สำหรับ จขกท เห็นว่า ข้อธรรมที่ดีมากในยามตกทุกข์ได้ยากรุนแรง คือ : ธรรมมะข

พระไตรลักษณ์เป็นทั้งรูปและนาม อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นทั้งรูปและนาม เพราะนามและรูปอยู่ในพลังอันนี้ อันนี้เป็นพลังของธรรม ธรรมก็เป็นเช่นนี้โดยธรรม พลังนี้จะอยู่นานไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแปลง ฉะนั

ถ้าไม่มีไตรลักษณ์๓(อนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตา) ใช้อะไรวิปัสสนาแทนได้บ้างครับ?

ทำไมต้องได้ฌาน๔แล้ววิปัสสนา ทำไมวิปัสสนาดูร่างกายเราเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา อสุภะ เลยไม่ได้ครับ?

เราเชื่อว่าโลกนี้ “จริง” เพราะเราสัมผัสมันได้ แต่ถ้าวันหนึ่งทุกสิ่งที่เราเห็น — ท้องฟ้า ดาว ภูเขา และแม้แต่ “ความคิดในหัวเราเอง” — เป็นเพียง ข้อมูลในระบบจำลองจักรวา

"การรู้ธรรม เห็นธรรม หมายถึงมีสติ รู้...เท่าทัน รู้...เท่าทันความคิด และอารมณ์ที่เกิดขึ้น ในจิต ในปัจจุบัน แม้ว่า... เราจะไม่เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็ตาม ถ้าความคิดของเรา เกิดขึ้น จิต มีสติ

วิญญาณขันธ์พิจารณารูปขันธ์,เวทนาขันธ์,สัญญาขันธ์,สังขารขันธ์เป็นอนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตาได้ แล้วอะไรพิจารณาวิญญาณขันธ์ถ้าไม่ใช่จิต