เพราะ​ความ​ไม่รู้​ เลย​มอง​ไม่​ออก​

วิปัสสนาเพื่อสำเร็จพระโสดาบัน ใช้แค่พิจารณาขันธ์๕(ร่างกาย)เป็นพระไตรลักษณ์(อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา) พอใช่มั๊ยครับ หรือต้องทำมากกว่านี้

ในยามตกทุกข์ได้ยาก  หลายท่านอาจจะมีข้อธรรมสำหรับปฏิบัติเพื่อให้ความทุกข์ร้อนในใจเบาบางลงไป จะได้กินนอนได้อย่างปกติ  สำหรับ จขกท เห็นว่า ข้อธรรมที่ดีมากในยามตกทุกข์ได้ยากรุนแรง คือ : ธรรมมะข

พระไตรลักษณ์เป็นทั้งรูปและนาม อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นทั้งรูปและนาม เพราะนามและรูปอยู่ในพลังอันนี้ อันนี้เป็นพลังของธรรม ธรรมก็เป็นเช่นนี้โดยธรรม พลังนี้จะอยู่นานไม่ได้ ต้องเปลี่ยนแปลง ฉะนั

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามเป็นจริง ทำไมยังต้องมีวิปัสสนาอีก วิปัสสนาเพื่อละวิปลาส4(เที่ยง,สุข,ตัวตน,งาม) หรือวิปัสสนาคือรู้ขันธ์5เป็นไตรลักษณ์ตามเป็นจริง(ไม่เที่ยง,เป็นทุกข์,มิใช่ตัวตน) วิปัสสนามีแค่ร

เราเชื่อว่าโลกนี้ “จริง” เพราะเราสัมผัสมันได้ แต่ถ้าวันหนึ่งทุกสิ่งที่เราเห็น — ท้องฟ้า ดาว ภูเขา และแม้แต่ “ความคิดในหัวเราเอง” — เป็นเพียง ข้อมูลในระบบจำลองจักรวา

ทีนี้จะพูดต่อไปถึง ทางนิพพาน ถ้าพูดว่า "ทางนิพพาน" ก็ค่อยปลอดภัย แต่ถ้าพูดว่า "ทางไปนิพพาน" มันก็เลือนออกไป ไม่ค่อยปลอดภัย ทั้งนี้เพราะว่า นิพพานนั้นไม่ต้องไป ถ้ามีการไปก็ไม่ใช่นิพ

นิพพานมีตัวตนหรือไม่? ถ้าบอกว่า นิพพาน คือ อนัตตา หมายความว่า นิพพานคือสิ่งที่ไม่มีตัวตนจริงหรือไม่ อย่างไร? ตอบว่า แปลอนัตตาผิด อนัตตา แปลว่า มีตัวตนแต่เรายึดมั่นถือมั่นว่าเป็นตนไม่ได้ และเราจะ