จากกทม. สู่ ขอนแก่น เด็กเบื่อบ้าน หรือคนที่มีความคิดอยากออกมาใช้ชีวิตคนเดียวควรได้อ่าน

อันยองอันยอง

สวัสดีจ้าาา เพื่อนๆชาวพันทิพย์ทุกท่าน ขออนุญาตแนะนำตัว และใช้นามสมมติว่า A นะคะ ยิ้มยิ้ม
บอกก่อนว่าเอเป็นคนต่างจังหวัด เกิดและโตที่ต่างจังหวัด แต่ได้โอกาสเข้ามาเรียนต่อ ป.5 ที่กทม. จนจบป.โท และทำงานที่กทม. บ้าน พ่อแม่ น้องสาวอยู่กทม. มีแฟนแล้ว แต่ยังไม่ได้แต่ง ฮ่าาาาา (อันนี้บอกไมวะ) มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า.....ฮี่ฮี่หัวเราะ (เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องจริงทุกประการ มีจุดประสงค์ที่จะแชร์ และแบ่งปันประสบการณ์เท่านั้น และอยากให้แง่คิดกับน้องๆ หรือคนอื่นๆที่มีความคิดเบื่อบ้าน อยากจะออกมาใช้ชีวิตอยู่คนเดียวค่ะยิ้ม)

การเริ่มต้นชีวิตการทำงานของเอ คือได้เข้ามาเป็น HR Officer อยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ทั้งๆที่ก็ไม่ได้จบ HR หรืออะไรทางนี้มาก่อนเลย เนื่องด้วยพ่อกับแม่อยากให้ทำงานที่มั่นคง(ก่อนหน้านี้ทำฟรีแลนซ์) ก็เลยได้มาทำงานด้านนี้ ด้วยความที่เป็นเด็กรุ่นใหม่ไฟแรง บอสเลยให้ทำงานนู่นนี่นั่นเต็มไปหมด ได้เป็น HR Officer ได้ประมาณเกือบๆ 2 ปี แรกๆก็สนุก หลังๆรู้สึกเบื่อๆ ไม่ชอบการทำงานที่เข้า-ออกงานตามเวลา แต่ก็ยังหาทางอื่นไม่ได้ ก็ต้องทำไปก่อนอ่าเนอะ โชคดีที่ได้เพื่อนร่วมงานดี ก็เลยอยู่ได้ หัวเราะ อ้ออ..ลืมเล่าไปว่าทำงานได้ปีแแรก ก็เลยไปเรียนต่อป.โท HR ตั้งใจเรียนเพื่อที่จะเอามาทำงานนี่แหละ เสียตังเรียนเอง หลักสูตร 1 ปี (ใครสนใจลองหาข้อมูลได้นะคะของม.ศรีปทุม ได้ไปดูงานที่เกาหลีด้วย อิอิ)

สาวแว่น เวลาผ่านมาช่วงเกือบๆเข้าปีที่ 3 ของการทำงาน อยู่ๆบอสก็มาเรียกคุยว่าอยากจะให้เราขึ้นเป็น HR Supervisor เราก็ด้วยเป็นความที่โอกาสเข้ามาหา จะไม่ตะปปไว้ได้อย่างไรก็เลยตบปากบอส แฮ่!!! ตบปากรับคำไปว่าโอเคค่าาาา และช่วงนั้นได้มีการเปลี่ยน HR Director คนใหม่เข้ามาพอดี จากนั้นทำงานเป็น HR Sup ได้แค่ประมาณ 6 เดือน พี่ที่เป็น HR Dir ก็มาชวน มาถามอยากจะให้เป็น HRD Holding Manager เพราะเห็นว่าจบป.โททางนี้มา แต่ถ้าเป็นต้องมานั่งทำงานอยู่ขอนแก่นนะ เพราะพี่แกนั่งทำงานอยู่ที่นู่น(เล่าก่อนว่าคนที่จะทำงานเป็น Holding คืองานส่วนกลาง ดูแลทุกสาขาในประเทศไทย ซึ่งจะสามารถนั่งทำงานที่ไหนก็ได้ แต่ด้วยความที่พี่แกอยู่ขอนแก่น แกเลยอยากให้ไปนั่งใกล้ๆ เวลาคุยงานจะได้ง่ายกว่า ประจวบเหมาะกับที่ลูกค้าเอาโปรเจคไปลงที่ขอนแก่นพอดี)

ร้องไห้ เลยเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในชีวิตที่เอคิดหนักว่าจะเลือกทางไหน สับสนในสมองมากตอนนั้น จะไม่ไปก็เสียดายโอกาส อยากได้ประสบการณ์ แต่ถ้าจะไปแล้ว พ่อแม่ล่ะ น้องล่ะ แฟนล่ะ แล้วทีมที่นี่อีกล่ะ เค้าจะทำงานกันได้มั้ย....วันนี้ขอแค่นี้ก่อน เดวจะมาต่อว่าเอพบเจออะไรบ้าง หลังจากที่ย้ายไปอยู่ขอนแก่นแล้ว

จุ๊บๆ ใครมีอะไรอยากแชร์ ประสบการณ์ต่างๆ สามารถแชร์ได้เลยนะคะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่