ถ้าเราเบื่อมากๆมองไปทางไหนก็เบื่อ ทำอะไรอยู่ที่ไหนก็ไม่มีความสุขกลับบ้านมาหาครอบครัวก็ยิ่งทุกข์ใจเบื่อนิสัยหลายๆอย่างมากจนแทบจะอยู่ไม่ได้
คือตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่แล้วพ่อแม่กับญาติๆชอบพูดกับเรา คือเกือบทุกครั้งที่เห็นหน้าว่า รอเราจบมีงานทำจะได้ใช้หนี้ที่พ่อแม่เรามี แล้วเลี้ยงพวกเค้าตอนแก่คือหวังแค่กับเราแล้วนะไม่มีทางอื่นแล้ว
บวกกับที่เราเบื่อการมีชีวิตมาพักนึงแล้วเราคิดว่าเราจะหาทางหาเงินใช้หนี้ให้พ่อแม่กับเงินชักก้อนไว้ให้ใช้ คิดว่าแค่นี้ถ้าเราไปจริงๆเราจะดูเนรคุณอยู่มั้ย? ตอนนี้อายุ20จะ21คิดว่าจะทนอยู่นานสุดถึง30.
คืออีกอย่างตอนนี้เราไม่มีความรู้สึกผูกพันกับใครเลย ครอบครัวอะไรก็เฉยๆถ้าไปจริงคงไม่ติดใจอะไร
ถ้าเราไม่อยากอยู่แล้วทำยังไงให้รู้สึกไม่เนรคุณต่อพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามา?
คือตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่แล้วพ่อแม่กับญาติๆชอบพูดกับเรา คือเกือบทุกครั้งที่เห็นหน้าว่า รอเราจบมีงานทำจะได้ใช้หนี้ที่พ่อแม่เรามี แล้วเลี้ยงพวกเค้าตอนแก่คือหวังแค่กับเราแล้วนะไม่มีทางอื่นแล้ว
บวกกับที่เราเบื่อการมีชีวิตมาพักนึงแล้วเราคิดว่าเราจะหาทางหาเงินใช้หนี้ให้พ่อแม่กับเงินชักก้อนไว้ให้ใช้ คิดว่าแค่นี้ถ้าเราไปจริงๆเราจะดูเนรคุณอยู่มั้ย? ตอนนี้อายุ20จะ21คิดว่าจะทนอยู่นานสุดถึง30.
คืออีกอย่างตอนนี้เราไม่มีความรู้สึกผูกพันกับใครเลย ครอบครัวอะไรก็เฉยๆถ้าไปจริงคงไม่ติดใจอะไร