โดนแกล้งเรื่องงานจะทำอย่างไรต่อดี

เราเป็นพนักงานใหม่กำลังทดลองงานอยู่ขณะนี้และที่นี้เข้ายากสวัสดิการดีเราไม่อยากจะออกเลย แต่เหมือนว่าอยุ่ต่อก็เสียสุขภาพจิตเคลียดร้องไห้เกือบทุกวันที่เหมือนว่าต้องเป็นที่รองรับอารมณ์ของรุ่นพี่ที่เป็นผู้ดูแลงานกับเรา แผนกเรามีประมาณ 20 คนแต่ส่วนที่เราทำกัน 3 คนสมมุติรุ่นที่ชื่อ นา รุ่นน้องเข้ามาก่อนชื่อ ส้ม นะคะ ก่อนหน้านี้เพื่อนที่เข้างานมาพร้อมกันเขาได้ทำตำแหน่งนี้นางร้องไห้ตอนเที่ยงทุกวันเราก็ว่าจะด่าเด่วคงเลิกด่าให้ทนๆไปพอนางออกเราโดนไปทำแทนบอกเลยค่ะเราเป็นคนทำงานเร็วใจเย็นสุดๆแต่เราต้องเจอเหตุการณ์เช่นนี้แย่มากค่ะเชื่อแล้ว เรื่องมีอยู่ว่า....เราทำหน้าที่ตรวจราคา ประวัติซื้อขายของลูกค้าเวลาsaleเอาใบorderมาให้ดำเนินการต่อซึ่งวันๆนึงไม่น้อยกว่า 50 ใบ(ของเราเฉพาะกทม.)ตรวจรหัสลูกค้า สถานที่ส่ง ราคาล่าสุด ถ้าไม่มีราคาหรือไม่เคยขายต้องส่งไปให้หัวหน้าดูแลสินค้านั่นเซ็นต์อนุมัติราคาก่อนทุกครั้งแล้วจะส่งต่อไปให้พี่นาตรวจ เสร็จรวบรวมส่งต่อห้องจัดจ่ายสินค้าเพื่อทำบิลต่อไป แต่ว่าเราแทบจะไม่ได้นั่งที่เลยพี่นาใช้เราต่อสายโทรศัพท์ ใช้ให้เอาorderไปส่งเซ็นต์ ใช้ให้เอาorderไปส่งเพราะงานที่รับมาต้องรีบแข่งกับเวลาไม่งั้นจะไม่ทันส่งให้ลูกค้าวันถัดไปแต่เวลาเอาOrderไปส่งถูกถามที่หลังว่าorderลูกค้าที่ชื่อว่า.......เป็นสินค้าตัวไหนเราจำไม่ได้หรอกค่ะเพราะมันเยอะมากบางรายการเราไม่ได้ทำเพราะมีน้องส้มทำอยู่ด้วย พี่นากับว่าเราว่าต้องจำให้ได้น้องส้มยังจำได้เลย...เราเลยแอบจดทุกครั้งที่ได้ไปส่งพอพี่นามาเห็นว่าจดก็บอกว่าเราไม่ต้องจดเสียเวลา(แต่ต้องแอบไปจดตลอด)เพราะนางชอบถามตลอด และสุดท้าย orderที่โต๊ะเราไม่เสร็จเพราะนางมั่วแต่ใช่เราเดินไปเดินมาเด๋วก็เรียกเพราะงานนี้ต้องใช้สมาธิในการตรวจแต่ละจุดพอผิดมาเวลานางอารมณ์ไม่ดี(ส่วนใหญ่จะทุกวัน)นางจะด่าเราเสียดังให้คนอื่นได้ยินว่าเราผิดพลาดอีกแล้วแต่กับน้องอีกคนนางไม่ใช่เพราะเป็นลูกรักแต่น้องส้มก็ไม่ค่อยอยากจะช่วยหรอกนางทำงานแบบสบายส่วนเราเดินขาขวิดเลยที่เดียวแต่เราไม่ท้อแต่มาท้อที่พี่นามาพูดกับเราว่า ..ทำไมเราทำงานช้าorderทำไมไม่ไปมาตั้งแต่เมื่อไรเรามัวทำอะไรอยู่เราต้องทำให้ทันสิน้องมันยังทำทันเลยเราทำงานใช้ไม่ได้....และช้าสุดเมื่อวันศุกร์นี้เองเราโดนเขาหาจุดผิดพลาดมาด่าเราทั้งวันจนเที่ยงเราจะลากับบ้านแล้วเราไม่ไหวแต่เราก็ทนเพราะอีกครึ่งวันเองสุดท้ายเราก็โดนด่าอีกทั้งๆที่เราถามพี่นาแล้วว่าส่วนนี้ทำยังไงต่อนางก็บอกวางงานไว้ก่อนแต่พอบ่ายสอง นางกับมาด่าเราว่ามั่วทำอะไรอยู่เอามาดองไว้ทำไมงานนี้เราเถียงค่ะเพราะเราก็บอกว่าเราถามแล้วนางก็ยังไม่หยุดพูดและน้องส้มก็ตะหวาดใส่เราว่าเราจะมึนไปถึงไหน(ส้มอายุอ่อนกว่าเรา 15ปี)ที่ผ่านมาส้มก็มักจะแกล้งให้เราโดนพี่นาว่าเช่นกันและเวลาส้มอารมณ์ไม่ดีนางก็จะค่อยตะหวาดใส่เราเช่นกันน้ำตาซึมหลายรอบแล้วเกือบทุกวันว่าได้ค่ะแต่วันนี้สุดๆแล้วจิงทนได้แค่บ่าย 3 เดินออกมาเฉยๆพร้อมกับน้ำตาที่ไหลจนมาถึงห้อง ที่ร้องเพราะก่อนนี้นี้เราอดๆอยากๆตกงานมานานพึ่งใครก็ไม่ได้โดนคนดูถูกพอได้งานที่นี้เหมือนชีวิตจะเริ่มดีขึ้นเราไม่อยากจะไปไหนลูกจะเรียนแม่ไม่มีรายได้เราต้องหาเลี้ยงทางบ้านด้วยซึ่งพี่นาก็รู้ว่าเราเป็นเสาหลักของบ้านแต่ก็ไม่เคยจะมีเมตตากะใครเลยเพราะแผนกนี้ผ่านมาหลายคนแล้วตอนนี้เราคิดไม่ออกจะทำไงจะอยู่ต่อก็ไม่ไหวแล้วโดนทุกวันยิ่งออกมาแบบนี้วันจันทร์ไปทำเขาจะแกล้งหรือด่าอะไรเราอีกเราจะตอบว่ายังไงไปไหน จะออกถ้าไม่มีงานใหม่มาแทนเราจะเอาอะไรกินค่าห้อง ค่าเทอมลูกเคลียดมากค่ะ(แต่มีพี่อีกคนเขาบอกให้เราบอกหัวหน้างานขอย้ายแผนกให้เราเล่าเหตุการณ์ให้เขาฟังแต่เราคิดว่าพี่เขาน่าจะรู้ดีว่าอะไรแต่เขาจะช่วยเราหรือไม่นั้นเรากังวลค่ะและเราคิดว่าเราจะทิ้งจดหมายให้หัวหน้าอ่านและขอหยุดงานวันจันทร์รอหัวหน้าหาทางออกให้แต่จะให้ไปนั่งคุยคงไม่ได้แน่เพราะพี่นาจะนั่งอยู่หน้าห้องเขาและนางก็จะมาเช้าและกลับเย็นคนสุดท้ายทุกวันเหมือนกันท่าละค่ะ ขอความเห็นจากผู้ที่พอจะมีประสบการณ์บอกเราด้วยเราจะยังไงต่อไม่รู้เลยตื่นมาทำงานก็เหมือนฝันร้ายจะไม่ไปก็ฝันร้ายและจะทำอย่างไรถึงจะได้คุยกับหัวหน้าโดยที่พี่นาไม่เห็นดีค่ะเราไม่อยากออกจากที่นี้เลยช่วยด้วยค่ะ