ให้ 9/10 หนังดราม่าตลกร้าย ที่คว้ารางวัลมานับไม่ถ้วนอย่างรางวัล Best Supporting Actress (Allison Janney) จาก Golden Globes แถมยังเข้าชิงรางวัล Oscar ถึง 3 สาขา คือ Best Actress (Margot Robbie), Best Supporting Actress และ Best Film Editing ผลงานกำกับของ Craig Gillespie จาก Million Dollar Arm (2014)



เล่าเรื่องราวชีวิตของ Tonya Harding นักสเกตลีลากับการสู้ชีวิตทั้งด้านครอบครัว ความรัก อาชีพ สู่จุดสูงสุดของชีวิตแห่งการเป็นนักสเกตลีลาดับโลก และตกดิ่งลงสู่จุดต่ำของการเป็นนักแสดงหนังโป๊ (หนังไม่ได้พูดถึง) และอาชีพอื่นๆ ภายหลังจากที่เธอเป็นข่าวไปทั่วประเทศ เมื่อจู่ๆ เธอก็กลายเป็นจำเลย ในคดีว่าจ้างให้อดีตสามีและบอดี้การ์ดทำร้ายคู่แข็งทีมชาติสหรัฐฯ ด้วยกันเอง จนโดยส่งห้ามไม่ให้เล่นสเกตตลอดชีวิต



แม้หนังจะเป็นหนังชีวประวัติสร้างมาจากเรื่องจริง บวกกับมีฉากของบทสัมภาษณ์ที่ให้ตัวละครพูดถึงหรือเล่าย้อนกลับไปในเหตุการณ์ที่เคยผ่านมาก็ตาม ซึ่งหากดูเผินๆ จากที่เขียนมา ก็เหมือนจะเป็นหนังกึ่งๆ สารคดี แถมยังเกี่ยวกับกีฬาสเกตที่ดูไกลตัวสำหรับคนในโซนแถบร้อนอย่างบ้านเรา และดูเหมือนจะน่าเบื่อใช่ไหม...

ผิดถนัดเลย! I,Tonya กลับเป็นหนังที่สนุกมาก ดำเนินเรื่องเร็ว ตัดต่อได้เร้าใจ เรื่องการแสดงแน่นอนว่าคือ ดีมาก เท่าที่ดูหนังของ Margot Robbie มาไม่เคยเห็นเขาในลุคบ้านๆ ขนาดนี้มาก่อน เพราะปกติสวยเพอร์เฟ็กขนาดที่ส่วนตัวเป็นผู้หญิงเองก็ยังชอบมากและชื่นชมในความสวยหุ่นดี ซึ่ง Margot Robbie ก็สามารถแบกหนังได้ทั้งเรื่อง ชนิดที่ไม่เหลือภาพความงามเซ็กซี่ของตัวตนจริงหรือจากหนังเรื่องอื่นอยู่เลย



แต่ที่ชอบมากไปกว่า ก็คือการแสดงของ Allison Janney ในบทแม่ของ Tonya Harding เรียกได้ว่า บทส่งสุดๆ แสบ และสตอรงส์ถึงใจจริงๆ ทั้งหนังยังชาญฉลาดในการเล่าเรื่อง จนเรื่องที่ไกลตัว ดูใกล้ตัว จากคนที่เราไม่ได้สนใจ ไม่ได้รู้จัก จนกลายเป็นคนที่เมื่อดูจบแล้วคนดูจะรู้จักตัวละครดี แถมยังรู้สึกเห็นใจเธออย่างสุดซึ้งในโชคชะตาที่ตัวเองลิขิตเองได้ แต่ไม่สามารถตัดสินมันได้เอง ในสังคมที่ต้องสร้างภาพ... พูดง่ายๆ คือเมื่อดูหนังเรื่องนี้จบแล้ว คะแนนชีวิตของตัวละคร กับคะแนนที่ให้กับหนังเรื่องนี้ ช่างสวนทางกันเหลือเกิน เพราะเป็นชีวิตที่เมื่อใครดูแล้วก็คงไม่จะอยากให้คะแนน



Tonya Harding โชคดีที่มีแม่ที่เก่ง หัวขบถ และมองการณ์ไกล แต่ด้วยการที่ตัวแม่เองเคยถูกเลี้ยงมาในทางตรงกันข้าม และจบลงที่การเป็นแค่พนักงานเสิร์ฟ เธอจึงเลี้ยงลูกไปในอีกสุดทางหนึ่ง แบบเถรตรงและไม่อะลุ่มอล่วย เหมือนอย่างที่เธอบอกกับทอนย่าว่า เธอเลี้ยงทอนย่ามาเพื่อให้เก่งเป็นผู้ชนะ ไม่ได้เลี้ยงแบบแม่ที่ดีที่วันๆ ดูแลทำกับข้าวให้ลูกอย่างเดียว เพราะลูกจะไม่เก่ง หรือเป็นผู้แพ้ในวิชาชีวิต เหมือนกับเธอ

ซึ่งถือเป็นการเลี้ยงที่สุดโต่งมาก จนเธอก็ลืมที่จะมอบความรักให้กับทอนย่าในแบบที่เด็กๆ ต้องการ ซึ่งทอนย่าก็กลายมาเป็นคนที่เก่งจริงๆ แต่ส่งผลให้ท่อนย่าสับสนในชีวิตเสียเหลือเกิน ใช้ชีวิตเป๋ไปเป๋มา รวมไปถึงการตัดสินใจในเรื่องความรักและการเลือกผู้ชาย แม้เมื่อโตขึ้นมาเธอจะรู้อยู่ว่าแม่ทำไปเพราะอะไร แต่ใครเลยเล่าจะรู้ สิ่งที่แม่ทำนี้ได้กลายเป็นความรู้สึกและบุคลิกพฤติกรรมที่ฝังอยู่ในตัวเธอไปเรียบร้อยแล้วตั้งแต่ยังไม่ทันนึกคิด จนไม่อาจแก้ไขได้



แต่นั่นก็แค่ส่วนหนึ่ง หากแต่ก็เป็นเพราะตัวเธอเองด้วย บวกกับโลกแห่งความจริง สังคมที่มีการเหยียดชนชั้น และโชคชะตาที่เล่นตลกอย่างร้ายกาจ เลยยิ่งเข้าไปใหญ่ โดยหนังก็เปรียบเทียบอีกครอบครัวที่เลี้ยงลูกแบบดูแลดีมากมาย ประคบประหงม ให้คนดูเห็นชัดๆ อย่างครอบครัวของ ชอร์น บอดี้การ์ดของทอนย่า นั่นเองค่ะ

ป.ล. นี่เป็นการให้คะแนนจากความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้น ซึ่งแต่ละคนมีมุมมอง ความชอบ ความคิด ประสบการณ์ สิ่งที่เจอหรือรู้สึกในช่วงที่ดูหนังเรื่องนั้นๆต่างกัน คะแนนของแต่ละเรื่องมาจากการเปรียบเทียบหนังใน Genre เดียวกัน จึงไม่สามารถไปเปรียบกับคะแนนเรื่องอื่นที่เป็นหนังคนละ Genre ได้ เมื่อคุณไปดูแล้วคุณอาจจะชอบหรือไม่ชอบก็ได้ ไม่มีอะไรถูกหรือผิด ทุกคนไม่จำเป็นต้องมีความคิดเห็นเหมือนกันค่ะ

สามารถอ่าน Review หนังเรื่องอื่นๆได้ที่เพจ Movies Stalker ค่ะ  https://www.facebook.com/MoviesStalker