รู้สึกไร้ค่าและท้อแท้กับชีวิต

สวัสดีคะทุกคน เราประสบปัญหาเรื่องอารมณ์ ความคิด ความรู้สึก และตอนนี้เราท้องมันเครียดมาก  รู้สึกเหมือนตัวคนเดียวเรยคะ ไม่รู้จะหันหน้าไปทางไหน เราเคยหาเงินได้มากตอนนี้กลับไม่มี ไม่มีแม้แต่กำลังใจที่จะทำเรยก็ว่าได้ ทุ่มเทกับความรักมาก เป็นมาตลอดแต่ทำงานหาเงินได้เก่งมาก แต่ตอนนี้ถึงขั้นกับไม่มีแรงจะทำไม่มีกำลังใจ เราคิดฆ่าตัวตายบ่อยมาก และก็ทำมาแล้วหลายครั้งไม่สำเร็จสักครั้งคะ ฉีดทรานซะมิน(ยาห้ามเลือด)เข้าเส้นเลือดในปริมาณมาก  วิ่งให้รถชนแต่เหตุการณ์นี้เราวิ่งชนรถที่กำลังวิ่งอยู่บนถนนจำได้ดี แต่รถคันแรกมาไม่ค่อยเร็วเท่าไหร่คะ เหมือนเค้าเห็นเราแล้วไกลๆ แล้วก็เบรคอีกนิดเดียวก็ชนเราแล้วคะ แต่เจ้าของรถเบรคทันเราก็วิ่งไปทางอื่นคราวนี้เค้าขับเฉียดเราไปคะ เหมือนโดนเฉี่ยวแค่นิดเดียว แต่รู้สึกปวดแขนมากเพราะแขนเฉี่ยวโดนหน้ารถคะ แฟนเรามากระชากตัวขึ้นรถแล้วขับออกไปจากตรงนั้นจะพาไปหาหมอ แต่เราไม่ไปหาหมอคะ เพราะคิดว่าฉันทำร้ายตัวเองเพราะฉันอยากตาย ถ้าไม่ตายก็จะไม่เป็นภาระของใคร
มีอารมณ์อยากทำร้ายตัวเองเฉยๆตั้งใจว่าครั้งนี้มันไม่ถึงตาย มันคืออารมณ์แบบฉันเจ็บใจ ฉันผิดหวัง  ฉันเจ็บมาก เรยกรีดแขนตัวเองเพราะอยากรู้ว่ามีอะไรเจ็บเท่าความรู้สึกในตอนนี้อีกมั้ยวะ ??? ทันทีที่มีดกรีดลงแขนมันรู้สึกเจ็บใจที่รักคนอื่นมากกว่าตัวเองแต่ก็สะใจคะที่แผลที่โดนมีดกรีดมันเจ็บไม่เท่าที่ใจตอนนี้เลยคะ เป็นแบบนี้บ่อยคะเวลาเสียใจ ท้อแท้ ผิดหวัง เปลี่ยนวิธีไปเรื่อยๆคะ  และก็เลิกกับแฟนคนนั้นไป ห่างไป 4-5 เดือน เราก็มีคนใหม่ คบกันได้ไม่นาน แรกๆอะไรก็ดีคะ พอมาเราท้องแรกๆไม่รุ้ตัวว่าท้อง ก็ขี้โมโห ขี้วีนเรยคะ  มาตรวจรู้ทีหลังก็พยายามปรับอารมณ์ตัวเอง ควบคุมอารมณ์ตัวเอง ทำได้บ้าง ไม่ได้บ้าง มาหลังๆมานี้ คือช่วงท้อง 2 เดือน รู้สึกเกลียดแฟน หวงตัว เหม็นขี้หน้ากินข้าวด้วยกันทีไรเราอ้วกทุกที ถ้ากินกะคนอื่นไม่เป้นคะ เราเป้นแบบนี้ทุกวัน และถ้าตื่นมาไม่เจอแฟนเราจะโมโหมากถึงกลับควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ต้องทะเลาะให่เป้นเรื่องใหญ่อยู่ตลอดละครั้งนี้เราโกรธหลายเรื่องรวมกันจนเดินออกจากห้องนอน ละออกมานอนห้องเพื่อน 2 วันแรกยังคุยกันดีๆปรับความเข้าใจกันอยู่เรยคะ มาวันที่ 3-4 เค้าก็หายไปเรยเรามีคำถามในใจเยอะมากคะ ในเวลาที่เค้าหายไปอารมณ์นอย ท้อแท้ ผิดหวังกลับมาอีกครั้ง แต่ทำไม่ได้เพราะเพื่อนนอนเฝ้าเราปลอบเราตลอดเวลา เราแอบหยิบมีดมาไว้ใต้หมอนรอเพื่อนออกไปหาแฟนเราจะลงมือทำมันทันที  แต่มันดันมาเห้นตอนมาจัดเตียงปัดที่นอน มันเรยไม่ไว้ใจเราและไม่ออกไปไหนอีกเรย ตอนนี้ก็ยังมีอารมณ์นั้นอยุ่คะเราก็นั่งเล่น นอนเล่นโทรศัพท์ เขี่ยไปเขี่ยมา จนอ่านไปเจอโรคอารมณ์แปรปรวน เหมือนนั่งอ่านสันดานของตัวเองยังไม่รุ้คะ แต่เรายังคิดว่าเราปกติคะ จนเพื่อนบอกว่า คนเมาที่ไหนบอกตัวเองเมา  คนบ้าที่ไหนจะยอมรับว่าตัวเองบ้า มันแนะนำให้ไปพบหมอคะ พรุ่งนี้เราเรยจะไปหาหมอที่สถาบันจิตเวชถ้ามันทำให้เราหายได้จริงๆเราก็พร้อมคฝคะ ไว้พรุ่งนี้เราจะมาเล่าต่อนะคะว่าหมอสรุปว่างัย พิมพ์จบตอนนี้ก้คงตกอยู่ในความรู้สึกเดิม ทรมานดีจัง........