คิดดีไม่วันสาย 6

สวัสดีตอนใกล้จะเย็น ค่ะ

ท่านทั้งหลายและแม่เสือสาวผมทองก็เริ่มคุ้นเคยกันมาบ้างแล้วจาก ห้า หก วันที่ผ่าน มา
อยากจับมือพวกคุณที่เข้ามาอ่านแล้วบอกว่า ขอบคุณจริง ๆ (ุถ้าทำได้จริง ๆ จะเป็นอะไรที่ดีต่อใจมากที่สุด)

เริ่มงานใหม่ ที่ใหม่ มีผู้ชายใหม่

หน้าตาของแม่เสือสาวที่จัดว่าดีแล้ว (เบ้ปากมองบนเล็กน้อย) งานใหม่ที่ได้ดีกว่า
พาผู้ชายคนนึงมาอยู่ มาทำงานด้วย (ไม่ขอเรียกว่าแฟน แต่ขอเรียกว่า อุสา ผ่านมาเออะเอ้อผ่านไป)
เรื่องของอุสาจะเล่าภายหลัง

1 ปี ทำงานมาทำงานไปตัวข้าใหญ่ขึ้นมา
ณ จุดจุดนี้ แม่เสือสาวผมทองได้สิงร่างเป็นแม่หมีขาวขั่วโลกเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
"ทำไมอ้วนจัง.....ท้องรึปล่าว"  "ฮู้วไปกินไรมา" "โอ๊ยชุดจะปริแล้ว" "ลดด่วน ๆ" (เสียงงงงงงรถด่วนขบวนสุดท้าย)
"สงสัยขาใหญ่แบบนี้จะไปเป็นนักยกน้ำหนัก (เสียงนินทาไกลแต่ได้ยิน) ไปเดินห้างใส่กระโปรง ใครเห็นก็ต้องเหลียวหลัง
แม่เจ้าโว้ยขาหรือเสาพักเรือโจรสลัด (อันนี้บางทีนึกเองในใจ....ประกอบภาพเวลาคนมองขา)
"โอ่ยแกรรรจะคืนร่างแล้วนะ" " คุณชุดไม่มีพื้นที่ให้ขยายแล้วนะ " สารพัด
คำพูดเหล่านี้ไม่ได้มีผลใด ๆ ก็คิดดี ทุกคนมีสิทธ์พูดอย่าไปใส่ใจ ห้ามใครไม่ได้ ห้ามใจเราเอง
(เฮ้ยไม่เอามาใส่ใจจริงหรอ ห้ามได้จริงหรอ .......................อ่ะ พูดจริงก็ได้แต่พูดไม่หมดนะ แอบนอยด์ซิ เซ็งด้วย )
จะเอามาเป็นแรงเครียดแค้นผลักดัน ก็ไม่มีผล ...ชิชิชิ......
แต่ The show must go on.... อ้วนต่อไปด้วยความมั่นใจ อ้วนหน้าสวย เราไม่ได้อ้วนอย่างโดดเดี่ยวและเดียวดาย แคร์ทำไมมันก็แค่สังขาร
.......................... นั่งทำงานเอาพุงเกยลิ้นชักใต้โต๊ะตรงที่วางแป้นคีย์บอร์ด รูดซิป ปลดตะขอ ส่วนตัวรู้สึกว่าน้ำหนักไม่ขึ้นเพราะไม่ได้ชั่ง .......................................ส่วนชุดที่ใส่ไม่ได้ก็ อืม ก็นะ นานๆ ไปชุดมันหดได้ (แบบนี้ก็มีหรา ชุดหดได้ สารพัดจะเข้าข้างตัวเอง) มองไปข้างๆ เอว แหมเอวชั้นก็คอดอยู่นะ ใส่เสื้อยืดตัวเล็กรัด ๆ มองในกระจก แล้วพูดขึ้น ว่า กระจกวิเศษบอกข้าเถิดใครหุ่นเลิศที่สุดในปฐพี (เธอนะซิ เธอนะซิ) แต่ตอนขึ้นบันไดไม่กี่ขั้นถึงกับหอบพะงาบ ๆ ลิ้นห้อยถึงคางเลยทีเดียวเชียว
มีเซเลปท่านหนึ่งมาถ่ายทำวีดีโอที่บริษัทฯ เราเป็นคนพาชม คุณเซเลปไลฟ์สดออกเฟส
หลังจากนั้นไลฟ์แล้วไม่กี่ชั่วโมงต่อมา
"พี่ๆ ดูไลฟ์นี่"  ไหน ๆ เอามาดูซิ ณ จังงัง ณ จงงง  เหมือนผีจีนโดนผ้ายันต์แปะหน้าผาก  
อึ้งกิมกี่พณิชการไปหลายวินาที โมโหกับสภาพเห็นแขนที่หุบไม่ลง เนื่องจากไขมันเบียดแบบเต็มพิกัด เสื้อข้างหลังที่ดีไซด์เป็นรู โห รูงี้แยกแหวกออกจากันทีเดีย และแถมด้วยเวลาเดินก็หอบแฮ่ก ๆ ขาเบียดเกินคำว่าแสบมันเพราะมันคือแสนแสบ

เพื่อนรู้ว่าเราเสียใจที่เห็นสภาพตัวเอง จับมือกับเพื่อน พรุ่งนี้ค่อยลด พรุ่งนี้เราจะลด จับกันทุกวัน จับกันเรื่อยมา
แต่เราก็กินกันเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือมากขี้น (ที่บริษัทฯ มีอาหารเลี้ยงพนักงาน อาหารก็สุดจะอร่อย แซบอีหลี ตักได้ไม่อั้น )
(ตัดภาพไปที่ตอนกินข้าว ข้าวสองจานใหญ่ ใส่กับเยอะ ๆ ไม่อิ่มก็กินวนไป  กินอะไรก็ไม่อิ่ม กิน กิน กิน เวลานอนก็กิน ของโปรดคือ เจลลี่รูปหมี บะหมี่กึ่งสำเร็จรูปดิบต้องกินทุกวัน) บิงซู หมูกระทะ ไม่ลดละความตั้งใจ สามชั้นอยู่แห่งไหน ถ้าตั้งใจต้องได้กิน เย้เย้ น้ำอัดลมดำ นี่ต้องกินหลังกินหมูสามชั้นทะ........มันชื่นใจ ------------------------------------------------------- เวลาผ่านไป ลูกสาวประธานบริษัทฯ บอกแม่หมีขาวว่า แม่หมีขาวชุดยูนิฟอร์มปริแล้ว และจะไม่มีการตัดใหม่ แม่หมีขาวต้องลดและเธอจะติดตามผลในอีกสามเดือน นี่คือจุดเริ่มต้นกลับไปบ้านถอดผ้ามองและพิจารณาตัวเองในกระจก ต้นแขนอันล่ำไปแน่นไปด้วยไขมัน ท้องถ้าไม่ลดน้ำหนักก็รอคลอดตอนไหนไม่รู้ ท้อง 9 เดือนแบบไม่มีลูก ขาโอ้วบร๊ะเจ้า ขนาดเสาสองคนโอบไม่มิด มองและมอง จ้องไปลึก ๆ แล้วบอกกับตัวเองว่า [แถ่น แถ่น แทนแทนแทน แถ่น แท้นแท้น ขณะนี้ได้ถึงเวลาอันสมควรที่ข้าพเจ้าจะขอกล่าวเปิดงาน ลดอ้วนกันเถิดแล้วคุณจะเกิด and แหล่มแจ่มกว่าใครในปฐพี ] เอ้าว์ อู้ววว 123 คาดเชือกที่หัวกันไปเลย สู้โว้ย   ............. ในวันเกิด ปี 2559
เจ้าของบริษัทฯ  ช่วยให้กำลังใจแม่หมีโดยแจ้งในไลน์กลุ่มว่าถ้าแม่หมีขาวลดได้จะให้กิโลละ 1000 บาท

แม่หมีขาวลดน้ำหนัก ครั้งที่ 3

น้ำหนักชั่งเช้านี้ 83 กิโลเวร กิโลกรรม
โอ้ว แม่สาวเหลือน้อย  
ฮูลาฮูปไง เคยเล่นแล้วประสบความสำเร็จ เอวคอดเชียว
นึกดูว่าชอบกินอะไร และ พฤติกรรมความเป็นอยู่แบบไหน ใช่ต้องปรับ
เคยอดอาหาร พอผ่านไปแปป มันหิว ต้องกินเยอะกว่าเดิม ไหนมีวิธีอะไรใหม่ ๆ
ดูการนับแคล ดูการกินคลีน ดูโลว์คาร์บ ดูการเล่นเวท  ดูการออกกำลังกายแบบอื่นๆ ฯลฯ ดูไปเรื่อยหาข้อมูล
- นับแคลดีกว่า นับ นับ นับ  หลอน อะไรก็แคล พูดอะไรก็แคล ประหนึ่งเป็นกูรูทางด้านแคล แคลอรี่ บรา บรา
ก่อนจะเสียสติ และสร้างความรำคาญแก่ผู้อื่น ปรับดีกว่า
ลอง ทฤษฎี ลด ละ เลิก ------------------------- อะไรที่เคยชอบและดีต่อใจ แต่เยอะเกินไปก็ไม่ไหวกับสุขภาพ ก็ค่อย ๆ ลด

วันนี้กะไว้ว่าต้องจบ แต่ไม่ไปไรเดี๋ยวมาเขียนใหม่

ผลจากการลดน้ำหนักโดยการอดอาหาร : ปีกว่า ผ่านไป มันซ้ำกลับคืนมามากมาย เราคุมใจได้ในระยะนึง พอแค่มีความหึกเหิมมันปกคุมใจ อีโก้ใหญ่ชั้นเก่งชั้นลดได้ อยากลดเมื่อไหร่ก็ได้ ลืมดูอายุระบบการเผาผลาญมันน้อยลงตามที่ใครก็ไม่รู้ได้กล่าวไว้ แต่มันก็จริง ๆ  ไม่ปรับพฤติกรรมการกิน เจอของชอบ ของอร่อย ก็กินไม่ยั้ง

จากเรื่องราวที่ประสบมาในชีวิตมาถึงเรื่องลดน้ำหนัก......................ทุกเรื่องราวมีที่มาที่ไป  ชีวิตมีขึ้นมีลงและน้ำหนักก็เช่นกัน

ขอให้วันนี้ทุกท่านสุขสมหวังได้ดั่งใจในทุกสิ่งนะคะ มีทุกข์พ้นทุกข์ มีสุขขอให้สุขยิ่งขึ้นไป