เราเริ่มห่างเหินกันเรื่อยๆ ทำยังไงให้กลับมาเหมือนเดิมคะ

ทุกอย่างมันเริ่มต้นขึ้นเมื่อ พย60 เขาเปิดประตูบ้านและมีท่าทีเชิญชวนฉันเข้าไปเที่ยวเล่นในบ้านเขา และฉันเองก็อยากจะเข้าไปเล่นในบ้านเขาอยู่นานแล้วด้วย เมื่อเขาเปิดประตูรอขนาดนี้ฉันจะรอช้าอยู่ใย รีบวิ่งเข้าไปอย่างไวค่ะ ฉันเที่ยวเล่นในนั้น 2 เดือนเต็มๆ พย-ธค60 ฉันสนุกและมีความสุขจนกลัวว่าจะกลับออกมาข้างนอกไม่ได้ ฉันเลยลองหลบออกมาวันสองวัน เขาก็ไม่ได้ตามหาเรานะ แต่เรารู้สึกคิดถึงเค้าเลยกลับเข้าบ้านเค้า เค้าก็ถามนะว่า"หายไปไหนมา เป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้" ฉันก็แอบตกใจนิดนึงว่าเค้าคิดถึงและเป็นห่วงฉันหรอ? ฉันก็ได้แต่ตอบไปว่า "ฉันเห็นว่าญาติคุณมาเยี่ยมฉันเลยไม่อยากอยู่รบกวน อยากให้คุณได้อยู่กับญาติๆมากกว่า พอญาติคุณกลับไปฉันจะวนเวียนอยู่แต่ในบ้านคุณทุกๆวันเลย" เขาก็ตอบกลับมาว่า "โอเค" แล้วก็ขำๆ แต่พอญาติเขาออกไปจากบ้านเขาไปแล้ว ฉันกลับลังเลไม่กล้าที่จะเดินกลับเข้าไปในบ้านของเขา จนผ่านไป2วันฉันรู้สึกคิดถึงเขา ฉันจึงเดินเข้าไปหาเขาพร้อมกับพูดว่า "ฉันรู้สึกเหมือนเราไม่เจอกันนานเลย" เขาก็ตอบกลับมาแบบนี้เช่นกัน "ผมก็รู้สึกเหมือนเราไม่ได้คุยกันมานานเหมือนกัน" มันทำให้หัวใจฉันเต้นแรงอีกครั้ง และเริ่มมีความกล้าที่จะเดินเข้าบ้านเขามากขึ้น แต่ทุกครั้งที่เดินเข้าไปในบ้านเขาฉันจะกลับออกมาเมื่อถึงเวลากลับ ฉันไม่ได้อยู่ในนั้นตลอดเวลาเหมือนตอนแรกๆ มันเลยทำให้ฉันรู้สึกห่างเหินจากเขา รู้สึกเกรงใจเขา และรู้สึกว่าเขาไม่เปิดประตูรอฉันแล้ว ฉันต้องเคาะประตูเค้าถึงจะมาเปิดให้ฉัน จนความรู้สึกน้อยใจเกิดขึ้นกับฉัน ฉันจึงเคาะประตูเพื่อไปบ่นกับเขาเบาๆว่า "คุณเป็นคนที่เข้าถึงยากจิงๆ ฉันเข้าไม่ถึง แต่ยังไงฉันก็ยังอยากเข้าไปวิ่งเล่นในบ้านของคุณอยู่ดี" เขาตอบมาว่า "โอเค" และก็ขำๆเหมือนครั้งที่แล้วเลย ฉันเลยพูดขำๆว่า "ฉันเกลียดคนโลกส่วนตัวสูงจัง" เขาไม่พูดอะไรกลับมา และแล้วทุกอย่างก็เงียบงัน ตัวฉันเองก็ไม่กล้าเคาะประตูเขาอีกแล้ว😭😭

ปล.ประตูบ้าน หมายถึง ประตูหัวใจ

คำถาม ฉันอยากเข้าไปอยู่ไปวิ่งเล่นในบ้านเขาเหมือนเดิมฉันควรทำยังไง? ตอนนั้นฉันไม่น่าหลบออกมาเลย