.
.
เสียงกระซิบ : ป้าง นครินทร์

เสียงที่ดัง แว่วขึ้น..........................ในใจ
ทั้งชักชวน ปรามไว้........................นำชี้
จักดีงาม ทรามร้าย.........................ขึ้นอยู่ ตัวเฮย
จิตใต้ สำนึกนี้...............................แค่ชี้ ชวนทำ
หากรู้จัก ยับยั้ง...............................ชั่งใจ
ต่อให้อยาก ปานใด..........................หักห้าม
เสียงกระซิบ ก็ไร้.............................หาค่า ใดเอย
สติตน เมินข้าม...............................หากใช้ สามัญ
มนุษย์ทุกคนมีความปราถนา ความต้องการซ่อนไว้ทุกคนในจิตใต้สำนึก
ทางปรัชญามักให้นิยามกับความต้องการซ่อนเร้นในจิตใต้สำนึกว่า "เสียงกระซิบ"
ซึ่งจะดีหรือเลวนั้น ก็ขึ้นอยู่กับว่า เสียงกระซิบหรือความปราถนานั้นๆอยู่เหนือหรือว่าต่ำกว่าเส้น สามัญสำนึก หรือไม่
ซึ่งของแต่ล่ะคนก็มีที่ระดับไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับการศึกษา ประสบการณ์ และสิ่งแวดล้อมต่างๆรอบตัว
แต่ทุกคนก็สามารถหยุดยั้งการกระทำตามแรงปราถนาที่ชั่วร้ายได้ หากรู้จักยับยั้งชั่งใจ ดั่งคำพระที่ว่า หิริ โอตัสปะ
แน่นอนว่า นักการเมืองหรือผู้มีอำนาจทางการเมืองก็เช่นกัน ที่สามารถยับยั้งชั่งใจ ดั่งคำพระที่ว่า หิริ โอตัสปะ
ต่อให้มีเสียงที่ดังขึ้นจริงๆ ไม่ใช่เสียงจากจิตใต้สำนึก จากคนรอบข้าง กลุ่มผลประโยชน์ หรืออะไรก็ช่าง มาชักชวนให้ทำการหนึ่งการใด ซึ่งยังไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องดีหรือชั่ว แต่หากรู้จักใช้สามัญสำนึกของตนเอง พิจารณาโดยรอบ รู้จักถามประชาชนเพื่อถามความเห็นชอบ ก็เป็นอีกทางหนึ่งที่เหมาะที่ควรทำในวิถีทาง ทางการเมือง
เพียงแต่เสียดายว่า คนในแวดวงการเมืองของไทยมักเลือกฟังเสียงกระซิบของตนเองและคนรอบข้าง มากกว่าจะสนใจฟังเสียงของประชาชน ที่โจษจันกันจนเสียงดังกระหึ่มสังคม
ทิ้งท้ายขอพูดคุยกันสักหน่อย กับผู้ที่แวะเวียนมาอ่านกะทู้ผมประจำ ไม่ว่าจะแสดงตัวหรือไม่ก็ตาม ว่า...
ผมเองก็คิดจะหยุดเขียนอยู่หลายๆครั้ง แต่ก็มีเสียงกระซิบที่แว่วดังขึ้นมาในใจเช่นกัน มันดังว่า
เสียงกระซิบ ริบหรี่แว่ว มันบอกว่า
เรื่องประชา ธิปไตย ของเราหนอ
หากทะนง ในปัญญา อย่ารั้งรอ
อย่าย่นย่อ เพราะว่านี้ เรื่องของเรา
คุณที่เข้ามาอ่านข้อเขียนของผมล่ะครับ
เคยได้ยินหรือฟังเสียงตัวเองบ้างไหม..?
มันชี้นำให้คุณปฏิบัติตัวอย่างไร..?
เส้นสามัญสำนึกของคุณอยู่ตรงไหน..?
หิริโอตัสปะมีผลต่อการกระทำของคุณแค่ไหน..?
และคงต้องขอออกตัวกันสักหน่อยเดี๋ยวจะมีใครคิดมากมาหาว่า ผมใช้คำถามมาชี้นำและบังอาจไปชี้หน้าสังสอนใครต่อใคร
ซึ่งด้วยความบริสุทธิ์ใจ ผมไม่กล้าบังอาจถึงขนาดนั้น เพียงแต่เอ่ยมาเป็นคำถามก็เพื่อให้ฉุกคิดกันบ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี
เพราะจริงๆแล้ว เรื่องแบบนี้ ผมว่าแค่ตริตรองกันสักหน่อย ก็หาคำตอบเองได้ไม่ยากครับ
ด้วยความเคารพ
นายพระรอง
"เสียงกระซิบ" ดนตรี กวี ปรัชญา (ประสาชาวบ้าน By นายพระรอง)
.
เสียงที่ดัง แว่วขึ้น..........................ในใจ
ทั้งชักชวน ปรามไว้........................นำชี้
จักดีงาม ทรามร้าย.........................ขึ้นอยู่ ตัวเฮย
จิตใต้ สำนึกนี้...............................แค่ชี้ ชวนทำ
หากรู้จัก ยับยั้ง...............................ชั่งใจ
ต่อให้อยาก ปานใด..........................หักห้าม
เสียงกระซิบ ก็ไร้.............................หาค่า ใดเอย
สติตน เมินข้าม...............................หากใช้ สามัญ
มนุษย์ทุกคนมีความปราถนา ความต้องการซ่อนไว้ทุกคนในจิตใต้สำนึก
ทางปรัชญามักให้นิยามกับความต้องการซ่อนเร้นในจิตใต้สำนึกว่า "เสียงกระซิบ"
ซึ่งจะดีหรือเลวนั้น ก็ขึ้นอยู่กับว่า เสียงกระซิบหรือความปราถนานั้นๆอยู่เหนือหรือว่าต่ำกว่าเส้น สามัญสำนึก หรือไม่
ซึ่งของแต่ล่ะคนก็มีที่ระดับไม่เท่ากัน ขึ้นอยู่กับการศึกษา ประสบการณ์ และสิ่งแวดล้อมต่างๆรอบตัว
แต่ทุกคนก็สามารถหยุดยั้งการกระทำตามแรงปราถนาที่ชั่วร้ายได้ หากรู้จักยับยั้งชั่งใจ ดั่งคำพระที่ว่า หิริ โอตัสปะ
แน่นอนว่า นักการเมืองหรือผู้มีอำนาจทางการเมืองก็เช่นกัน ที่สามารถยับยั้งชั่งใจ ดั่งคำพระที่ว่า หิริ โอตัสปะ
ต่อให้มีเสียงที่ดังขึ้นจริงๆ ไม่ใช่เสียงจากจิตใต้สำนึก จากคนรอบข้าง กลุ่มผลประโยชน์ หรืออะไรก็ช่าง มาชักชวนให้ทำการหนึ่งการใด ซึ่งยังไม่แน่ใจว่าเป็นเรื่องดีหรือชั่ว แต่หากรู้จักใช้สามัญสำนึกของตนเอง พิจารณาโดยรอบ รู้จักถามประชาชนเพื่อถามความเห็นชอบ ก็เป็นอีกทางหนึ่งที่เหมาะที่ควรทำในวิถีทาง ทางการเมือง
เพียงแต่เสียดายว่า คนในแวดวงการเมืองของไทยมักเลือกฟังเสียงกระซิบของตนเองและคนรอบข้าง มากกว่าจะสนใจฟังเสียงของประชาชน ที่โจษจันกันจนเสียงดังกระหึ่มสังคม
ทิ้งท้ายขอพูดคุยกันสักหน่อย กับผู้ที่แวะเวียนมาอ่านกะทู้ผมประจำ ไม่ว่าจะแสดงตัวหรือไม่ก็ตาม ว่า...
ผมเองก็คิดจะหยุดเขียนอยู่หลายๆครั้ง แต่ก็มีเสียงกระซิบที่แว่วดังขึ้นมาในใจเช่นกัน มันดังว่า
เสียงกระซิบ ริบหรี่แว่ว มันบอกว่า
เรื่องประชา ธิปไตย ของเราหนอ
หากทะนง ในปัญญา อย่ารั้งรอ
อย่าย่นย่อ เพราะว่านี้ เรื่องของเรา
คุณที่เข้ามาอ่านข้อเขียนของผมล่ะครับ
เคยได้ยินหรือฟังเสียงตัวเองบ้างไหม..?
มันชี้นำให้คุณปฏิบัติตัวอย่างไร..?
เส้นสามัญสำนึกของคุณอยู่ตรงไหน..?
หิริโอตัสปะมีผลต่อการกระทำของคุณแค่ไหน..?
และคงต้องขอออกตัวกันสักหน่อยเดี๋ยวจะมีใครคิดมากมาหาว่า ผมใช้คำถามมาชี้นำและบังอาจไปชี้หน้าสังสอนใครต่อใคร
ซึ่งด้วยความบริสุทธิ์ใจ ผมไม่กล้าบังอาจถึงขนาดนั้น เพียงแต่เอ่ยมาเป็นคำถามก็เพื่อให้ฉุกคิดกันบ้างสักเล็กน้อยก็ยังดี
เพราะจริงๆแล้ว เรื่องแบบนี้ ผมว่าแค่ตริตรองกันสักหน่อย ก็หาคำตอบเองได้ไม่ยากครับ
ด้วยความเคารพ
นายพระรอง