## คุณพานทองเหลือง ## ความรักที่สวยงามของฉัน ตอนที่ 2

ความเดิมตอนที่แล้ว..

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ตอนที่ 2 : ตกหลุมรัก.. จังเบ้อเร่อ

เช้าวันหยุดวันนึง จำได้ว่าเป็นวันพระ เราเพิ่งกลับมาจากปั่นจักรยานตอนที่เห็นข้อความหลังไมค์ของเธอ

เธอส่งข้อความมาเล่าความฝันให้ฟังว่า.. 

ได้พบกับหญิงสาวคนนึง มาชวนไปดื่มชาที่รสชาติดีมาก ในฝันได้ถ่ายรูปไว้ด้วย 
..แล้วเธอก็ลงรูปกาน้ำ "ที่ผลิตจากบริษัทที่เราทำงานอยู่" มาประกอบเรื่องเล่า



 
มันพีคตรงที่เราไม่เคยบอกเธอว่าเราทำงานที่นั่นเลยสักครั้ง! และไม่ได้ใส่ข้อมูลนี้ลงในหน้าหลักของเฟสบุคด้วย!! เธอต้องตั้งใจและใช้เวลากับเฟสบุคเรามาก จึงจะรู้ที่ทำงานของเรา!!!

พีคกว่าคือ เธอส่งภาพของเราที่ถ่ายกับเพื่อนร่วมงานหน้าออฟฟิศมาให้ มันเป็นภาพในเพจของบริษัทเรา ที่ถ่ายไว้นานมากแล้ว จนเราเองยังจำไม่ได้!!!
พีคขั้นสุดคือ เธอเล่าว่า หญิงสาวคนนั้นได้งานใหม่ ..ซึ่งครั้งหนึ่ง เราเคยลาออกไปทำงานที่อื่นจริงๆ!!!!!!

นี่เธอใช้เวลานานแค่ไหนกัน ในการอ่านเฟสบุคทั้งของเรา และของบริษัทเราไล่ย้อนไปขนาดนั้น ทำไมเธอต้องสนใจเรื่องของเราด้วย?? 
ซึ้งมาก

คำตอบของเธอทำเราอายม้วนต้วน ยิ้มแก้มแทบแตก เพราะเธอบอกว่า..

"ผู้ชาย ถ้าเค้าสนใจใคร เค้าย่อมศึกษาเรื่องราวของคนๆนั้นอย่างลึกซึ้งครับ...  "

ประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจประหลาดใจ

แหล่วๆๆๆๆ จิตใจเริ่มไม่อยู่กับเนื้อกับตัวแล้วล่ะค่ะ อายุอานามก็วัยป้าละ หน้าตาก็แสนจะขี้เหร่ มีชายหนุ่มมาป้อยอขนาดนี้ ยังไม่บรรลุธรรมขั้นสูงอย่างเราจะทนได้หรือ (แหม่... ข้ออ้างของคนใจง่ายมากกว่าค่ะ แหะๆ)

แล้วเราก็คุยกันต่อเรื่องหนังสือ เราเป็นคนชอบอ่านหนังสือมากกกกก (กอไก่เก้าล้านตัว) โดยเฉพาะประวัติศาสตร์ ไม่น่าเชื่อ เธอเองก็มีหนังสือประวัติศาสตร์น่าสนใจหลายเล่ม แถมยังยินดีจะส่งให้เราอ่านด้วย ที่สำคัญ เธอจะให้หนังสือไปเลยโดยไม่ต้องการรับคืน!!!!! 





โอ๊ยยยย... สารภาพว่าตอนนั้นคิดอย่างเดียวเลยค่ะว่า

"เสปคเลยอ๊ะ !!!!!!!!!!!!!!!!!"  oppa 
(แต่ไม่ได้พูดออกไปนะคะ ยังมียางแปะอยู่ที่หน้าจึ๋งนึง เลยหักห้ามใจทัน)

เราเตือนตัวเองว่าต้องรักษาฟอร์มไว้นะ เพราะกลัวเหยื่อจะรู้ตัว เอ๊ยยย ... กลัวจะไม่งามค่ะ ถึงจะปลื้มในความมีน้ำใจและความมีเสน่ห์ของเธอแค่ไหน เราก็ต้องเงียบๆไว้ ดูท่าทีเธอก่อน เธอไม่เคยบอกเลยสักครั้งว่าขอจีบเรา ถ้าสุดท้ายเธอแค่อยากมีเพื่อนคุยแก้เหงา มิตึ่งโป๊ะหรอกหรือ..

แต่ยอมรับว่าเริ่มหวั่นไหวแล้วล่ะค่ะ แทบจะหยุดคิดถึงเธอไม่ได้เลย..
ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้ โซนมโน ดอกไม้ดอกไม้ดอกไม้

............................................................................................................

ค่ำวันนั้นเราไปวัดสวดมนต์ทำวัตรเย็น และสวดเมตตาใหญ่ที่วัด บทสวดยาวร่วมสองชั่วโมง ไม่ทำให้ใจเราสงบเลยค่ะ จิตใจว้าวุ่นมาก คิดถึงแต่ความน่ารักของเธอ

เราไม่ชอบตัวเองที่เป็นแบบนี้เลย รู้สึกขาดอิสรภาพ มันอยู่กึ่งกลางระหว่างความอยากจะคว่ำกระดานและอยากบุกไปข้างหน้า เอายังไงสักทางให้รู้กันไปเลย ..อยากพ้นไปจากสภาพที่แสนคลุมเครือนี้

.................................................................................

" ช๊านต้องทำ ทำอะไร สักอย่างล๊าววว.. ให้เธอนี้ ไม่แคล้ว ไม่คลาดกานน "

เพลงพี่ป้างดังขึ้นมาในหัวแทนเสียงสวดมนต์ แล้วเราก็ตัดสินใจจะทำบางสิ่งบางอย่างลงไป ..
 

To be continued...
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่