## คุณพานทองเหลือง ## ความรักที่สวยงามของฉัน ตอนที่ 1

สายลมแห่งรักพัดมา 
ขอจงอย่าพารักไป 
อย่าพัดให้เธอห่างไกลให้เราห่างกัน
หากลมได้ยินหัวใจ 
ขอจงเมตตาบ้างสักครั้ง 
ให้รักได้อยู่คู่กัน 
ให้เธอได้อยู่คู่ฉันตลอดไป..

กระทู้นี้เขียนขึ้น เพื่อเป็นบันทึกความรักความทรงจำที่สวยงามที่สุด ระหว่างเรากับผู้ชายคนนึง ที่ขอเรียกเธอว่า "คุณพานทองเหลือง" นะคะ

ทำไมจึงเรียกเธอซะประหลาดขนาดนั้น มันมีที่มาที่ไปค่ะ และไม่ได้เกี่ยวกับคุณโอ๊ค พานทองแท้แต่อย่างใด .. 

################################################

ตอนที่ 1 : ช่วงเวลาแห่งความคลุมเครือ

คุณพานทองเหลืองเป็นชายแท้ อายุมากกว่าเราสิบปีพอดิบพอดีค่ะ ตามคำบอกเล่าของเธอ เธอรู้จักเรามาก่อนสักพักนึงแล้วในพันทิป เพราะอ่านกระทู้เรา แต่ไม่เคยมาทัก เม้นท์ หรือกดถูกใจให้เลยสักครั้ง

เธออ่านกระทู้ที่เราเขียนถึงหมาของเรา
แล้วก็คิดว่าหมาป่วยแก่ๆ สายพันธ์ธรรมดาแบบนั้น เรายังไม่ทิ้งมันเลย ถ้าเธอเป็นแฟนเรา เราก็คงไม่ทิ้งเธอเหมือนกัน

เธอเห็นกระทู้ที่เราอกหักเสียใจ 
แล้วก็คิดว่า "มาเป็นแฟนกับผมเถอะ แล้วคุณจะไม่เสียใจ" (แต่เธอก็แค่คิดเฉยๆนะคะ กว่าจะมาบอก เราต้องรอตั้งนาน 555+)

กว่าเธอจะมาปรากฏตัวให้เรารู้จัก เราก็พล่ามไปหลายกระทู้เลยค่ะ จนกระทั่งกระทู้ที่ได้รับเลือกเป็น pantip pick เธอจึงมาเม้นท์ให้ในคห.ท้ายๆ

จานรองแก้วจากพันทิป ของรักของหวงของเราค่ะ


เม้นท์ของเธอ เป็น คห.ธรรมดาๆ ไม่มีอะไรสะดุดใจเลยว่าเธอสนใจเรา แต่หลังจากนั้นเมื่อมีกระทู้ใหม่ๆของเรา เธอก็จะกดไลท์ และเม้นท์ให้เราตลอด ... เธอบอกว่ากำลังขุดบ่อล่อปลาค่ะ แล้วเราก็เผลอตัวติดกับเธอ ด้วยการเข้าไปดูกระทู้เธอบ้าง.. ดูสิว่านายนี่เป็นใคร นิสัยยังไง ขี้หลีรึเปล่า

กระทู้ของเธอน่ารักมาก เธอชอบทำครัว และมีเครื่องครัวเว่อร์วังอลังการมาก เราอ่านกระทู้เธอแล้วคิดว่าเธอคงเป็นหนุ่มน้อยขี้เล่นวัยสัก 35 ... น่าจะอ่อนวัยกว่าเรา เพราะดูเธออารมณ์ดีเหลือเกิน 
[:นานาชอบ:]

เราโหวตให้เธอ แล้วก็เม้นท์สั้นๆว่ากระทู้เธอน่ารัก เพราะไม่มีใครสนใจในสิ่งที่เธอนำเสนอเลย แต่ไปสนใจวิวที่เป็นฉากหลังแทน

สิ่งที่เธอตอบกลับมา ทำเอาเราถึงกับตกใจเลยค่ะ..

เพราะเธอพูดถึงชื่อหมาเรา และรู้ว่าเราอยู่เชียงใหม่ ..แต่เราไม่กล้าคิด ว่าเธอกำลังสนใจเราหรอกค่ะ เรารีบปรับความคิดตัวเองว่า เธอคงรู้ข้อมูลนี้ จากกระทู้ที่เราเขียนนั่นแหล่ะ ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลย 


..................................................................................

วันถัดไป..

จู่ๆเธอก็มาเม้นท์ในกระทู้นึงของเรา (ที่เป็นกระทู้ที่ไม่มีใครสนใจ) รัวๆเลยค่ะ

แรกๆ เราก็สนุกกับการตอบคห.เธอรัวๆเช่นกัน แต่หลังๆเราชักจะรำคาญค่ะ ... แอบคิดดูถูกเธอในใจ ว่าผู้ชายอะไรจีบสาวไม่เก่งเลย (555 เราเริ่มหลงตัวเองแล้วค่ะ)

แต่แล้วเธอพูดสิ่งหนึ่งอกมา ที่ทำให้เราสะดุดใจมาก..

เธอบอกว่ากำลังรอพันทิปอนุมัติ ให้เปลี่ยนชื่อ Account เป็นชื่อ ........ อยู่ค่ะ 

เจ้า ........ ที่ว่า เป็นชื่อวัดแห่งหนึ่งในเชียงใหม่ ที่เป็นบ้านหลังที่สองของเราค่ะ เรารักที่นี่มาก และไปสวดมนต์ประจำ แต่เราจำได้ ว่าไม่เคยเขียนกระทู้เกี่ยวกับวัดนี้เลย จึงแปลกใจมากว่าเธอจะเปลี่ยนชื่อเป็นชื่อนี้ทำไม มีจุดประสงค์อะไรเกี่ยวกับเรารึเปล่า คิดๆแล้วเธอก็ไม่น่าจะรู้ ว่าเราผูกพันกับวัดแห่งนี้ มันคงเป็นความบังเอิญมากกว่า..

ไม่กล้าคิดหรอกค่ะ ว่าจะมีผู้ชายแปลกหน้าใจกล้าถึงขนาด เปลี่ยนชื่อ Account ในพันทิพ ที่อนุญาติให้เปลี่ยนได้แค่ปีละครั้งเท่านั้น เพื่อมาจีบเรา!! [:อมยิ้ม17:]

ก็แหมม เราไม่ใช่คนน่าสนใจเลย สวยก็ไม่สวย และเธอเองก็เพิ่งจะคุยกับเรา เธอจะยอมลงทุนทำแบบนั้นไปทำไมกัน ถ้าถูกเราปฏิเสธ เธอมิต้องทนใช้ชื่อประหลาดๆนั่นไปอีกหนึ่งปีหรือ?

ชื่อของวัดนี้เป็นภาษาเหนือค่ะ มีความหมายว่า คนึงหา..

เราจึงแซวเธอว่า เธอกำลังคิดถึงใครอยู่หรือ จึงเลือกชื่อนี้ ทั้งๆทีชื่อ Account เดิมของเธอมันดู Cool กว่าเป็นไหนๆ

เธอตอบเลี่ยงๆค่ะ คำตอบเลี่ยงๆของเธอ บวกกับการหักห้ามใจของเรา ทำให้เราไม่รู้สึกอะไรพิเศษกับเธอเลย..

....................................................................................

แต่เช้าตรู่ของวันนั้น ประมาณตีห้า เราก็ต้องตกใจกับข้อความหลังไมค์ของเธอค่ะ..

จู่ๆเธอก็ส่งรูปบัตรประชาชนตัวเอง และบัตรพนักงานในองค์กรที่เธอทำงานอยู่มาให้เราดู (เราเลยรู้ว่าเธออายุมากกว่าเราสิบปีพอดี) และแจกแจงเป็นทางการมาก ว่าต้องการอธิบายให้เรารู้ว่าเธอเป็นใคร มีเป้าหมายอะไรในชีวิต และต้องการให้เรารับฟังเธอ เพื่อช่วยเธอตัดสินใจในอนาคต 

เธอขอเวลาเราในการอธิบายเรื่องของเธอไม่เกินสิบวัน..

เรากำลังงัวเงียจากที่นอน มาเจอข้อความแบบนี้ก็ตกใจค่ะ แล้วก็แปรเปลี่ยนเป็นความโกรธ.. เพราะเราเข้าใจว่าเธอคือมิจฉาชีพ เธอต้องหลอกเรา และหวังจะให้เราโอนเงินไปให้เธอแน่ๆ

"หึ.. จะประจานให้น่าดูเลย คนเลวๆแบบนี้!!!!!!!"   .. เราคิดแบบนี้จริงๆค่ะ

แล้วเราก็เอาข้อความทั้งหมดของเธอ ส่งไปให้เพื่อนคนนึงในพันทิปที่เราไว้ใจอ่าน เราตั้งใจจะประจานเธอ ให้เธอหมดสิทธิ์หลอกลวงคนอื่นๆอีก แต่เพื่อนเราบอกว่าเธอไม่น่าจะมาหลอกอะไรเรา น่าจะแค่จีบเราเฉยๆ และเตือนเราด้วยความหวังดีว่าอย่าเอาบัตรประชาชนเธอไปให้คนอื่นดูอีก เพราะมันไม่แฟร์กับเธอ..

เราจึงรู้สึกผิดต่อเธอมาก.. โชคดีที่เพื่อนเราคนนี้เป็นคนดี ถ้าเราเผลอเอาเรื่องนี้ส่งต่อไปให้อันธพาลคงแย่แน่ สงสารเธอจับใจเลยค่ะ


เจ็ดโมงเช้า เธอส่งข้อความหลังไมค์มาอีกรอบ บอกว่าถ้าหากข้อความของเธอก่อนนี้ไม่เหมาะสมในความรู้สึกเรา ขอให้เรามองผ่านไป..

เราจึงรีบตอบเธอไปด้วยความรู้สึกผิดว่า " เราเป็นเพื่อนกันได้นะ " 

ตั้งแต่นั้นมาเราก็เลยคุยโต้ตอบกันหลังไมค์แทบจะทุกชม. ราวกับมันเป็นโปรแกรมแชทเลยค่ะ เราเห็นว่าเธอเปิดเผยเรื่องราวของเธอให้เรารู้ เราจึงควรให้เธอรู้จักเราเช่นกัน เผื่อเธอเห็นหน้าตาเราชัดๆว่าขี้เหร่ขนาดไหน เธอจะได้หลีกหนีทัน

ใครจะคิด ว่าเธอจะดูเฟสบุคเราซะละเอียดยิบ.. และเอามาเล่าเป็นเรื่องราวได้น่ารัก จนเราตกหลุมรักเธอโดยไม่รู้ตัว..


To be continued...

----------------------------------------------------------------------

ปล. เธอมาเฉลยเราในตอนหลังเกี่ยวกับวัดที่เราชอบไปสวดมนต์ค่ะ ว่าเธอดูจากกระทู้ที่เราตอบคนอื่น จึงรู้ว่าเราชอบไปวัดนั้นเวลาไม่สบายใจ!! 

ฟังแล้วเรายิ่งงงเป็นไก่ตาแตก นี่เราเคยไปตอบใครแบบนี้ด้วยหรือ ..หลังจากนั้นเราจึงไล่อ่านทุกกระทู้ที่เราเคยตอบเลยค่ะ ตรงไหนกันที่มีชื่อวัด 

สุดท้ายก็เจอ.. 

มันเป็นกระทู้เดียว ที่เราบอกว่าเราจะไปสวดมนต์ที่วัดชื่อนี้.. เท่านั้นเองค่ะ แต่เธอก็คงใช้จินตนาการอันล้ำเลิศของเธอปะติดปะต่อเรื่องราวมาได้จนตรงเผง ..แหมม แอบกลัวเธอจริงๆ ^^'