กระทู้สุดท้ายก่อนอำลา " ห้องกลอนรากหญ้า " ลูกศิษย์คุณป้ารักแมว !!!

: เบญจางคอักษร ร่ายสุภาพ @ วันใหม่มี พระสัญญา....ทุกเวลา มีหวัง มืดบดบัง มีแสง....สิ้นเรี่ยวแรง มีพระพร ทรงอาทร ทุกเมื่อ....ข้าฯเชื่อแน่ โปรดให้ กลับสู่ "บ้านแท้" ไซร้....เมื่อสิ้นเสร็จงาน

ขอทักทาย มิตรสหาย เป็นบทกลอน ท่วงทำนอง อาจไม่ครบ ทุกความหมาย ด้วยข้านี้ นั้นอ่อนด้อย มิคมคาย สัมผัสไซ้ มาจากใจ ดวงนี้เอง .................................. เพื่อนหลายคน ในห้องนี้ ไม่เห็นหน้า อาจเหนื่

เมื่อเธออยากจะไป ฉันก็ไม่อยากอำลา โบกมือให้รู้ว่า บ๊ายบายหนา ลากันที ความรักความผูกพัน ผ่านมานั้นไม่เคยมี นั่นคือคำคนที่ ความรักมีแต่ว่างเปล่า อย่าลืมว่าเราสอง เคยสอดคล้องกันหลายคราว มีเธอเป็นน้องสาว

อัฐกานท์มาลา ฉันท์ ริเริ่ม : ดุหยง Pantip อัฐ- ๒ ว. แปด. (ป. อฏฺ) กานท, กานท์   (โบ) น. บทกลอน  มาลา (๔) น. สาย, แถว. (ป., ส.). ท่อน้ำแตก แม่บ้าน รออาบน้ำ เรารีบจ้ำ

ยามราตรี ดาวเดือนเคลื่อนคล้อยลับ ความเงียบงัน เยือกเย็นยากทานไหว ความคิดถึง ท่วมท้นเกินบรรยาย น้ำตาไหล รินรดหมอนเปียกปอน ภาพอดีต หวนคืนมาหลอกหลอน ความทรงจำ ย้ำเตือนให้ใจสั่น ความรักเรา จบลงอย่าง