ทำไมผู้ชายบางคนถึงยังไม่เข้าใจว่า... ผู้หญิงคนหนึ่งรักเขามากแค่ไหน

ไม่เข้าใจผู้ชายที่บอกว่ารักเรา แต่ก็ทำในสิ่งที่มันตรงกันข้ามกับคำว่ารัก
รัก.. แต่ไม่มีอะไรชัดเจนกับเรา ที่แย่กว่านั้นคือไม่พยายามทำให้มันชัดเจน
รัก.. ที่วันๆ คือห่วงแต่ความสุขของตัวเอง ไม่แคร์ ไม่สน ไม่ให้ความสำคัญใดๆ กับผู้หญิงที่บอกว่ารักคนนี้
รัก.. แต่วันๆ ก็ใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองมีความสุข ปล่อยให้เรายืนอยู่นอกกรอบสิ่งที่เป็นความสุขของเขา
รัก.. แต่ก็ไม่เคยคิดจะปรับปรุงตัวเองเพื่อให้เราเข้ากันได้ เพื่อให้เราไปกันได้ เพื่อให้เรามีความสุขร่วมกันได้
รัก.. แต่ก็ไม่เคยจะมองว่าเราต้องการเราต้องการอะไร
ทุกคนสำคัญหมดยกเว้นเรา ทำทุกอย่างที่บั่นทอนความรู้สึกเรา
ทำ.. เพราะรู้ว่ายังไงเราก็ยอมและคิดว่าเขาจะทำเรื่องเลวๆ แค่ไหนเราทนเขาได้
เมื่อไหร่ที่เราจับได้ว่าเขาทำอะไรไม่ดีลับหลังเรา มันก็จบที่เขาขอโทษและขอโอกาสแก้ไขตัวเอง
ที่แย่กว่านั้นคือเรารู้ทุกอย่าง และยอมให้โอกาสเขาทุกครั้ง
ความผิดเขาเล็กนิดเดียว แต่ถ้าเราทำผิดไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร สุดท้ายความผิดนั้นใหญ่หลวงมาก
มีคำพูดมากมายตามมา ที่เขาโทษเรา ต่อว่าเรา ตะคอกใส่เรา .. ซึ่งนั่นเราได้แต่ก้มหน้ายอมรับ
ถึงแม้จะเป็นแค่เรื่องนิดเดียว เราก็ผิดและผิดมากๆ ในสายตาเขา
เปรียบเทียบเรากับคนอื่น เขาแบบนั้น เขาแบบนี้ เขาดีแบบนั้น จนเรามีคำถามในใจว่าที่เราพยายามทำไปทั้งหมดคือมันไม่ดีเลยหรอ?
ชอบผู้หญิงแบบนั้น ชอบผู้หญิงแบบนี้ ชอบผู้หญิงที่ใช้ชีวิตแบบนี้ .. ปรับให้ได้ไหม! ซึ่งผู้หญิงที่อยู่ตรงนี้ยังดีไม่พอใช่ไหม?
มีปัญหา มีอุปสรรค ก็เอาแต่โทษเรา ต่อว่าเรา ซึ่งเราไม่ใช่ต้นเหตุของปัญหาด้วยซ้ำ
เราพร้อมจะสู้กับทุกอย่าง แต่หลายครั้งต่อหลายครั้งก็เหมือนมีเพียงเราที่สู้อยู่คนเดียว
เราอยู่ตรงนี้เพราะเรารัก และรักมาก
เราอยู่ตรงนี้ไม่ใช่เราโง่ ไม่ใช่เราไม่รู้ว่ากำลังถูกแทงข้างหลัง
เรารู้ทุกอย่าง พยายามนิ่งและใจเย็นเพราะเรารัก
วันเวลาที่ผ่านมามันทำให้เรารู้ว่าเวลาที่ผู้หญิงคนหนึ่งรักใครจริงๆ มันสามารถทำให้เรายอมถูกทำร้ายซ้ำๆ กับเรื่องเดิมๆ ได้จริงๆ
และมันทำให้เรารู้ว่าเรามีความพยายามจริงๆ พยายามทำทุกอย่างเพื่อความรัก ทำทุกอย่างเพื่อคนที่รัก ส่วนตัวเองจะถูกทำร้ายบอบช้ำแค่ไหนก็ยังทนไหว
ไม่ว่าจะผิดหวังกี่ครั้ง และเสียใจกี่ครั้งก็ไม่เป็นไรยอมเพราะรัก
แล้ววันหนึ่งเธอจะรู้ว่าการที่เรายอมเจ็บปวดซ้ำๆ ถูกทำร้ายซ้ำๆ และยังอยู่ตรงนี้เพียงเพราะต้องการใช้ช่วงเวลาที่มีกับคนที่เรารักมากๆ ไม่ใช่เพราะเราโง่
การยอมเป็นคนไร้ค่าในสายของใครต่อใคร เพื่อแลกกับความสุขในใจมันไม่ใช่เพราะเราโง่
การที่คนคนหนึ่งยอมความอดทนกับสิ่งที่เธอทำร้ายใจเป็นเวลานานๆ ได้คือเขารักเธอมาก และมันไม่ใช่ทุกคนจะทำได้
วันนี้เราก็ยังยืนอยู่ที่เดิม แต่มันต่างตรงที่เรารู้สึกเหนื่อยและท้อมากจริงๆ
เราเริ่มไม่ไหว และเราเริ่มหมดกำลังใจที่จะอยู่ตรงนี้แล้ว
มันถูกบั่นทอนมาเกือบ 7 ปี 7 ปี ที่อยู่ตรงนี้.. วันนี้แรงที่มีมันเริ่มลดลงมาเรื่อยๆ
เราขอโทษ ถ้าวันหนึ่งเราเลือกที่จะหายไป
เราขอโทษ ถ้าเราอดทนไม่มากพอ
เราขอโทษ ถ้าวันหนึ่งเรายอมแพ้
เราเหนื่อยจริงๆ เหนื่อยกับความรักที่เป็นฝ่ายพยายามอยู่ฝ่ายเดียว
เราขอโทษถ้าเราทำให้เธออึดอัด ที่เรียกร้องอะไรมากเกินไป
ถ้าเราไม่ไหวและยอมแพ้ เราขอให้เธอได้เจอกับผู้หญิงที่เขารักเธอได้มากกว่าเรานะ

แค่มาระบาย ...